Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 2010

Παγκόσμια Ημέρα για τα ΔτΖ - Διαμαρτυρία στη Μαδρίτη





Την παγκόσμια ημέρα για τα Δικαιώματα των Ζώων ακτιβιστές συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Puerta del Sol στη Μαδρίτη κρατώντας στα χέρια τους νεκρά ζώα!

Κυριακή 21 Νοεμβρίου 2010

Παγκόσμια Ημέρα Κατά της Γούνας



Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010 - Πλατεία Συντάγματος 18:30


Παγκόσμια ημέρα κατά του αιματοβαμμένου εμπορίου της γούνας. Ενός εμπορίου που με σκοπό το κέρδος κακοποιεί ανελέητα με τους πιο βάναυσους τρόπους αθώα ζώα που είχαν την ατυχία να γεννηθούν με όμορφη γούνα! Κάθε χρόνο περισσότερα από 50 εκατομμύρια γουνοφόρα ζώα (μινγκ, αλεπού, τσιντσιλά, ρακούν, κτλ.) χωρίς να υπολογίζονται τα εκατομμύρια κουνέλια, βρίσκουν φρικτό θάνατο που περιλαμβάνει μεθόδους όπως η...λεκτροπληξία στον πρωκτό, κρέμασμα, πνίξιμο, κτυπήματα στο κεφάλι, σπάσιμο λαιμού, και εισπνοή τοξικού αερίου για να μη
καταστραφεί η γούνα τους. Τις περισσότερες φορές γδέρνονται ενώ διατηρούν ακόμη τις αισθήσεις τους.

Οι διαμαρτυρίες σε όλο τον κόσμο από εκατομμύρια ευαισθητοποιημένους ανθρώπους, η εγκατάλειψη της αληθινής γούνας από πολλούς σχεδιαστές και καταστήματα, αλλά και η άρνηση ολοένα και περισσότερων διασημοτήτων να φορέσουν αληθινή γούνα, στέλνουν ένα ηχηρό μήνυμα, ότι ο βασανισμός και η θανάτωση των ζώων για τη μόδα δεν είναι αποδεκτά!

Σε ολόκληρο τον κόσμο οργανώσεις για τα δικαιώματα των ζώων έχουν ξεκινήσει έναν μακροχρόνιο αγώνα με σκοπό την απαγόρευση της εκτροφής γουνοφόρων ζώων, καθώς και την κατάργηση εισαγωγής γούνας από άλλα κράτη. Στο Ισραήλ υπάρχει νομοσχέδιο για ολική κατάργηση του εμπορίου της γούνας (εκτροφή και εισαγωγή).

Στην Ελλάδα μπορεί οι πωλήσεις στο εσωτερικό της χώρας να βρίσκονται σε ύφεση, όμως στις χώρες της ανατολικής Ευρώπης καθώς και στην Κίνα, παρατηρείται αύξηση των πωλήσεων με αποτέλεσμα οι έλληνες γουνοποιοί να στρέφονται στην ενίσχυση των εξαγωγών προς τις χώρες αυτές.

Όμως ο βασανισμός και η θανάτωση των ζώων δε μπορεί να αποτελεί κλάδο προς ανάπτυξη!

Η Παγκόσμια Παρασκευή Κατά της Γούνας (WFFF) είναι μία από τις πιο σημαντικές παγκόσμιες ημέρες δράσης στην ιστορία των δικαιωμάτων των ζώων, με περισσότερες από 120 κινητοποιήσεις σε όλο τον κόσμο.
Ενώνουμε και τη δική μας φωνή με τους χιλιάδες πολέμιους της γούνας σε όλο τον κόσμο, με σκοπό να αποκαλύψουμε το πραγματικό πρόσωπο της βρώμικης αυτής βιομηχανίας και να στείλουμε ένα μήνυμα σε όλους όσους κερδοσκοπούν από την κακοποίηση των ζώων!

Ο χρόνος τους τελειώνει και θα κάνουμε τα πάντα για να τελειώσει όσο πιο σύντομα γίνεται!!!

Καλούμε κάθε φιλοζωϊκό σωματείο και κάθε ευαισθητοποιημένο πολίτη να ενισχύσει την παγκόσμια αυτή κινητοποίηση συμμετέχοντας στη διαμαρτυρία αλλά και διοργανώνοντας παρόμοιες κινητοποιήσεις σε άλλες πόλεις της Ελλάδας!

Παρασκευή 26 Νοεμβρίου 2010 - Πλατεία Συντάγματος 18:30

Θα συγκεντρωθούμε στην πλατεία Συντάγματος και θα ακολουθήσει πορεία στους γύρω εμπορικούς δρόμους!

Until every closet is empty!!!

Περισσότερα εδώ

Το επίσημο site
http://www.antifurcoalition.org/

Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010

Διαμαρτυρία κατά της γούνας στο Λονδίνο!

Βίντεο από τη διαμαρτυρία κατά του εμπορίου της γούνας στο Λονδίνο!

Ο Λούη Ψυχογιός και ο Ρικ Ο Μπάρι διαμαρτύρονται για την εκμετάλλευση των δελφινιών στο Αττικό Πάρκο!

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Συνεχίζονται οι διεθνείς αντιδράσεις για τη συνεχιζόμενη εκμετάλλευση των δελφινιών στο Αττικό Πάρκο!

Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010
Μετά την επιστολή μεγάλων διεθνών οργανώσεων προς τους αρμόδιους φορείς της πολιτείας σχετικά με τη συνεχιζόμενη αιχμαλωσία των δελφινιών στο Αττικό Πάρκο, την αντίθεσή τους εκφράζουν τώρα και διεθνείς προσωπικότητες, όπως ο σκηνοθέτης του βραβευμένου με Όσκαρ ντοκιμαντέρ «The Cove» Λούη Ψυχογιός και ο πολύ γνωστός πρώην εκπαιδευτής δελφινιών Ρικ Ο Μπάρι।
Με επιστολές τους προς τους αρμόδιους φορείς, δηλώνουν την αντίθεσή τους για την συνεχιζόμενη λειτουργία του δελφινάριου και την ανησυχία τους για τα δελφίνια που λαμβάνουν μέρος στις παραστάσεις και ζητούν την παύση των παραστάσεων, αλλά και την απαγόρευση της εκμετάλλευσης των δελφινιών στη χώρα μας.

Ο βραβευμένος σκηνοθέτης Λούη Ψυχογιός, αναφερόμενος στην ιδιαίτερη σχέση που είχαν αναπτύξει οι αρχαίοι Έλληνες με τα δελφίνια, καθώς από νωρίς αντιλήφθηκαν την ανεπτυγμένη νοημοσύνη τους, τονίζει ότι ακόμη και οι καλύτερες εγκαταστάσεις δε μπορούν σε καμία περίπτωση να συγκριθούν με το φυσικό περιβάλλον, στο οποίο τα υπέροχα αυτά θηλαστικά εκδηλώνουν συμπεριφορές, οι οποίες όπως μας διαβεβαιώνει βασιζόμενος στην μεγάλη εμπειρία του, δεν έχουν καμία σχέση με τη συμπεριφορά των δελφινιών κατά τη διάρκεια των παραστάσεων στα δελφινάρια.

Τέλος, αναφερόμενος στην ελληνική καταγωγή του, εκφράζει την επιθυμία του να αναλάβει η Ελλάδα ηγετικό ρόλο στην προστασία των δελφινιών με τη δημιουργία θαλάσσιου καταφυγίου το οποίο θα συμβάλλει στην μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση του κοινού και στη θετική προβολή της Ελλάδας, αλλά και να προχωρήσει η πολιτεία στις απαραίτητες νομοθετικές ρυθμίσεις που θα απαγορεύσουν την εκμετάλλευση των δελφινιών στη χώρα μας.

Ο Ρικ Ο Μπάρι δηλώνει κατηγορηματικά ότι τα δελφίνια δεν έχουν καμία θέση στα δελφινάρια, πρέπει να ζουν ελεύθερα, ενώ εφιστά την προσοχή μας στο παραπλανητικό χαμόγελο των δελφινιών, το οποίο δεν είναι τίποτα περισσότερο από το σχήμα του προσώπου τους και σίγουρα δε σημαίνει ότι απολαμβάνουν το σόου, το οποίο εκτελούν για να μπορέσουν να φάνε!

Οι δύο διεθνούς φήμης προσωπικότητες θεωρούν λυπηρό να επισκέπτονται τα παιδιά τέτοιου είδους θεάματα, τα οποία χαρακτηρίζουν παραπλανητικά ως προς την αληθινή φύση των δελφινιών, καθώς παρουσιάζουν μία ψεύτικη εικόνα για τα δελφίνια, δίνοντας έμφαση στις ακροβατικές ικανότητες των δελφινιών και δεν είναι ούτε εκπαιδευτικά ούτε διαφωτιστικά, αλλά αντιθέτως οδηγούν την ουσιαστική εκπαίδευση ένα βήμα πίσω, καθώς διδάσκουν λανθασμένες ιδέες και έννοιες.
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν, τα δελφίνια ανήκουν στη φύση και μόνο εκεί μπορούμε να βρούμε αληθινές πληροφορίες για αυτά και τους ωκεανούς, οι οποίες είναι διαθέσιμες σε πλήθος ντοκιμαντέρ.

Το ΠΑΔΟΖΩ συμφωνεί με τα παραπάνω και συμπληρώνει ότι διάφοροι άλλοι ισχυρισμοί σχετικά με τον εκπαιδευτικό ρόλο και την ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης αλλά και της υποτιθέμενης συμβολής τέτοιων επιχειρήσεων στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που αντιμετωπίζει η σύγχρονη πανίδα είναι εντελώς ανυπόστατοι, καθώς δεν έχουν αποφέρει κανένα αποτέλεσμα έως σήμερα στη δημιουργία υπεύθυνης περιβαλλοντικής συνείδησης και την προστασία των ζώων, αλλά αντιθέτως προωθούν την εκμετάλλευση και εμπορευματοποίηση των ζώων και είναι ενάντια στο πνεύμα της διατήρησης της ελεύθερης ζωής.
Πρωτοβουλίες και νομοθεσίες για την προστασία της θαλάσσιας και της άγριας ζωής στην φύση έχουν προκύψει έπειτα από μακροχρόνιους και σκληρούς αγώνες ευαισθητοποιημένων πολιτών και οργανώσεων, που αναγνωρίζουν και σέβονται τις φυσικές ανάγκες των ζώων και όχι από επισκέψεις σε θεάματα τσίρκο.

Η ταχύτατα αυξανόμενη ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για τα δικαιώματα των ζώων γενικότερα αλλά και κατά των δελφινάριων ειδικότερα και οι ολοένα και πιο έντονες αντιδράσεις κατά τέτοιων επιχειρήσεων, έχουν οδηγήσει χώρες σε απαγόρευση της αιχμαλωσίας των δελφινιών, πράγμα το οποίο υποστηρίζουν και οι επιστήμονες που ασχολούνται με την ανεπτυγμένη νοημοσύνη αυτών των θηλαστικών, τα οποία χαρακτηρίζουν ως «μη ανθρώπινα πρόσωπα», ζητούν να τους δοθούν δικαιώματα και χαρακτηρίζουν την εκμετάλλευσή τους σε δελφινάρια ως ηθικά απαράδεκτη.

Υπενθυμίζουμε ότι οι αρμόδιες υπηρεσίες έχουν αποφανθεί σε επίσημα έγγραφα ότι δεν έχουν τηρηθεί οι προβλεπόμενες από το νόμο διατάξεις και «τα εκδοθέντα πιστοποιητικά διακίνησης των δελφινιών δεν έχουν ισχύ σύμφωνα με το Κοινοτικό και Εθνικό Δίκαιο» και ζητούν την παύση των παραστάσεων.
Η περιφρόνηση και η μη συμμόρφωση με τις επίσημες αποφάσεις απλώς εκθέτει όσους τις αμφισβητούν.

Για μία ακόμη φορά καλούμε την πολιτεία να προχωρήσει στην άμεση εφαρμογή του νόμου και την επιβολή των προβλεπόμενων διοικητικών και ποινικών κυρώσεων.


ΠΑ.Δ.Ο.ΖΩ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΔΙΚΤΥΟ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΑ

Κυριακή 31 Οκτωβρίου 2010

1 Νοεμβρίου - Παγκόσμια Ημέρα Βεγκανισμού

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

1 Νοεμβρίου
Παγκόσμια Ημέρα Βεγκανισμού
World Vegan Day
(βέγκαν: αυτός που αντιτίθεται στην εκμετάλλευση των ζώων
κι έτσι αρνείται να χρησιμοποιεί ζώα και παράγωγά τους
για διατροφή, ένδυση, διασκέδαση και πειράματα)

ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΚΡΕΑΤΟΣ ΚΑΙ ΖΩΙΚΩΝ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ:
Το πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα συστηματικής βαρβαρότητας και απανθρωπιάς, η μεγαλύτερη ανθρώπινη κτηνωδία προς άλλα συναισθανόμενα όντα!

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Βεγκανισμού η «ΒΕΓΚΑΝ ΚΙΝΗΣΗ» και το «ΠΑΔΟΖΩ – ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΔΙΚΤΥΟ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΑ» καλούν τους καταναλωτές να αμφισβητήσουν, να επανεξετάσουν και να απορρίψουν συμπεριφορές που θεωρούσαν φυσικές και αναγκαίες και που είναι υπεύθυνες για την τρομακτική κακοποίηση και δυστυχία των ζώων σήμερα.
Μας έχουν μάθει ότι τα ζώα υπάρχουν για να εξυπηρετούν τους ανθρώπους και τα εξολοθρεύουμε κατά δισεκατομμύρια κάθε χρόνο, χωρίς να σκεφτόμαστε τι πραγματικά σημαίνει αυτό. Μας έχουν μάθει ότι είναι απόλυτα φυσικό και αναγκαίο να τρώμε κρέας, γαλακτοκομικά, ψάρια και αυγά. Τίποτε από αυτά δεν είναι αλήθεια. Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, αποδεικνύουν ότι μπορούν να ζήσουν μία υγιή και ευτυχισμένη ζωή, χωρίς να καταναλώνουν τίποτε από τα παραπάνω και χωρίς να προκαλούν πόνο σε κανένα ζωντανό πλάσμα.
Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι τα ζωικά προϊόντα που αγοράζουν, προέρχονται από ζώα, τα οποία δεν έχουν υποφέρει. Η πραγματικότητα όμως είναι τελείως διαφορετική. Η βιομηχανία ζώων είναι από τις πιο βάναυσες δραστηριότητες πάνω στη γη. Τα ζώα κλεισμένα σε βρώμικα υπόστεγα ή κλουβιά λίγο μεγαλύτερα από το μέγεθός τους, χωρίς καμία επαφή με τη φύση, αντιμετωπίζονται απλώς σαν μηχανές παραγωγής κρέατος, γάλακτος και αυγών. Ποτέ δεν αναπνέουν καθαρό αέρα, δεν ανατρέφουν τα μικρά τους, δεν αναπτύσσουν κανονικές σχέσεις με άλλα ζώα, δεν εξερευνούν το περιβάλλον τους, δεν κάνουν οτιδήποτε φυσικό και αναγκαίο γι΄ αυτά. Τεχνητές πρακτικές εκτροφής, φάρμακα και ορμόνες, χρησιμοποιούνται για να μεγαλώσουν πολύ πιο γρήγορα απ' όσο θα μεγάλωναν με φυσικό τρόπο.

Μπορεί όλο και περισσότεροι άνθρωποι να εκδηλώνουν ανησυχία για την μεταχείριση των ζώων, μπορεί οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις της εκτροφής ζώων, να μην αμφισβητούνται πια, μπορεί όλο και περισσότεροι επιστήμονες να αποδέχονται πλέον, ότι οι διατροφικές ανάγκες του ανθρώπου μπορούν όχι μόνο να καλυφθούν από μία φυτική διατροφή, αλλά και να επιτύχει κάποιος καλύτερη υγεία και μακροζωία, όμως λίγοι είναι αυτοί που θέτουν το ερώτημα κατά πόσο είναι σωστό να σκοτώνουμε ζώα για ανθρώπινη κατανάλωση.

Και ακόμη όταν οι άνθρωποι θέτουν το ερώτημα αυτό, σχεδόν πάντα βρίσκουν διάφορες απαντήσεις που σκοπό έχουν να δικαιολογήσουν τη θανάτωση και την κατανάλωση των ζώων με σκοπό την άνεση και την καλοπέρασή τους.
Γιατί όμως κάποια ζώα τα θεωρούμε μέλη της οικογένειάς μας και κάποια άλλα τα θεωρούμε φαγητό μας; Βάση ποιας λογικής είμαστε διατεθειμένοι να φάμε κάποια ζώα με καθαρή συνείδηση, αν έχουν ανατραφεί και σφαγιαστεί με πιο «ανθρωπιστικό» τρόπο, ενώ δεν επεκτείνουμε αυτή τη λογική στους σκύλους ή τις γάτες και αυτό το θεωρούμε ανήθικο; Μήπως γιατί τελικά η κατανάλωση ζώων απλώς δεν μπορεί να δικαιολογηθεί;

Έχουμε εκπαιδευτεί σε έναν τρόπο σκέψης που θεωρεί κάποια ζώα αναλώσιμα και θεωρούμε ότι έχουμε το δικαίωμα να τα χρησιμοποιούμε με οποιονδήποτε τρόπο, προκειμένου να ικανοποιήσουμε τις πλαστές ανάγκες και επιθυμίες μας. Φυσικά υπάρχουν νόμοι για την «ευημερία» των ζώων. Αλλά αυτοί οι νόμοι διατυπώθηκαν και επιβάλλονται από ανθρώπους που θεωρούν τα ζώα εργαλεία των ανθρώπων και προέρχονται από την παραδοχή ότι τα ζώα είναι ουσιαστικά διαφορετικά και κατώτερα από τον άνθρωπο και απλώς καθιστούν τις συνθήκες διαβίωσης των ζώων ελάχιστα καλύτερες από ό,τι θα ήταν διαφορετικά.

Το θέμα όμως δεν είναι αν τα ζώα και οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί, αλλά αν οι διαφορές μεταξύ ανθρώπων και ζώων μπορούν να δικαιολογήσουν ηθικά την εκμετάλλευση και τη σκληρή μεταχείρισή τους.
Υπάρχουν άφθονα επιστημονικά στοιχεία που αποδεικνύουν ότι τα ζώα δεν νιώθουν μόνο πόνο, αλλά επίσης φόβο, τρόμο, άγχος, παθαίνουν σοκ και τους δημιουργούνται ψυχικά τραύματα. Δεδομένου ότι τα ζώα υποφέρουν με αυτούς τους τρόπους όπως και οι άνθρωποι, είναι εξαιρετικά δύσκολο να δικαιολογήσουμε την εκ προθέσεως πρόκληση πόνου και δυστυχίας στα ζώα. Δεν μπορεί να είναι σωστό να μεταχειριζόμαστε συναισθανόμενα πλάσματα, σαν εργαλεία, μηχανήματα και αναλώσιμα, που υπάρχουν για να εξυπηρετούν τις ανάγκες μας.

Πρέπει να καταλάβουμε ότι όταν τρώμε κρέας, δεν τρώμε «κάτι». Τρώμε «κάποιον». Τρώμε κομμάτια ζώων και συμβάλλουμε στα μαρτύριά τους.
Ας ξεκινήσουμε σήμερα κιόλας αλλάζοντας τις διατροφικές επιλογές μας, και συμβάλλοντας από την πλευρά μας σε ένα λιγότερο βίαιο κόσμο.

«ΒΕΓΚΑΝ ΚΙΝΗΣΗ»
«ΠΑΔΟΖΩ – ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΔΙΚΤΥΟ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΑ»

Πέμπτη 28 Οκτωβρίου 2010

”PriZOOns”



Βy Kostash
kostashmav@yahoo.com
Η αναπαραγωγή επιτρέπετε μόνο με αναφορά του συγγραφέα

Την Δευτέρα 4/10 το Αττικό Ζωολογικό επέτρεψε την ελεύθερη είσοδο στους χώρους του, καλώντας τους επισκέπτες να γιορτάσουν μαζί με τα ζώα την ημέρα της παγκόσμιας «γιορτής» τους. Ας παραβλέψουμε αν οι εορταζόμενοι θα ήθελαν ως δώρο να περάσουν την μέρα τους με 6.000 επισκέπτες που σε πολλές περιπτώσεις τα ενοχλούν, τα πειράζουν και τους ρίχνουν ακατάλληλες τροφές που προορίζονται για τα δικά μας στομάχια κι ότι ίσως να προτιμούσαν ένα ρεπό τελικά και ας εστιάσουμε στην εκπαιδευτική αξία μιας τέτοιας επίσκεψης αλλά και την προσφορά αυτού του είδους των επιχειρήσεων γενικότερα.
Θεωρητικά η εικόνα ενός φυλακισμένου πλάσματος θα έπρεπε να προκαλεί στους πάντες από θλίψη έως απέχθεια, όμως υπάρχουν δύο βασικά επιχειρήματα για την διατήρηση λειτουργίας των ζωολογικών πάρκων, πέρα φυσικά από το κέρδος για αυτούς που τα εκμεταλλεύονται. Η προστασία απειλουμένων ειδών, παρόλο που συνήθως ένα μικρό ποσοστό των φιλοξενούμενων ζώων αληθινά κινδυνεύουν με εξαφάνιση και η εκπαιδευτική τους προσφορά ως προς την δημιουργία περιβαλλοντικής συνείδησης στους επισκέπτες τους. Εκπαιδευτική αξία που φαίνεται να αναγνωρίζεται τόσο από το δικό μας εκπαιδευτικό μας σύστημα, με ένα μεγάλο μέρος των επισκεπτών του συγκεκριμένου πάρκου να προέρχονται από την διοργάνωση σχολικών εκδρομών, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο αφού οι ζωολογικοί κήποι, όπου υπάρχουν, αποτελούν πρώτης προτεραιότητας «αξιοθέατα» στους αντίστοιχους ταξιδιωτικούς οδηγούς.
Όμως ακόμα κι αν παραγνωρίσει κανείς το γεγονός ότι η αναπαραγωγή ορισμένων ειδών, με στόχο την μη εξάλειψή τους, θα μπορούσε να συμβεί σε κάποιο καταφύγιο άγριας ζωής όπως και ότι τα πραγματικά απειλούμενα με εξάλειψη ζώα, είναι ελάχιστα σε σχέση με το σύνολο όσων φιλοξενούνται σε ζωολογικούς κήπους, δύσκολα θα μπορέσει να αποφύγει την σκέψη ότι αυτή η μορφή «προστασίας» και έκθεσης των ζώων οδηγεί, ακόμα και ασυνείδητα από μέρους των επισκεπτών, στην παγίωση μιας νοοτροπίας που δεν διακατέχεται από κανενός είδους περιβαλλοντική συνείδηση. Εφόσον τα απειλούμενα είδη είναι ασφαλή, όπως είναι και τα εκθέματα στα μουσεία, δεν είναι απαραίτητο να προστατευθεί το φυσικό τους περιβάλλον. Γιατί θα πρέπει να βρούμε τους πόρους να προστατέψουμε δάση και θάλασσες όταν μπορούμε να επισκεφτούμε τους κατοίκους τους κάθε σαββατοκύριακο δίπλα μας; Ο λόγος που πρέπει να το κάνουμε είναι απλός και δεν είναι μόνο το ότι εξαρτόμαστε από την διατήρηση τους. Ο αγώνας για την επιβίωση δημιουργεί όλα τα χαρακτηριστικά που θαυμάζουμε στα ζώα. Ένας χαμαιλέοντας περιορισμένος, ασφαλής, σε ένα τσιμεντένιο κλουβί δεν θα είχε λόγο να αλλάζει το χρώμα του, μιμούμενος το περιβάλλον του θα γινόταν σταδιακά γκρι. Το άγριο γαϊδούρι της Σομαλίας μπορεί να σώθηκε από την εξαφάνιση αλλά πως δικαιολογεί το όνομα και τον τρόπο ζωής του πια, όταν δεν είναι άγριο στην Σομαλία;
Το γεγονός και μόνο της αιχμαλωσίας, είναι αρκετό για να δημιουργήσει ενστάσεις για την πραγματική εκπαιδευτική αξία της επίσκεψης σ΄έναν τέτοιο χώρο. Έρευνα που έγινε σε Ζωολογικό Κήπο στην Νέα Υόρκη έδειξε ότι οι ενήλικοι επισκέπτες καθώς κινούνται ανάμεσα στα κλουβιά στέκονται να παρατηρήσουν κυρίως τα ζώα που είτε παρακαλούν για τροφή, είτε τρέφονται, ή κάνουν περίεργους ήχους. Οι ποιο συχνές εκφράσεις μάλιστα για να περιγράψουν ένα ζώο είναι οι εξής: 'cute', 'funny-looking', 'lazy', 'dirty', 'weird' and 'strange'. Ποια παραπάνω «γνώση» άραγε κερδίζει ο επισκέπτης που δεν του παρέχεται από ένα καλό ντοκιμαντέρ; Μπορεί να αποκτά ευκολότερα, μέσω της ζωντανής επαφής, κάποια από τα χαρακτηριστικά τους όμως ταυτόχρονα οι τίγρεις και τα λιοντάρια μετατρέπονται στο μυαλό του σε χαριτωμένα γατάκια ευτυχισμένα στα 30τ.μ. που τους αναλογούν. Πολλά παιδιά μάλιστα θέλουν να τα χαϊδέψουν. Ο επισκέπτης κερδίζει φυσικά την εμπειρία της άμεσης επαφής με τα ζώα αλλά και πάλι η θέση ισχύος από όπου την αποκτά την διαστρεβλώνει την ουσία της. Άλλωστε πόσο μακριά και εις βάρος πόσων ακόμα, θα φτάσουμε για μια εμπειρία; Αξίζει να φυλακίσουμε ένα δελφίνι που είναι συνηθισμένο να κάνει χιλιόμετρα στην ανοιχτή θάλασσα ώστε να το δούμε από κοντά; Κι αν τελικά οι ζωολογικοί κήποι δεν συμβάλουν ιδιαίτερα στην εκπαίδευση, γιατί την προβάλλουν με κάθε ευκαιρία;
Ίσως η απάντηση κρύβεται σε μια πιο πρόσφατη στατιστική μελέτη που έγινε για λογαριασμό της ένωσης ζωολογικών κήπων της Αμερικής (A.Z.A), η οποία χαιρετίστηκε από τους ίδιους σαν την πρώτη απόδειξη που τόσο καιρό έψαχναν, ότι οι επισκέψεις σε ζωολογικούς κήπους βελτιώνουν μακροπρόθεσμα την συμπεριφορά των επισκεπτών προς τα ζώα. Ο τρόπος που διεξήχθη όμως έχει κριθεί αναξιόπιστος από επιστημονική ομάδα που την μελέτησε καταλήγοντας ότι η έρευνα η οποία φιγούραρε στα περισσότερα site μελών της A.Z.A περιέχει 6 τουλάχιστον σοβαρά λάθη στην μεθοδολογία της και τον τρόπο διεξαγωγής της τα οποία και καταρρίπτουν τα συμπεράσματα της. Η προσπάθεια των ζωολογικών κήπων να ταυτίσουν την ύπαρξη τους με την εκπαίδευση φτάνοντας μέχρι το σημείο να δημιουργούν καινούργιες λέξεις όπως ο όρος edutainment,(από τις λέξεις education + entertainment) τον οποίο ανακαλύπτουμε στην σελίδα που αποδίδει τον σκοπό του Αττικού πάρκου, προφανώς συμβαίνει διότι τα ζωολογικά πάρκα είναι, στην πλειοψηφία τους, ιδιωτικές επιχειρήσεις και σκοπός τους ήταν και θα είναι το κέρδος. Παλιότερα δεν ήταν υποχρεωμένα να προβάλλουν τον περιβαλλοντικό τους χαρακτήρα. Μια βόλτα στον ζωολογικό κήπο σήμαινε ένα πράγμα και μόνο, την διασκέδαση του επισκέπτη του. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που μερικές δεκαετίες πριν, κανένας δεν θεωρούσε αναγκαία την δημιουργία ενός κινήματος ενάντια στο τσίρκο και τις απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης των ζώων σ΄αυτo, με την ίδια λογική που ο αρκουδιάρης τριγυρνούσε στους δρόμους σκορπίζοντας μόνο ανυποψίαστα γέλια και την παραμικρή σκέψη για την ίδια την αρκούδα. Όμως με τα οικοσυστήματα να καταρρέουν, τις συνέπειες τις κλιματικής αλλαγής να γίνονται όλο και πιο εμφανείς και τους πολίτες-πελάτες να αρχίζουν, έστω αργά και βασανιστικά, να αντιλαμβάνονται την άρρηκτη σχέση της ανθρώπινης ζωής με την φύση, η «κούρσα» για το ποιός φαίνεται πιο «πράσινος» μπορεί να σημαίνει και το ποιος θα συνεχίσει να έχει έσοδα. Με δεδομένο πλέον ότι το προϊόν τους ουσιαστικά απαιτεί να αιχμαλωτίζουν ή να εκτρέφουν σκλάβους για την διασκέδαση μας, δεν θα μπορούσαν να μην φορέσουν το πράσινο κουστούμι τους το οποίο γράφει με μεγάλα γράμματα στη πλάτη: Προστατεύω το περιβάλλον, σέβομαι τα ζώα και δείτε… Έχω και εκπαιδευτικό του χαρακτήρα! «Edutainmenation for all».
Αν όντως πίστευαν σε αυτά που προβάλλουν θα χρησιμοποιούσαν τουλάχιστον τους πόρους και τις εγκαταστάσεις τους για την αποκατάσταση τραυματισμένων ζώων και την επιστροφή τους στο φυσικό τους περιβάλλον. Προς το παρών όμως οφείλουν τουλάχιστον να παρέχουν όσο το δυνατόν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Είναι απελπιστικό το θέαμα δύο θαλάσσιων λεόντων σε μια πισίνα που θυμίζει μεγάλη μπανιέρα όπως τραγικό είναι και το οικολογικό show που παραδίδουν τα 4 δελφίνια με μπάλες στεφάνια και άφθονες τούμπες στην πισίνα κολυμβητηρίου που τους αναλογεί, είτε αυτή είναι νόμιμη είτε παράνομη, σύμφωνα με δημοσίευμα της «Καθημερινής» και κατά το οποίο η συγκεκριμένη έχει φτιαχτεί με επεκτάσεις που δεν έχουν πάρει άδεια.
Όμως και ο επισκέπτης, από την δική του πλευρά, δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Ακόμη και αν όπως έγραψε ο Kant, πιστεύει ότι «δεν έχουμε καμία ηθική υποχρέωση απέναντι στα ζώα» και όχι ότι « η ηθική πρόοδος μιας χώρας φαίνεται από την συμπεριφορά των ανθρώπων της προς τα ζώα» όπως υποστήριζε ο Γκάντι, το ότι επιλέγει το πάρκο για την Σαββατιάτικη έξοδο του σαν alternative στο mall μάλλον αποδεικνύει ότι στις περισσότερες περιπτώσεις, δεν έχει πληρώσει το καθόλου ευτελές αντίτιμο του εισιτήριου με πρωταρχικό σκοπό την γνώση, όπως εξυπηρετεί τους ιδιοκτήτες τέτοιων χώρων να διακηρύττουν, αλλά την εύκολη διασκέδαση. Διαφορετικά θα μπορούσε να επισκεφτεί τα ζώα σε εθνικά πάρκα και δρυμούς, συνειδητοποιημένος για το που βρίσκεται και τι κάνει, απολαμβάνοντας μια πραγματικά ανώτερη εμπειρία και συνδυάζοντας την ψυχαγωγία του με την αληθινή επαφή του με τα ζώα στο αληθινά φυσικό τους περιβάλλον. Εκεί που τελειώνοντας την βόλτα του δεν θα άφηνε το αντικείμενο του θαυμασμού του ασφαλές στο κλουβί του, στην ίδια στάση μέχρι το τέλος της ζωής του. Χωρίς να προβληματίζεται για την επιβίωση πόσο μάλλον για την ζωή του κάθε είδους και το χειρότερο δικαιώνοντας στον μυαλό του την κυρίαρχη αντίληψη του σύγχρονου ανθρώπου ότι έχει επικρατήσει της φύσης και μπορεί πλέον να θαυμάζει το έμψυχο «περασμένο μεγαλείο» της κλεισμένο πίσω από κάγκελα, με τα ίδια συναισθήματα που θαυμάζει έργα τέχνης, αντικείμενα και σκεύη περασμένων εποχών πίσω από τις προθήκες ενός μουσείου.
Είναι καιρός να εξελιχτεί η αντιμετώπιση μας απέναντι στην φύση. Όπως αφήσαμε πίσω το τσίρκο, όπως καταδικάζουμε τις κυνομαχίες και την δολοφονία των αδέσποτων πρέπει να αξιολογήσουμε και τις επιπτώσεις των ζωολογικά πάρκων. Στα λόγια του Henry Beston, πατέρα του σύγχρονου περιβαλλοντικού κινήματος: «Χρειαζόμαστε μια διαφορετική, σοφότερη και ίσως ποιο μυστικιστική άποψη για τα ζώα. Σε ένα κόσμο αρχαιότερο και πιο ολοκληρωμένο από τον δικό μας τα ζώα κινούνται και δρουν ολοκληρωμένα. Προικισμένα με επεκτάσεις των αισθήσεων που εμείς χάσαμε ή δεν αποκτήσαμε ποτέ. Ζώντας από φωνές που ποτέ δεν θα ακούσουμε. Δεν είναι όμοιά μας. Δεν είναι κατωτέρα μας. Είναι άλλα έθνη. Πιασμένα μαζί μας στο δίχτυ της ζωής και του χρόνου. Φυλακισμένα μαζί μας στο μεγαλείο και την επώδυνη προσπάθεια της ζωής στη γη.»
-----------------------------------------

Ludwig, E.G. 1981. Study of Buffalo Zoo. In M. Fox (ed.), International
Journal for the Study of Animal Problems. Washington, DC: Institute
for the Study of Animal Problems. As cited in Against Zoos by Dale Jamieson
http://www.animal-rights-library.com/texts-m/jamieson01.htm


Why Zoos & Aquariums Matter:
Assessing the Impact of a Visit to a Zoo or Aquarium http://www.aza.org/uploadedFiles/Education/why_zoos_matter.pdf

Do Zoos and Aquariums Promote Attitude Change in Visitors?



Βy Kostash
kostashmav@yahoo.com
Η αναπαραγωγή επιτρέπετε μόνο με αναφορά του συγγραφέα

Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010

Οργανώσεις καταγγέλουν τη συνεχιζόμενη αιχμαλωσία δελφινιών στη χώρα μας

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

14 Οκτωβρίου 2010


Τη συνεχιζόμενη αιχμαλωσία των δελφινιών στη χώρα μας καταγγέλλουν το Πανελλήνιο Δίκτυο Οργανώσεων για τα Ζώα και οι διεθνείς οργανώσεις Born Free Foundation, Whale and Dolphin Conservation Society και ENDCAP σε νέα επιστολή στους αρμόδιους φορείς της πολιτείας.

Τα τέσσερα δελφίνια που «φιλοξενούνται» στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο, βρίσκονται σε αυθαίρετες εγκαταστάσεις, γεγονός που, εκτός άλλων, θέτει και το θέμα της ασφάλειας του κοινού. Η Διαχειριστική Αρχή CITES έχει αποφανθεί ότι τα πιστοποιητικά των δελφινιών δεν έχουν ισχύ και θεωρούνται άκυρα και ζητά την παύση της λειτουργίας του δελφιναρίου. Τα νοήμονα αυτά θηλαστικά, που οι επιστήμονες χαρακτηρίζουν ως «μη ανθρώπινα άτομα» και ζητούν να αποκτήσουν δικαιώματα, έχουν μετατραπεί, χωρίς τη συγκατάθεσή τους, σε «καλλιτέχνες» που εκτελούν νούμερα προς ευχαρίστηση των επισκεπτών. Τονίζεται μάλιστα ο αντι-επαιδευτικός χαρακτήρας των παραστάσεων με ζώα που διαιωνίζει την αιχμαλωσία των ζώων και την αντιμετώπιση τους ως μέσα για την ανθρώπινη ψυχαγωγία. Σε μια περίοδο όπου σύσσωμοι οι φιλόζωοι της χώρας μαζί με άλλους περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένους πολίτες ζητούν την απαγόρευση των τσίρκο στη χώρα μας, και καθώς η πολιτεία εξετάζει σοβαρά αυτό το αίτημα, στα περίχωρα της Αθήνας το ζωολογικό πάρκο μοιάζει να έχει μετατραπεί σε μόνιμο τσίρκο.

Με αφορμή τη σημερινή παγκόσμια κινητοποίηση με συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας έξω από Ιαπωνικές πρεσβείες ενάντια στην ετήσια σφαγή δελφινιών που βρίσκεται αυτές τις μέρες σε εξέλιξη στην Ιαπωνία και που ανέδειξε το βραβευμένο με Όσκαρ ντοκιμαντέρ «The Cove», τονίζουμε ότι η αιχμαλωσία και η εκμετάλλευση των δελφινιών σε δελφινάρια, συντηρεί τις σφαγές και τη σύλληψη ελεύθερων δελφινιών σε τέτοια αποτρόπαια κυνήγια, καθώς οι επιχειρήσεις θαλάσσιων πάρκων επιλέγουν κάποια για τις παραστάσεις τους πληρώνοντας γι’ αυτά τεράστια χρηματικά ποσά, ενώ τα υπόλοιπα θανατώνονται με βάναυσο τρόπο για το κρέας τους, καταρρίπτοντας έτσι τον ισχυρισμό της βιομηχανίας θαλάσσιων πάρκων, ότι σκοπεύουν στην ευαισθητοποίηση του κοινού και την προστασία των δελφινιών.

Οι οργανώσεις ζητούν:
• την παύση των παραστάσεων και επισκέψεων του κοινού στις εγκαταστάσεις για τους παραπάνω λόγους
• την επιβολή των προβλεπόμενων από το νόμο διοικητικών και ποινικών κυρώσεων
• τη διερεύνηση κατάλληλου χώρου για τη φιλοξενία των δελφινιών στην Ελλάδα και τη δημιουργία κέντρου περίθαλψης για κητώδη
• την κατάσχεση και δήμευση των δελφινιών και μεταφορά τους σε ενδεδειγμένο χώρο
• την απαγόρευση της αιχμαλωσίας κητωδών στη χώρα μας

Καλούν τις αρμόδιες αρχές να προβούν στις απαιτούμενες ενέργειες για την εφαρμογή του νόμου και ζητούν από την Ελληνική πολιτεία να προχωρήσει σε εθνική νομοθεσία για την απαγόρευση της αιχμαλωσίας και εκμετάλλευσης κητωδών. Επιπλέον, προτείνουν να υπάρξει Ελληνική πρωτοβουλία για Πανευρωπαϊκή καμπάνια ενάντια στην αιχμαλωσία των κητωδών.

Παγκόσμια κινητοποίηση κατά της σφαγής δελφινιών στην Ιαπωνία

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Παγκόσμια κινητοποίηση κατά της σφαγής δελφινιών στην Ιαπωνία

14 Οκτωβρίου 2010

Για άλλη μία χρονιά το αιματηρό ετήσιο κυνήγι δελφινιών στην Taiji της Ιαπωνίας που ανέδειξε το βραβευμένο με Όσκαρ ντοκιμαντέρ «The Cove» συνεχίζεται. Οι αλιείς με την άδεια των Ιαπωνικών αρχών, αγνοώντας προκλητικά την παγκόσμια κατακραυγή και τις διεθνείς αντιδράσεις που έχει προκαλέσει η αποκάλυψη αυτής της αποτρόπαιης σφαγής, έβαψαν τα γαλάζια νερά του όρμου ξανά κόκκινα.

Η Ιαπωνική κυβέρνηση επιτρέπει το κυνήγι περισσότερων από 20.000 δελφινιών το χρόνο από το Σεπτέμβριο έως το Μάρτιο χαρακτηρίζοντάς το ως παράδοση!
Τα πιο εμφανίσιμα δελφίνια πωλούνται σε ενυδρεία και δελφινάρια έναντι αδράς αμοιβής, ενώ τα υπόλοιπα θανατώνονται και το κρέας τους διοχετεύεται στην αγορά, παρά τα πολύ υψηλά επίπεδα υδραργύρου.

Η παρουσία εκπαιδευτών δελφινιών στο αιματηρό αυτό κυνήγι και τα τεράστια χρηματικά ποσά που προσφέρουν για κάθε δελφίνι που θα καταλήξει φυλακισμένο στις πισίνες των δελφινάριων δίνοντας παραστάσεις τσίρκο, ενθαρρύνει τη σύλληψη και τη σφαγή ελεύθερων δελφινιών, καταρρίπτοντας έτσι τους ισχυρισμούς της βιομηχανίας θαλάσσιων πάρκων, ότι σκοπεύουν στην ευαισθητοποίηση του κοινού και την προστασία των δελφινιών!

Την αντίθεσή τους σε αυτή την αποτρόπαιη σφαγή θα δηλώσουν σήμερα Πέμπτη 14 Οκτωβρίου, πολίτες σε όλο τον κόσμο συμμετέχοντας σε μία παγκόσμια κινητοποίηση με διαμαρτυρίες έξω από Ιαπωνικές πρεσβείες σε διάφορες χώρες.

Το Πανελλήνιο Δίκτυο Οργανώσεων για τα Ζώα (ΠΑΔΟΖΩ) στηρίζει τις διαμαρτυρίες και καλεί για άλλη μία φορά τους αρμόδιους φορείς στη χώρα μας να λάβουν ενεργά θέση κατά της κάθε είδους κακοποίησης των δελφινιών, απαγορεύοντας τη λειτουργία δελφινάριων στη χώρα μας!

Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

Σε εξέλιξη η «σφαγή» δελφινιών στην Ιαπωνία

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΟΣ
Σε εξέλιξη η «σφαγή» δελφινιών στην Ιαπωνία: Το Αρχιπέλαγος ενημερώνει
του Γιάννη Κουτελίδα - 12/10/2010

Ένας μήνας συμπληρώθηκε σχεδόν από τότε που ξεκίνησε το καθιερωμένο εξάμηνο “κυνηγιού” δελφινιών στην περιοχή Taiji της Ιαπωνίας. Μέχρι σήμερα υπολογίζεται ότι έχουν οδηγηθεί σε σφαγή περίπου 35 σταχτοδέλφινα ενώ άγνωστος είναι ο αριθμός των δελφινιών που επιλέγονται για ενυδρεία και ζωολογικά πάρκα ανά τον κόσμο.

Από τις αρχές Σεπτεμβρίου πλήρωμα της ακτιβιστικής ομάδας Sea Shepherd Conservation Society βρίσκεται ως παρατηρητής στην περιοχή και μεταδίδει καθημερινά εικόνες και πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί. Στο πλαίσιο συνεργασίας που ξεκίνησε την περασμένη άνοιξη, το Αρχιπέλαγος βρίσκεται σε ανοιχτή επικοινωνία με μέλη της Οργάνωσης Sea Shepherd και ενημερώνεται από πρώτο χέρι για τη δράση τους στο θέμα της σφαγής των δελφινιών τόσο στη Ιαπωνία, όσο και στα νησιά Φερόε.

Μέχρι στιγμής η κατάσταση στην περιοχή Taiji της Ιαπωνίας είναι ιδιαίτερα τεταμένη με καθημερινές αντεγκλήσεις και κυνηγητά μεταξύ ψαράδων - ιαπωνικής ακτοφυλακής και ακτιβιστών (που έχουν συρρεύσει από όλον τον κόσμο). Η ένταση μεγάλωσε ακόμα περισσότερο με τη δράση μίας πρωτοεμφανιζόμενης ομάδας Ευρωπαίων ακτιβιστών με τον τίτλο “Black Fish”, οι οποίοι πριν μερικές μέρες καταδύθηκαν και έκοψαν τα δίχτυα έξι κλωβών όπου κρατούνταν φυλακισμένα δελφίνια, χωρίς ωστόσο να μπορέσουν να ελευθερώσουν κάποια από αυτά.

Όπως είναι φυσικό, τα βλέμματα πολλών οργανισμών και ΜΜΕ είναι στραμμένα αυτές τις μέρες στην Taiji, γεγονός που ίσως έχει ήδη οδηγήσει στην απελευθέρωση δελφινιών που δεν είχαν επιλεγεί για κάποιο ενυδρείο.

Για όσους δεν γνωρίζουν αυτή την πρακτική ή δεν έχουν παρακολουθήσει το διάσημο ντοκιμαντέρ “The Cove”, παρακάτω παρουσιάζεται μια σύντομη περιγραφή με όσα πρέπει να γνωρίζετε για αυτή τη βάρβαρη πρακτική.

Το 2003, αποκαλύφθηκε ότι ολόκληρες ομάδες δελφινιών οδηγούνται σε κόλπους στην περιοχή Taiji της Ιαπωνίας. Εκεί, συγκεντρώνονται οι εκπαιδευτές δελφινιών από όλο τον κόσμο οι οποίοι επιλέγουν τα καλύτερα δελφίνια και τα στέλνουν σε φυλακές – ενυδρεία. Τακτική, η οποία ουσιαστικά καταδικάζει τα δελφίνια σε αργό θάνατο μέσα σε τσιμεντένια κλουβιά, χάριν του κέρδους και με πρόσχημα τη μελέτη της άγριας ζωής. Το παράδειγμα άλλωστε των παραστάσεων στο Αττικό πάρκο με δελφίνια που έχουν μεταφερθεί από την…Λιθουανία για να ικανοποιήσουν το φιλοθέαμον ελληνικό κοινό είναι χαρακτηριστικό και δεν περιποιεί τιμή για κανένα εμπλεκόμενο.

Στην πόλη Taiji, τα δελφίνια που δεν επιλέγονται για τα ενυδρεία, ακολουθούν αναπόφευκτα τον δρόμο της άμεσης θανατικής καταδίκης. Οδηγούνται σε ένα απομονωμένο κόλπο, κρυμμένο πίσω από βράχια και προστατευόμενο από συρματοπλέγματα ώστε να μην πλησιάζει κανείς. Σε εκείνο τον κόλπο τα δελφίνια σφαγιάζονται, με μαχαιριές σε όλο τους το σώμα.

Αρχικά θεωρήθηκε ότι ο λόγος αυτής της σφαγής ήταν για να πωληθεί το κρέας των νεκρών δελφινιών για βρώση. Ωστόσο, το κρέας των δελφινιών δεν είναι και τόσο δημοφιλές στην Ιαπωνία, κυρίως για λόγους υγείας (στο κρέας τους έχουν καταγραφεί υψηλές τιμές υδραργύρου, πάνω από τα επιτρεπτά όρια που θέτει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας). Πιστεύεται λοιπόν ότι ο κύριος λόγος της σφαγής των δελφινιών είναι ο ανταγωνισμός που υπάρχει ανάμεσα σε αυτά και στους αλιείς της τοπικής κοινωνίας. Το όλο θέμα έκανε γνωστό παγκοσμίως το 2009 ο ακτιβιστής Ric ‘OBarry, με το βραβευμένο με όσκαρ ντοκιμαντέρ “The Cove”.


Στις 14 Οκτωβρίου η διεθνής κοινότητα αντιδρά με συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας έξω από πρεσβείες και προξενεία της Ιαπωνίας ανά τον κόσμο – Ευχόμαστε να έχουν αποτέλεσμα και προτρέπουμε συλλόγους, φιλοζωικές οργανώσεις & ευαισθητοποιημένους πολίτες σε αντίστοιχες κινητοποιήσεις


Για να μάθετε περισσότερα για το θέμα επισκεφθείτε τους παρακάτω συνδέσμους:

http://www.savejapandolphins.org/
http://www.seashepherd.org/
http://www.thecovemovie.com/
http://www.wdcs.org

Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

Τα McDonald's και οι Επιπτώσεις τους

Τελικά πόσο κακό είναι το φαγητό στα McDonald's;
Μία διαφήμιση που κατάφερε μέσα σε λίγες μόνο ημέρες, να έχει πάνω από ένα εκατομμύριο προβολές στο YouTube.



Ο σκηνοθέτης Morgan Spurlock προσπάθησε να το ανακαλύψει αυτό το 2004 στο ντοκιμαντέρ του Super Size Me, ένα πείραμα στο οποίο συμμετείχε ο ίδιος βάζοντας σε κίνδυνο την ίδια την υγεία του।

Για 30 ημέρες, ο Spurlock έτρωγε μόνο φαγητό από τα McDonald’s। Όλοι όσοι συμμετείχαν στην ταινία, συμπεριλαμβανομένων και των ιατρών του Spurlock, σοκαρίστηκαν από τη μεγάλη επιδείνωση της υγείας του, μέσα σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα।
Πριν από τις 30 ημέρες όταν ξεκίνησε, είχαν προβλέψει ποιες αλλαγές περίμεναν να δουν στο βάρος του, στα επίπεδα της χοληστερόλης, των ηπατικών ενζύμων και σε άλλους δείκτες, αλλά όλοι είχαν υποτιμήσει πόσο πολύ θα κινδύνευε η υγεία του।
Αποδείχθηκε ότι μέσα σε 30 ημέρες, ο τότε 32 χρονών άντρας πήρες 11 κιλά, τα επίπεδα χοληστερόλης του ανέβηκαν επικίνδυνα όπως και η συσσώρευση λίπους στο συκώτι του, και ένιωσε ζαλάδες, κατάθλιψη, ταχυπαλμίες και σεξουαλική δυσλειτουργία।

Ορισμένοι είπαν ότι ο Spurlock ήταν ανόητος που διατρεφόταν με αυτόν τον τρόπο, και είναι αλήθεια ότι προκάλεσε σημαντική ζημιά μέσα σε αυτές τις 30 ημέρες.
Αλλά όλο αυτό που πέρασε μόνος του, με το να τρώει αποκλειστικά για ένα μήνα από τα McDonald’s, ήταν αξιοθαύμαστο, γιατί είχε σκοπό να ενημερώσει εκατομμύρια ανθρώπους για τον πραγματικά μεγάλο κίνδυνο που διατρέχει η υγεία τους από την μεγάλη κατανάλωση fast food.

Το Super Size Me, χτύπησε καμπανάκι σε πολλούς ανθρώπους, έγινε ένα από τα πιο επιτυχημένα ντοκιμαντέρ όλων των εποχών και ήταν υποψήφιο για το Όσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ. Αλλά το πιο σημαντικό, άλλαξε τις διατροφικές συνήθειες εκατομμυρίων ανθρώπων.

Τώρα, μια ομάδα ιατρών και άλλων επαγγελματιών υγείας δημιούργησαν ένα διαφημιστικό σποτ 39 δευτερολέπτων, αφήνοντας ιστορία στο χώρο της διαφήμισης.
Η Επιτροπή Ιατρών για την Υπεύθυνη Ιατρική (PCRM), μία ομάδα ιατρών που εδρεύει στην Ουάσιγκτον με τη νέα της διαφήμιση ΄΄Consequences΄΄, χτυπά το μενού της McDonald’s.

Η προκλητική αυτή διαφήμιση κατάφερε μέσα σε λίγες μέρες, να έχει πάνω από ένα εκατομμύριο προβολές στο YouTube, ενώ έχει αναφερθεί σε εφημερίδες και μέσα ενημέρωσης σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των Wall Street Journal, The Guardian, CNN, New York Times και εκατοντάδες άλλα ειδησεογραφικά μέσα.

Η διαφήμιση τελειώνει παροτρύνοντάς μας να "γίνουμε χορτοφάγοι", καθιστώντας σαφές ότι η PCRM έχει έναν χορτοφαγικό προσανατολισμό. Αλλά έχει και έναν καλό λόγο για να το λέει αυτό. Τα αποδεικτικά στοιχεία συμφωνούν, ότι οι χορτοφάγοι υποφέρουν λιγότερο από τις ασθένειες που σχετίζονται με την τυπική δυτική διατροφή.
Οι χορτοφάγοι έχουν επανειλημμένα αποδείξει ότι έχουν χαμηλότερα ποσοστά παχυσαρκίας, στεφανιαίας νόσου, υπέρτασης, διαβήτη τύπου 2 και πολλών άλλων ασθενειών. Επίσης, έχουν χαμηλότερα ποσοστά σε πολλά είδη καρκίνου, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου του παχέος εντέρου, του προστάτη, του καρκίνου του μαστού, της μήτρας και των ωοθηκών.
Πηγή
Σχετικοί σύνδεσμοι
Consequences
http://www.youtube.com/watch?v=zUxIXQza-dM&feature=player_embedded
Γνώρισε το κρέας σου
http://elliniko-ar-media-arxeio.blogspot.com/2009/09/blog-post.html
Η σκληρότητα των Mc Donald’s
http://www.mccruelty.com/



Τρίτη 5 Οκτωβρίου 2010

Μια αλλιώτικη απελευθέρωση, η αμηχανία της Οικολογίας και το «περιούσιο» είδος

Του ΘΕΜΗ ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Τέλη Αυγούστου του 2010, της δίσεκτης χρονιάς του ακατονόμαστου Μνημονίου και του τέλους των ψευδαισθήσεων για τη χώρα μας, μια ομάδα ακτιβιστών της ALF (Animal Liberation Front) απελευθέρωσε πάνω από 50.000 γουνοφόρα μινκ από εκτροφεία της βορειοδυτικής Ελλάδας. Πράξη συμβολική που δεν απέβλεπε στη σωτηρία των έτσι κι αλλιώς καταδικασμένων σε φριχτό θάνατο και γδάρσιμο ζώων (που περνούν τη σύντομη, αφύσικη και θλιβερή ζωή τους σε μικροσκοπικά κλουβιά-κελιά), πράξη δολιοφθοράς απέναντι στον «εχθρό», τους εκτροφείς και τους γουνοποιούς, που σε αυτό τον ακήρυκτο καθημερινό πόλεμο θανατώνουν εκατομμύρια γουνοφόρα για ένα και μόνο σκοπό: την οικονομική εκμετάλλευση (πέρασε προ πολλού η εποχή των σπηλαίων, όπου οι άνθρωποι σκότωναν ζώα και χρησιμοποιούσαν το κρέας τους και τα τομάρια τους για να επιβιώσουν και να αντιμετωπίσουν το κρύο - σήμερα το είδος μας μπορεί άνετα να επιβιώνει χωρίς να καταφεύγει σε πρακτικές εξόντωσης ανυπεράσπιστων πλασμάτων).

Ο γράφων, με άρθρο του που αναρτήθηκε στον ιστότοπο της Δημοκρατικής Αριστεράς για να πάρει στη συνέχεια έκταση στο διαδίκτυο, σε δεκάδες μπλογκ και στο facebook (γεγονός που αν μη τι άλλο αποκαλύπτει αυξημένες ευαισθησίες για το ζήτημα), υποστήριξε ότι η απελευθέρωση των μινκ είναι πάνω απʼ όλα πράξη πολιτική και δεν έχει καμιά σχέση με τη ζωοφιλία - ζωόφιλη, άλλωστε, μπορεί να θεωρηθεί και μια κυρία που κρατάει αγκαλιά το σκυλάκι της και, φορώντας το γουναρικό της, το ταΐζει φιλετάκια από μοσχάρι ή πουλερικό… Και ως πράξη πολιτική θα όφειλε να κρίνεται. Τα απελευθερωθέντα μινκ δεν είναι, υποστήριζε το άρθρο, παρά οιονεί «αιχμάλωτοι πολέμου, ενός ακήρυκτου καθημερινού πολέμου ανάμεσα σε εκείνα τα ανθρώπινα ζώα (με την κυριολεκτική σημασία) που θεωρούν το είδος μας επικυρίαρχο και με πλήρη ιδιοκτησιακά δικαιώματα εκμετάλλευσης πάνω στη φύση και τα υπόλοιπα μη ανθρώπινα ζώα - μια στρεβλή αντίληψη που βρίσκεται στη βάση ακριβώς της σημερινής παγκόσμιας οικολογικής, και όχι μόνο, κρίσης- και τα μη ανθρώπινα ζώα με τα οποία μοιραζόμαστε, προς μεγάλη τους ατυχία, τον πλανήτη μας. Ενός πολέμου με θύτες και θύματα, με σφαγές αμάχων και νηπίων (το κυνήγι και η εξόντωση με ρόπαλα των μωρών της φώκιας το πιο γνωστό παράδειγμα), με καθημερινούς ποταμούς αίματος στα εκδοροσφαγεία του “πολιτισμένου” μας κόσμου».

Η αντίδραση της, ας πούμε, «κατεστημένης» οικολογίας ήρθε με μάλλον αμήχανες ανακοινώσεις, τόσο της τοπικής οργάνωσης κομματικού οικολογικού φορέα όσο και τεσσάρων περιβαλλοντικών οργανώσεων που, τηρώντας μια «πολιτικώς ορθή» στάση (μακριά από εμάς τέτοιες «παράνομες» ενέργειες…), έσπευσαν να καταδικάσουν τους ακτιβιστές, προβάλλοντας ως επιχειρήματα τη διατάραξη της βιοποικιλότητας (ήδη διαταραγμένης από την παρουσία των εκατοντάδων γουναράδικων, αφού, όπως επισημαίνει η οργάνωση «Σωματεία και Πολίτες κατά της γούνας», η παραγωγή γούνας παράγει τοξικά απόβλητα επικίνδυνα όχι μόνο για το περιβάλλον αλλά και για την υγεία των εργαζομένων) και την οικονομική καταστροφή των πληγέντων επιχειρήσεων που λειτουργούν, εννοείται, καθʼ όλα νόμιμα… (Δηλαδή, π.χ. φανταστείτε μια ακτιβιστική ενέργεια δολιοφθοράς κατά των εγκαταστάσεων μιας πολεμικής βιομηχανίας, νόμιμης καθʼ όλα, και τους βιομηχάνους όπλων να διαμαρτύρονται κατόπιν για οικονομική καταστροφή - εσείς θα συμμεριζόσασταν τον πόνο τους; Ο παραλληλισμός δεν είναι τυχαίος: έχει κοινό τόπο τη θανάτωση, για την οποία προορίζονται τόσο τα όπλα όσο και τα συγκεκριμένα «εκτροφεία») Κάποιοι, μάλιστα, δεν δίστασαν να μιλήσουν ακόμη και για οικο-τρομοκρατία, για «εξτρεμιστές με τα πράσινα», αντιστρέφοντας συνειδητά, είτε από άγνοια, την εξόφθαλμη, εν προκειμένω, σχέση θύτη-θύματος.

Απαντήσεις προφανώς υπάρχουν. Εξαρτάται από τις προτεραιότητες και από τη στάση ζωής του καθενός/καθεμιάς μας. Αν προτάσσεται το οικονομικό όφελος ενός επιχειρηματικού τομέα σε βάρος του δικαιώματος στη ζωή στην κάθε της μορφή, σε βάρος της αειφόρας προστασίας του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας όχι μόνο τοπικά αλλά πλανητικά, τότε η πλάστιγγα γέρνει προς την πλευρά των θυτών-οικονομικών εκμεταλλευτών. Αν όμως επικρατήσει η αντίληψη ότι το δικαίωμα στη ζωή και την υπεράσπισή της υπερτερεί, τότε το δίκιο γέρνει απʼ την πλευρά των θυμάτων που υφίστανται αυτή τη βάναυση οικονομική εκμετάλλευση.

Συνεπώς, το ζήτημα δεν είναι η νομιμότητα ή όχι της συγκεκριμένης απελευθέρωσης. Ούτε η διατάραξη των τοπικών οικοσυστημάτων, ένσταση αρκούντως υποκριτική και κοντόφθαλμη. Το διακύβευμα είναι η στάση μας απέναντι στα άλλα ζωικά είδη, απέναντι στον πλανήτη και τα δικαιώματά του (η έννοια των δικαιωμάτων του πλανήτη και της έμβιας φύσης επανήλθε με ένταση στη σχετική συζήτηση όταν το 2008, το κράτος του Εκουαδόρ, ύστερα από ευρύτατη διαβούλευση και λαϊκό δημοψήφισμα, τα συμπεριέλαβε επίσημα στο Σύνταγμά του κι έγινε η πρώτη χώρα που τα κατοχύρωσε νομικά). Και μάλιστα μια στάση όχι επιλεκτική, όπως αυτή των «ζωόφιλων» που λατρεύουν μεν τα pet τους αλλά αδιαφορούν για τη μοίρα των υπόλοιπων ζώων (αλήθεια, σκεφτήκαμε ποτέ ότι τα αγαπημένα μας σκυλάκια και γατάκια αποτελούν delicatessen σε κάποιες εξωτικές κουζίνες; Πράγμα που αποδεικνύει το αυτονόητο: ότι τα πάντα είναι θέμα κοινωνικών ταμπού και προκαταλήψεων, όπως π.χ. η απαγόρευση βρώσης αγελάδων στην Ινδία ή χοίρων για τους μουσουλμάνους).

Το ζήτημα, λοιπόν, είναι ο -ιδιοτελής- ανθρωποκεντρισμός απέναντι στον βιοκεντρισμό. Γιατί αν δεχτούμε ότι στη φύση επικρατεί το δίκαιο του ισχυρού και άρα το είδος μας ως το ισχυρότερο έχει το δικαίωμα της κατά βούληση νομής των ζωικών πόρων, τότε γίνεται φανερό ότι, μακροπρόθεσμα, το παιχνίδι είναι χαμένο για τα υπόλοιπα πλάσματα με τα οποία μοιραζόμαστε τον πλανήτη. Αν όμως αναρωτηθούμε, από πού αλήθεια αντλούμε αυτό το δικαίωμα, ποιος μας διόρισε επικυρίαρχους και ανεξέλεγκτους δυνάστες του φυσικού και ζωικού περιβάλλοντος, τι πετυχαίνουμε φερόμενοι ως κατακτητές και όχι ως συγκάτοικοι της Γης, τότε ανατέλλει η ελπίδα πως κάποια μέρα θα καταστεί εφικτή η αποκατάσταση των φυσικών ισορροπιών που τόσο επικίνδυνα έχουμε κλονίσει με τη δράση μας ως το «περιούσιο» είδος (αν το καλοσκεφτούμε, η έννοια του περιούσιου, του επικυρίαρχου, του ανώτερου και του διαφορετικού δεν βρίσκεται στη ρίζα τόσων και τόσων δεινών της ανθρωπότητας, στο πέρασμα της Ιστορίας;). Ας αξιοποιήσουμε λοιπόν τη θέση μας στην κορυφή της εξελικτικής αλυσίδας, αλλά προς όφελος του πλανήτη και των κατοίκων του - συνολικά. Υπεύθυνα, χωρίς αλαζονεία.

Εδώ, βέβαια, ανοίγουν και άλλες παράλληλες συζητήσεις, όπως π.χ. της εκμετάλλευσης, και θανάτωσης, των άλλων ζώων για σπορ (κυνήγι και λαθροθηρία), διασκέδαση (ταυρομαχίες, τσίρκο, δελφινάρια κ.λπ.), επιστημονικούς σκοπούς (πειραματόζωα). Και βέβαια τίθεται και το ζήτημα της κρεατοφαγίας - ζήτημα που εκτός από το προφανές, του βασανισμού δηλαδή, λόγω των απαράδεκτων κατά κανόνα συνθηκών εκτροφής, και της εξόντωσης δισεκατομμυρίων ζώων ετησίως (67 δισ. για το 2009…) για χάρη της διατροφικής μας τέρψης, αγγίζει και το κρίσιμο θέμα της προστασίας του περιβάλλοντος. Πόσοι, αλήθεια, γνωρίζουν ότι για ένα κιλό μοσχαρίσιο κρέας αναλώνονται 15.500 (!!) λίτρα νερού στην όλη παραγωγική διαδικασία; (βλ. πρόσφατη μελέτη του πανεπιστημίου Cornell) Πόσοι έχουν αναρωτηθεί για το ποιος είναι ο μεγαλύτερος ρυπαντής της γήινης ατμόσφαιρας με αέρια του θερμοκηπίου, υπεύθυνος για το 37% των εκπομπών μεθανίου - απάντηση: η βιομηχανική κτηνοτροφία!

Τελικά, το ερώτημα που τίθεται είναι βέβαια πάνω απʼ όλα πολιτικό. Κλείνοντας το άρθρο για την απελευθέρωση των μινκ, ο γράφων σημείωνε: «Προσωπικά, χαιρετίζω κάθε πολιτικό ακτιβισμό που είναι υπέρ της ζωής στην όποια της μορφή, όσο παράνομος κι αν κρίνεται με καθεστωτικά, συγκυριακά κριτήρια και νόμους, με τη βεβαιότητα ότι ο κόσμος θα αλλάξει μόνο αν αλλάξουμε κι εμείς οι ίδιοι».

Μένω στην παραπάνω αποστροφή। Με την ελπίδα ετούτη η συζήτηση, που διακλαδίζεται πολλαπλά, να παραμείνει ανοιχτή και να εμπλουτιστεί γόνιμα και δημιουργικά. Και με το βλέμμα στραμμένο πάντα αριστερά, σʼ ένα βιώσιμο, αλληλέγγυο και πιο υπεύθυνο μέλλον - για όλους τους συγκατοίκους του πλανήτη μας.

Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010

Ανακοίνωση σχετικά με την πρόσφατη απελευθέρωση μινκ στην Ιρλανδία

Δελτίο Τύπου από την CAFT Ireland για την πρόσφατη απελευθέρωση μινκ στην Ιρλανδία

Η πρόσφατη απελευθέρωση μινκ από το «Mink Rolf Αντερσον Farm» στο Donegal, οδήγησε σε μια μαζική υστερία για τους «κινδύνους» από τα μινκ που απελευθερώθηκαν. Θέλουμε ο κόσμος να ξεπεράσει αυτή την παραφροσύνη και να σκεφτούν λογικά την κατάσταση », λέει η εκπρόσωπος της CAFT, Broxson Laura.
«Όποιος απελευθέρωσε αυτά τα βιζόν από τα κλουβιά τους είχε έναν καλό λόγο για να το κάνει - η εκτροφή γουνοφόρων ζώων είναι μία βάρβαρη και σκληρή βιομηχανία και στηρίζουμε πλήρως αυτό που συνέβη. Τα ζώα αυτά θα είχαν μετατραπεί σε παλτά, και τώρα είναι ελεύθερα. Αν ήσασταν μινκ, ποια ζωή θα επιλέγατε;»
"Σε αυτό το εκτροφείο γούνας, συγκρινόμενο με τα άλλα στη χώρα οι συνθήκες είναι ιδιαίτερα υποβαθμισμένες. Με την ομολογία των ίδιων των εκτροφέων σε πρόσφατη συνέντευξή τους, εξακολουθούν να διατηρούν παράνομα 5 μινκ ανά κλουβί – επομένως κάθε μινκ ανά κλωβό έχει ελάχιστο χώρο για να γυρίσει. Αυτό αναφέρθηκε στο Τμήμα Γεωργίας και περιμένουμε με ανυπομονησία την απάντησή τους σχετικά με το θέμα. "
"Οι ισχυρισμοί ότι τα πρόβατα, τα άλογα - ακόμη και τα παιδιά - βρίσκονται σε κίνδυνο από επίθεση μινκ είναι απλά γελοίοι! Είναι πραγματικά φοβερό, πως μεγάλοι άνθρωποι μπορούν να πιστέψουν τέτοιες ανοησίες. "
"Τα μινκ ανήκουν στην ίδια οικογένειας με τις ενυδρίδες - οι άνθρωποι τρέχουν να ξεφύγουν και από τις ενυδρίδες; Όχι! Γιατί λοιπόν τα μινκ παρουσιάζονται ως αήττητα, ανθρωποφάγα τέρατα; Αυτό είναι γελοίο. "
"Δυστυχώς για τα μινκ, φαίνεται να έχουν γίνει επίσης οι αποδιοπομπαίοι τράγοι για τη μείωση ορισμένων εγχώριων ειδών στην Ιρλανδία - ακόμη και σε περιοχές όπου δεν είχαν ποτέ εκτροφεία γουνοφόρων ζώων. Εάν δεν υπήρχαν μινκ στην χώρα, ίσως οι αρμόδιοι θα πρέπει να αναγνωρίσουν ότι η μόλυνση, η καταστροφή των ενδιαιτημάτων, το κυνήγι, και η υπερβολική χρήση φυτοφαρμάκων φταίνε πραγματικά για την αποτυχία των ειδών να αναπτυχθούν».
"Αυτό που είναι επίσης ανησυχητικό είναι η προθυμία των ανθρώπων να διαδραματίσουν το ρόλο του Θεού, και να αποφασίσουν ποια είδη πρέπει να ζήσουν και ποια να θανατωθούν - όπως φαίνεται από την πρόσφατη απόφαση της κυβέρνησης να εγκρίνει τη θανάτωση των μινκ. Ποιος λέει ότι τα μινκ είναι λιγότερο σημαντικά ή μεγαλύτερη απειλή για τα άλλα ζώα, από οποιοδήποτε άλλο είδος στη χώρα; Το Ηνωμένο Βασίλειο διαθέτει ένα πληθυσμό από άγρια μινκ γύρω στις 40.000 - και αυτό δεν είναι πρόβλημα. Η φύση πάντα βρίσκει τις ισορροπίες της. Οι άνθρωποι είναι αυτοί που δημιουργούν προβλήματα. "
"Το πιο βολικό σε όλα αυτά, είναι να ξεχαστεί το γεγονός ότι τα εκτροφεία γουνοφόρων ζώων δεν έπρεπε εξαρχής να υπάρχουν. Τα ζώα βρίσκονται φυλακισμένα σε φρικτές συνθήκες, τρέφονται με ρευστοποιημένα όργανα ψαριών, και όταν είναι 6 μηνών θανατώνονται σε θαλάμους αερίων - 50 τη φορά, που έχει ως αποτέλεσμα πολλά να είναι απλώς αναίσθητα και όχι νεκρά όταν γδέρνονται. "
«Ως κοινωνία, έχουμε προ πολλού ξεπεράσει την εποχή του Νεάντερταλ – και είναι η ώρα για τη βιομηχανία γούνας, να αναγνωρίσει ότι είναι μία αιματηρή δραστηριότητα που πρέπει να σταματήσει αμέσως.»
«Το νέο πρόγραμμα της κυβέρνησης συμφώνησε με την απαγόρευση της σταδιακής κατάργησης της εκτροφής γουνοφόρων, που θα ολοκληρωθεί το 2012 - αλλά αυτό είναι πολύ μακριά। Πρέπει να γίνει τώρα.»

Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010

2 Οκτωβρίου - Παγκόσμια Ημέρα για τα Παραγωγικά Ζώα

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
2 Οκτωβρίου – Παγκόσμια Ημέρα για τα Παραγωγικά Ζώα

Κάθε χρόνο η 2 Οκτωβρίου είναι αφιερωμένη στα παραγωγικά ζώα. Το 2010 67 δισεκατομμύρια ζώα θα βασανιστούν και θα θανατωθούν για τη γευστική απόλαυση του ανθρώπινου είδους.
Εκτός από την προώθηση ενός vegan (βίγκαν) τρόπου ζωής, πρωταρχικός στόχος της Παγκόσμιας Ημέρας Παραγωγικών Ζώων, είναι να αποκαλύψει τις απάνθρωπες συνθήκες που επικρατούν στη βιομηχανία παραγωγής ζωικών προϊόντων, αλλά και να επιστήσει την προσοχή των καταναλωτών στις ανήθικες πρακτικές μάρκετινγκ και τις αμφισβητήσιμες πολιτικές στήριξης από τις κυβερνήσεις και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, προκειμένου η σκληρή βιομηχανία κρέατος και παραγωγής ζωικών προϊόντων να πουλάει τα βάναυσα προϊόντα τους σε ανυποψίαστους και ίσως καλοπροαίρετους καταναλωτές.

Σήμερα δισεκατομμύρια ζώα όπως αγελάδες, μοσχάρια, χοίροι, κοτόπουλα, γαλοπούλες, πάπιες, χήνες και άλλα ζώα ζουν σε εξαιρετικά ακατάλληλες και αφύσικες συνθήκες, στριμωγμένα σε βρώμικα υπόστεγα ή σε κλουβιά λίγο μεγαλύτερα από το μέγεθός τους, χωρίς ποτέ να νιώσουν τον ήλιο ή τον αέρα, να μεγαλώσουν τα παιδιά τους, να χτίσουν τις φωλιές τους, να κάνουν οτιδήποτε είναι φυσικό και αναγκαίο γι’ αυτά.

Με φάρμακα και ορμόνες η βιομηχανία κρέατος προσπαθεί να αυξήσει την παραγωγή αλλά και να κρατήσει ζωντανά τα δυστυχισμένα αυτά πλάσματα, καθώς πολύ δύσκολα θα επιβίωναν σε αυτές τις απάνθρωπες συνθήκες. Με γενετικές παρεμβάσεις προσπαθούν να τα παχαίνουν γρηγορότερα και να παράγουν περισσότερο γάλα ή αυγά με στόχο την αύξηση του κέρδους.
Όσα ζώα επιβιώνουν σε αυτές τις συνθήκες τα περιμένει ένα εφιαλτικό πολύωρο, τις περισσότερες φορές, ταξίδι, εκτεθειμένα σε ακραίες καιρικές συνθήκες χωρίς τροφή ή νερό προς το σφαγείο, όπου εκεί θα σφαχτούν έχοντας πολλές φορές τις αισθήσεις τους ακόμη και όταν γδέρνονται ή ρίχνονται σε ζεματιστό νερό για τα φύγει το τρίχωμά τους.

Όποιος δει έστω και επιφανειακά, τις συνθήκες που επικρατούν στις φάρμες, στα σφαγεία και στις μεταφορές των παραγωγικών ζώων και στη συνέχεια φανταστεί το σκύλο ή η γάτα του σε μία τέτοια κατάσταση, θα σοκαριστεί με τη βαρβαρότητα και τη φρίκη! Όταν καταναλώνουμε κρέας, συμβάλλουμε στην σκληρή μεταχείριση ζώων, με τρόπους οι οποίοι θα ήταν παράνομοι αν αυτά ήταν ζώα συντροφιάς και όχι κοτόπουλα ή χοίροι!

Βέβαια η εκμετάλλευση και η κακοποίηση που υφίστανται τα παραγωγικά ζώα είναι τόσο θεσμοθετημένη και εδραιωμένη στην κοινωνία μας, που είναι δύσκολο να συνειδητοποιήσει κανείς πόσο παράλογη και τρομακτική είναι.

Και παρά το γεγονός ότι όλοι αναγνωρίζουν πλέον την τεράστια συμβολή της εκτροφής ζώων στην καταστροφή του περιβάλλοντος και της βιοποικιλότητας, παρά το γεγονός ότι συμβάλλει στην παγκόσμια φτώχεια και παρά τις επιστημονικές αποδείξεις για τις επιπτώσεις της κατανάλωσης ζωικών προϊόντων στην υγεία μας, οι κυβερνήσεις και τα οικονομικά συμφέροντα, συνεχίζουν να προωθούν το κρέας και τα υπόλοιπα ζωικά προϊόντα και σπαταλούν χρήματα φορολογούμενων πολιτών για να ενισχύσουν την εκτροφή και τη σφαγή ζώων, αλλά και την προώθηση των ανθυγιεινών και βάναυσων αυτών προϊόντων στην αγορά, υπονομεύοντας όχι μόνο την ευημερία των ζώων αλλά ακόμη και την υγεία μας και το μέλλον του πλανήτη μας!

Με την αναμενόμενη αύξηση του πληθυσμού, η παγκόσμια παραγωγή κρέατος προβλέπεται να υπερδιπλασιαστεί, από 229 εκατομμύρια τόνους το 2001 στους 465 εκατομμύρια τόνους το 2050, ενώ η παραγωγή γάλακτος αναμένεται να αναρριχηθεί από τους 580 στους 1043 εκατομμύρια τόνους. Αυτό θα είναι πολύ καταστροφικό και για τα ζώα αλλά και για το περιβάλλον καθώς θα οδηγήσει στην αύξηση των εκτρεφόμενων ζώων και σε μεγαλύτερη επιβάρυνση του πλανήτη μας.

Ήρθε η ώρα να αναλάβουμε την ευθύνη των προσωπικών μας επιλογών για να αλλάξουμε την κατάσταση. Κάθε φορά που τρώμε, επιλέγουμε αν θα σώσουμε τα ζώα από το βασανισμό και το θάνατο, αν θα προστατέψουμε την υγεία μας από τις ασθένειες που προκαλούνται από τα ζωικά προϊόντα, αν θα βοηθήσουμε τον πλανήτη μας που απειλείται από την κλιματική αλλαγή και αν θα συμβάλλουμε στην εξάλειψη της πείνας που σκοτώνει χιλιάδες ανθρώπους κάθε μέρα.

Αλλά και οι κυβερνήσεις πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να αντιμετωπίσουν την παραγωγή ζωικών προϊόντων σαν έναν προβληματικό τομέα και όχι ως έναν τομέα για ανάπτυξη! Οι πολιτικοί θα πρέπει να επανεξετάσουν τις επιχορηγήσεις στον τομέα της κτηνοτροφίας αν θέλουν πραγματικά να αντιμετωπίσουν τα περιβαλλοντικά προβλήματα και να μειώσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.

ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟ ΔΙΚΤΥΟ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΑ (ΠΑΔΟΖΩ)

Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

Η οργάνωση The Black Fish κόβει τα δίχτυα και απελευθερώνει δελφίνια στην Ιαπωνία

Δύτες από την ευρωπαϊκή περιβαλλοντική οργάνωση The Black Fish έκοψαν χθες το βράδυ τα δίχτυα σε έξι χώρους όπου κρατιούνται τα δελφίνια που πιάστηκαν κατά τη διάρκεια του κυνηγιού δελφινιών λίγες ημέρες νωρίτερα στο Taiji της Ιαπωνίας. Κατά τη διάρκεια αυτού του κυνηγιού ορισμένα δελφίνια επελέγησαν για το διεθνές εμπόριο των δελφινάριων και μεταφέρθηκαν σε αυτούς τους περιφραγμένους χώρους. Με δύσκολες καιρικές συνθήκες, οι δύτες κολύμπησαν και έκοψαν τα δίχτυα των έξι αυτών χώρων, επιτρέποντας σε κάποια δελφίνια να διαφύγουν πίσω στη θάλασσα. Καμία σύλληψη δεν έγινε.
Κάθε χρόνο, μεταξύ Σεπτεμβρίου και Απριλίου, η θάλασσα γύρω από το ψαροχώρι του Taiji στην ανατολική ακτή της Ιαπωνίας γίνεται κόκκινη, καθώς πραγματοποιείται μία από τις μεγαλύτερες μαζικές σφαγές θαλάσσιας άγριας ζωής στον κόσμο. Το κυνήγι των δελφινιών, το οποίο απασχόλησε πολύ τον τύπο μέσω του βραβευμένου με Όσκαρ ντοκιμαντέρ «The Cove», είναι υπεύθυνο για τη σύλληψη και θανάτωση πάνω από 2.000 δελφινιών. Οι αλιείς οδηγούν τα δελφίνια από τη θάλασσα σε έναν όρμο, όπου εκεί κάποια ζώα επιλέγονται για τα δελφινάρια ενώ τα υπόλοιπα σκοτώνονται για το κρέας τους.

Περισσότερα εδώ

Τετάρτη 22 Σεπτεμβρίου 2010

Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου 2010

Vegan και ο Bill Clinton?

Σε συνέντευξή του στη Willow Bay, ο Bill Clinton επιβεβαιώνει ότι πειραματίζεται με τη vegan διατροφή!!

«Προσπαθώ να πειραματίζομαι», λέει ο Κλίντον. "Από το 1986, πολλές εκατοντάδες άτομα που ακολούθησαν μία φυτική διατροφή, χωρίς να λαμβάνουν καθόλου χοληστερόλη από οποιαδήποτε πηγή, έχουν δει το σώμα τους να θεραπεύεται. Το 82 τοις εκατό των ανθρώπων που το έχουν κάνει αυτό έχουν δει αποτέλεσμα, έτσι θέλω να δω αν μπορώ να είμαι ένας από αυτούς.»

Περισσότερα και video εδώ

Κυριακή 12 Σεπτεμβρίου 2010

Απογοήτευση για τη νέα οδηγία σχετικά με τα πειράματα σε ζώα

Η BUAV, μέλος της European Coalition to End Animal Experiments (ECEAE), χαρακτηρίζει την υιοθέτηση της νέας οδηγίας για τα πειράματα σε ζώα, ως χαμένη ευκαιρία για να εφαρμοστούν μέτρα που θα παρέχουν μεγαλύτερη προστασία στα ζώα που χρησιμοποιούνται σε πειράματα.

Η αναθεώρηση της οδηγίας 86/609 ξεκίνησε το Νοέμβριο του 2008. Μετά από 18 μήνες διαπραγματεύσεων, εγκρίθηκε τελικά ένας συμβιβασμός μεταξύ του Συμβουλίου Υπουργών και του Κοινοβουλίου. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι περισσότερες από τις σημαντικότερες προτάσεις της Επιτροπής έχουν σημαντικά αποδυναμωθεί. Η ECEAE είναι εξαιρετικά απογοητευμένη που η πλειοψηφία των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, υπέκυψαν στις πιέσεις της βιομηχανίας έρευνας που πραγματοποιεί πειράματα σε ζώα και αγνόησαν την κοινή γνώμη.

Οι προτάσεις περιλαμβάνουν αυστηρούς περιορισμούς όσον αφορά τη χρήση των μη ανθρωπίνων πρωτευόντων, αυστηρούς περιορισμούς για την επαναλαμβανόμενη χρήση μεμονωμένων ζώων και μια σαφή απαγόρευση των πειραμάτων που συνεπάγονται σοβαρό και παρατεταμένο βασανισμό. Το κοινό θα συγκλονιζόταν όμως, εάν γνώριζε το είδος των πειραμάτων και το μαζικό βασανισμό που συνεχίζουμε και επιτρέπουμε.

Η Οδηγία περιλαμβάνει ορισμένες βελτιώσεις σε περιοχές που η ECEAE είχε ξεκινήσει εκστρατεία όπως τη συμπερίληψη σχεδόν όλων των σπονδυλωτών ειδών, καθώς και την υποχρεωτική άδεια για τα περισσότερα ερευνητικά πρότζεκτ (όμως όχι για δοκιμές τοξικότητας), περιοδικές αξιολογήσεις της εν λόγω οδηγίας (η ECEAE πιστεύει ότι το πεδίο αξιολογήσεων είναι εντελώς ανεπαρκές), μια κατάταξη των πειραμάτων, σύμφωνα με το επίπεδο της έντασης και κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τα πρότυπα για τη στέγαση και τη φροντίδα (αν και η ECEAE πιστεύει ότι αυτά θα πρέπει να είναι πολύ αυστηρότερα και υποχρεωτικά).

Ωστόσο, πολλά σημαντικά ζητήματα που έλαβαν ισχυρή λαϊκή υποστήριξη δεν εξετάσθηκαν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας αναθεώρησης. Για παράδειγμα, μία μακροπρόθεσμη στρατηγική για τη μείωση και τελικά την αντικατάσταση της χρήσης των ζώων, η υποχρεωτική επαρκής χρηματοδότηση για την ανάπτυξη των μη ζωικών εναλλακτικών μεθόδων, η απαγόρευση της χρησιμοποίησης γατιών και σκύλων καθώς και όλων των πειραμάτων που δε γίνονται για σοβαρές ή απειλητικές για την ανθρώπινη ζωή ασθένειες και η εφαρμογή ενός συστήματος ανταλλαγής δεδομένων για να αποφευχθεί η επανάληψη των πειραμάτων σε ζώα.

Η Michelle Thew από τη BUAV αναφέρει: «Είμαστε εξαιρετικά απογοητευμένοι που μία πραγματική ευκαιρία για τη βελτίωση της μεταχείρισης των ζώων και την επιβολή αυστηρότερων κανονισμών σχετικά με τα πειράματα σε ζώα έχει χαθεί. Δεν είναι μόνο τα ζώα στα εργαστήρια που θα αναλάβουν το κόστος της «αδυναμίας και της αφέλειας των πολιτικών». Η έρευνα για σοβαρές ανθρώπινες ασθένειες, θα καθυστερήσει, λόγω της αποδεδειγμένης αναξιοπιστίας τόσο πολλών πειραμάτων σε ζώα. Αυτό είναι ασυγχώρητο. Χαιρόμαστε, ωστόσο, που η Επιτροπή διευκρίνισε ότι οι εναλλακτικές λύσεις χωρίς τη χρήση ζώων, πρέπει να χρησιμοποιούνται, όταν είναι επιστημονικά κατάλληλες . "
Οι ευρωβουλευτές στηρίζουν τη BUAV, εκφράζοντας την απογοήτευσή τους:

Ο ευρωβουλευτής από το Κόμμα των Πρασίνων, κ. Jean Lambert, αναφέρει: "12 εκατομμύρια ζώα στην Ευρώπη, χρησιμοποιούνται σε πειράματα κάθε χρόνο. Η κοινή γνώμη είναι όλο και περισσότερο αντίθετη με τα πειράματα σε ζώα, και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε το 2007, γραπτή δήλωση, ζητώντας να μπει τέλος στα πειράματα σε πρωτεύοντα. Η αναθεώρηση της οδηγίας 86 συνεπώς, προσέφερε μια κρίσιμη ευκαιρία για ουσιαστική πρόοδο για τον τερματισμό των πειραμάτων σε πρωτεύοντα και για να μας φέρει πιο κοντά στον τερματισμό των πειραμάτων σε ζώα γενικότερα. Η σημερινή ψηφοφορία αποτελεί, δυστυχώς, μια χαμένη ευκαιρία για να επιτευχθεί αυτή η πρόοδος, που παρουσιάζει τόσο μεγάλη καθυστέρηση - και για την οποία πολλοί βουλευτές εξέφρασαν την υποστήριξή τους στο παρελθόν. Υπάρχουν ακόμη πολλά να γίνουν προκειμένου να πειστούν οι κυβερνήσεις για την αναγκαιότητα για περαιτέρω πρόοδο ».

Πηγή

Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

Τετάρτη 8 Σεπτεμβρίου 2010

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙΣ ΓΟΥΝΟΦΟΡΩΝ ΖΩΩΝ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙΣ ΓΟΥΝΟΦΟΡΩΝ ΖΩΩΝ


Πολλά ερωτηματικά προκαλεί η ανακοίνωση τεσσάρων περιβαλλοντικών οργανώσεων (ΑΝΙΜΑ, ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ, ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΡΝΙΘΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ, ΚΑΛΛΙΣΤΩ) οι οποίες έσπευσαν να καταδικάσουν τις πρόσφατες απελευθερώσεις γουνοφόρων ζώων.
Οι οργανώσεις αυτές, χωρίς να κάνουν καμία αναφορά στις φρικτές συνθήκες διαβίωσης και θανάτωσης των ζώων, χωρίς να αναφερθούν στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις από τη βιομηχανία γούνας και χωρίς να παίρνουν θέση κατά του εμπορίου γούνας, περιορίζονται στο να καταδικάσουν τις ακτιβιστικές ενέργειες, βασιζόμενες σε τυχόν αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον και τη βιοποικιλότητα.
Εκφράζουμε την απογοήτευσή μας, όχι μόνο για την αδιαφορία που επιδεικνύουν για τα εκατομμύρια ζώα που βασανίζονται και θανατώνονται κάθε χρόνο στο εμπόριο γούνας, αλλά και γιατί εμφανίζονται ανίκανες και απρόθυμες να αναγνωρίσουν και να αντιμετωπίσουν τα πραγματικά αίτια που καταστρέφουν το περιβάλλον και τη βιοποικιλότητα!
Ενώ διεθνείς οργανισμοί αναγνωρίζουν ότι η παραγωγή ζωικού κεφαλαίου είναι από τις βασικότερες αιτίες καταστροφής των οικοτόπων και ότι η αυξανόμενη παραγωγή κρέατος και γαλακτοκομικών προϊόντων είναι ίσως η μεγαλύτερη αιτία απώλειας της βιοποικιλότητας, ενώ η ΕΕ αναγνωρίζει ότι ο ρυθμός απώλειας της βιοποικιλότητας μπορεί να μειωθεί, με τη μείωση κατανάλωσης κρέατος και ο ΟΗΕ καλεί για μία διατροφή χωρίς κρέας, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις στη χώρα μας προβαίνουν σε ανακοινώσεις άνευ ουσίας, αποδεικνύοντας ότι έχουν αποτύχει να αναγνωρίσουν και να επιληφθούν τα ουσιαστικά αίτια της καταστροφής του περιβάλλοντος και της εξαφάνισης των ειδών, αλλά και της τρομακτικής εκμετάλλευσης και κακοποίησης των ζώων σήμερα!
Οι όποιες περιβαλλοντικές επιπτώσεις τυχόν προκύψουν από την απελευθέρωση των μινκ, θεωρούνται αμελητέες, μπροστά στην καταστροφή που προκαλείται από την παραγωγή ζωικών προϊόντων, την οποία προκλητικά παραβλέπουν!
Αν θέλουν να καταδικάσουν κάτι, ας καταδικάσουν τις πραγματικές αιτίες καταστροφής του περιβάλλοντος, ας καταδικάσουν την τρομακτική κακοποίηση των ζώων και τους συμβιβασμούς χάριν συγκεκριμένων συμφερόντων και ας συνειδητοποιήσουν ότι οι καταδίκες απελευθερώσεων ζώων, δεν είναι αυτές που θα φέρουν τις πολιτικές που απαιτούνται για την αποτροπή μίας ευρείας κατάρρευσης του οικοσυστήματος!


ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΓΟΥΝΑ

Meet Your Meat and GO VEGAN!

Το video "Meet Your Meat" της Peta, ενιαίο και με ανανεωμένους υπότιτλους


Γνώρισε το κρέας σου from V3G4N on Vimeo.

Πέμπτη 2 Σεπτεμβρίου 2010

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΖΩΟΦΙΛΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ 50।000 ΓΟΥΝΟΦΟΡΩΝ ΖΩΩΝ ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ 2।000 ΣΤΗΝ ΣΙΑΤΙΣΤΑ

Η Πανελλαδική Συντονιστική Επιτροπή Ζωοφιλικών Σωματείων με προτάσεις της , που έχει πρόσφατα καταθέσει στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων τάσσεται υπέρ της απαγόρευσης εκτροφής και θανάτωσης ζώων για την παραγωγή γούνας।
Ζητά από την Πολιτεία να απαγορεύσει την βάρβαρη αυτή δραστηριότητα των ανθρώπων, που έχει στόχο μόνο το οικονομικό κέρδος των επιχειρηματιών του είδους και την ικανοποίηση της ματαιοδοξίας των πελατών τους।
Ζητά από την Πολιτεία να σταματήσει να επιδοτεί τις βιομηχανίες αυτές του θανάτου και να προωθήσει εναλλακτικές μορφές οικονομικής ανάπτυξης της Δυτικής Μακεδονίας που δεν θα βασίζονται στην βία।
Κανένας απολύτως δεν έχει το δικαίωμα να σκοτώνει।
Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να δολοφονεί ζωντανά, αθώα πλάσματα χρησιμοποιώντας την «ανωτερότητά» του και την σύγχρονη τεχνολογία Κάθε χρόνο στις βιομηχανίες-κολαστήρια της Δυτικής Μακεδονίας εξοντώνονται χιλιάδες γουνοφόρα ζώα με τις ευλογίες , τις κόκκινες επιδοτήσεις και την νομική κάλυψη της Πολιτείας।
Ας επιτρέψουν, οι επιχειρηματίες του είδους, να γίνει ένα αντικειμενικό reportage μέσα στα εκτροφεία και τις βιομηχανίες τους για να ακούσουν όλοι τις κραυγές πόνου και αγωνίας χιλιάδων ζώων κατά την στιγμή της θανάτωσής τους, με μεθόδους βάρβαρες και απάνθρωπεςΕπειδή τέτοιες πράξεις και οικονομικές δραστηριότητες είναι αντιστρόφως ανάλογες με τις πανανθρώπινες αξίες και ιδανικά, ας σταματήσουν οι υποκριτικές φωνές διαμαρτυρίας ορισμένων, για την απελευθέρωση αυτών των ζώωνΘεωρούμε την έκφραση ανησυχίας ορισμένων , ότι τα ζώα αυτά δεν θα μπορέσουν να επιβιώσουν ελεύθερα στην φύση ή ότι κινδυνεύουν να πέσουν θύματα τροχαίων ατυχημάτων καθαρά κροκοδείλια τακτική.
Η μοίρα τους ήταν προδιαγεγραμμένη και ο θάνατος τους πολύ μαρτυρικότερος ακόμα και από τον θάνατο από πείνα.
Ακόμα και η δολοφονία τους μελετάται με τέτοιον τρόπο ,ώστε να έχει το χαμηλότερο δυνατό κόστος για τον επιχειρηματία, ανεξάρτητα του μαρτυρίου στο οποίο υποβάλλονται τα ζώα αυτά. Υπάρχουν εξ΄ άλλου μελέτες που υποστηρίζουν , ότι μπορούν ακόμα και να επιβιώσουν ελεύθερα. Ελεύθερα έχουν τουλάχιστον την δυνατότητα να παλέψουν για την ζωή τους. Όσο για τις ανησυχίες που εκφράζονται για την τύχη άλλων οικόσιτων ζώων, τα οποία ενδέχεται να γίνουν βορά των ελεύθερων μινκ, ας αναρωτηθούμε ποια θα ήταν κι αυτών η τύχη στα χέρια των ανθρώπων που τα εκτρέφουν!Δεν θα ήταν η σφαγή τους και μάλιστα χωρίς αναισθητοποίηση , ώστε να μειωθεί ο τρόμος και ο πόνος του θανάτου ;
Η οικολογική καταστροφή δε, για την οποία επίσης ανησυχούν κάποιοι ότι θα προ
κύψει από την απελευθέρωση των συγκεκριμένων ζώων είναι μηδαμινή μπροστά στην τεράστια καταστροφή της φύσης και του περιβάλλοντος από τον άνθρωπο και τις δραστηριότητές του.
Αντιλαμβανόμαστε την δύσκολη θέση των επιχειρηματιών, αλλά σε καμιά περίπτωση η συνείδησή μας δεν μας επιτρέπει να ταχθούμε υπέρ του οικονομικού συμφέροντος οιουδήποτε ,αγνοώντας τον σεβασμό που οφείλουμε σε κάθε μορφή ζωής।Εκτιμάμε όμως ότι την πολιτική ευθύνη φέρουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις της χώρας, που δεν μερίμνησαν να εισαγάγουν νέες, εναλλακτικές μορφές οικονομικής ανάπτυξης της Δ. Μακεδονίας ακολουθώντας το παράδειγμα μιας σειράς ευρωπαϊκών χωρών, Αγγλίας, Ιρλανδίας, Κροατίας, Ολλανδίας, Αυστρίας που αντικατέστησαν τις βιομηχανίες παραγωγής γουνών με άλλες πιο ήπιες μορφές ανάπτυξης, που δεν βασίζονται στην βία και τον φρικτό θάνατο αθώων πλασμάτων

Η ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΖΩΟΦΙΛΙΚΩΝ ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ

Αφήστε ήσυχους τους ακτιβιστές!!

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙΣ ΓΟΥΝΟΦΟΡΩΝ

Με αφορμή τις απαράδεκτες δηλώσεις του Αρκτούρου αλλά και της νέας ανακοίνωσης των Οικολόγων Πράσινων Δυτικής Μακεδονίας, οι οποίοι έσπευσαν για άλλη μία φορά να καταδικάσουν τις τελευταίες απελευθερώσεις γουνοφόρων στη Δυτική Μακεδονία, θα θέλαμε να δηλώσουμε τα παρακάτω.

Θεωρούμε το επιχείρημα σχετικά με τη μη επιβίωση των απελευθερωμένων ζώων και του βασανιστικού, όπως τον χαρακτηρίζουνε θανάτου τους, τραγικά γελοίο, καθώς όλοι γνωρίζουμε ποια είναι η ζωή και ο θάνατος των γουνοφόρων ζώων στα εκτροφεία, έτσι ώστε, το αν θα επιβιώσουν μετά την απελευθέρωση δεν έχει καμία λογική βάση!

Θεωρούμε το επιχείρημα και την ανησυχία τους σχετικά με τυχόν επιπτώσεις στο περιβάλλον επίσης αστείο, τη στιγμή που η παραγωγή γούνας παράγει τοξικά απόβλητα επικίνδυνα όχι μόνο για το περιβάλλον αλλά και την υγεία των εργαζομένων, και κυρίως υποκριτικό, τη στιγμή που μία δραστηριότητα με τις μεγαλύτερες ίσως επιπτώσεις στο περιβάλλον, τους αφήνει εντελώς αδιάφορους। Μιλάμε βέβαια για την εκτροφή των παραγωγικών ζώων, τα οποία τιμούν δεόντως (τα ίδια και τα παράγωγά τους), οι δήθεν οικολόγοι, σε κάθε γεύμα τους!

Γελοίο επίσης και αφελές θεωρούμε το επιχείρημα σχετικά με τη νομιμότητα των επιχειρήσεων, όταν είναι γνωστό ότι μεγάλα εγκλήματα στην ιστορία έχουν γίνει νόμιμα, και όταν στις μέρες μας νομιμότατα οδηγούνται σε αργό θάνατο από πείνα και εξαθλίωση εκατομμύρια άνθρωποι στη χώρα μας, από τα νόμιμα οικονομικά μέτρα, μίας νόμιμης κυβέρνησης.

Τέτοιες δηλώσεις φανερώνουν την πρόθεσή τους να εξυπηρετήσουν τοπικιστικά ή μικροκομματικά συμφέροντα προκειμένου να είναι αρεστοί, αποδεικνύουν την έλλειψη κάθε πολιτικής τόλμης και δείχνουν ανικανότητα να αντιληφθούν τις εξελίξεις, που θέλουν την κατάργηση της γουνοποιίας.

Όποιος θέλει να αναζητήσει τους πραγματικούς υπεύθυνους για αυτές τις ενέργειες, ας στραφεί προς την πολιτεία, η οποία στηρίζει οικονομικά αυτές τις επιχειρήσεις με χρήματα φορολογούμενων πολιτών, η οποία δεν θεσπίζει αυστηρότερους νόμους για την κακοποίηση των ζώων, η οποία συνεχίζει και επιτρέπει τη λειτουργία τσίρκων με ζώα, συνεχίζει και επιτρέπει τη δολοφονία εκατομμυρίων ζώων για την αναψυχή μίας μειοψηφίας αιμοχαρών ηλιθίων κτλ। προκαλώντας την αγανάκτηση του κόσμου με την προκλητική της στάση!!

Και βέβαια, μεγάλο μέρος ευθύνης φέρουν όσες περιβαλλοντικές οργανώσεις και δήθεν οικολογικά κόμματα δεν παίρνουν ξεκάθαρη και ουσιαστική θέση κατά του αιματηρού εμπορίου της γούνας, αποδεχόμενοι με την απραξία τους και τη σιωπή τους τη συνέχισή του. Μέχρι να έχουν κάποιο σοβαρό έργο να επιδείξουν για τον τερματισμό της γουνοποιίας, δεν τους αναγνωρίζουμε κανένα δικαίωμα να καταδικάζουν τις δράσεις vegan ακτιβιστών!!

Γι’ αυτό κύριοι περιβαλλοντικών οργανώσεων, μέχρι να πάρετε σοβαρή και υπεύθυνη θέση υπέρ των γουνοφόρων ζώων, παρακαλούμε να αφήσετε τους χαρακτηρισμούς των ακτιβιστών ΄΄ανεγκέφαλοι’’ στην άκρη. Θα έχετε ίσως έτσι μία ελπίδα να σας αντιμετωπίσουμε πιο σοβαρά!

Σωματεία και Πολίτες ενάντια στη γούνα

Η απελευθέρωση των γουνοφόρων μινκ είναι κατ’ εξοχήν πράξη πολιτική

Πολύς θόρυβος έγινε για την απελευθέρωση, πριν λίγες μέρες, 52।000 μινκ από δύο εκτροφεία στην περιοχή της Καστοριάς και της Σιάτιστας। Ακούστηκαν επιχειρήματα για την οικονομική καταστροφή των επιχειρηματιών, για διατάραξη του ντόπιου οικοσυστήματος (που οι ίδιοι οι άνθρωποι έχουμε διαταράξει, ίσως ανεπανόρθωτα, με την ασυλλόγιστη δράση μας απέναντι στο περιβάλλον και την ίδια τη ζωή), για καταδίκη σε θάνατο(!) από ασιτία και άλλες αιτίες των άτυχων ζώων –ποιων; των ζώων που προορίζονταν πολύ σύντομα για εκδορά και φριχτή θανάτωση– για αντι-οικολογική, ανεύθυνη και αντικοινωνική συμπεριφορά κλπ। Μάλιστα υπήρξαν ανακοινώσεις και από τοπικές οικολογικές πολιτικές κινήσεις που απεκδύονται κάθε είδους ευθύνης, καταδικάζοντας την απελευθέρωση των μινκ ως πλήγμα στην τοπική οικονομία και το οικοσύστημα της περιοχής, κάνοντας λόγο για «τυφλές και παράνομες απελευθερώσεις γουνοφόρων».
Ωστόσο νομίζω ότι μας διαφεύγει, πάνω απ’ όλα, η πιο ουσιαστική πλευρά του ζητήματος που δεν είναι άλλη από την πολιτική του διάσταση. Γιατί στην πραγματικότητα, τα 52.000 απελευθερωθέντα μινκ δεν ήταν παρά αιχμάλωτοι πολέμου, ενός ακήρυκτου καθημερινού πολέμου ανάμεσα σε εκείνα τα ανθρώπινα ζώα (το εννοώ με την κυριολεκτική σημασία) που θεωρούν το είδος μας επικυρίαρχο και με πλήρη ιδιοκτησιακά δικαιώματα εκμετάλλευσης πάνω στη φύση και τα υπόλοιπα μη ανθρώπινα ζώα – μια στρεβλή αντίληψη που βρίσκεται στη βάση ακριβώς της σημερινής παγκόσμιας οικολογικής, και όχι μόνο, κρίσης– και στα υπόλοιπα μη ανθρώπινα ζώα με τα οποία μοιραζόμαστε, προς μεγάλη τους ατυχία, τον πλανήτη μας. Ενός πολέμου με θύτες και θύματα, με σφαγές αμάχων και νηπίων (το κυνήγι και η εξόντωση με ρόπαλα των μωρών της φώκιας το πιο γνωστό παράδειγμα), με καθημερινούς ποταμούς αίματος στα σφαγεία και τα εκδοροσφαγεία του «πολιτισμένου» μας κόσμου.
Παρένθεση: πόσο με εντυπωσιάζει κάθε φορά που διαβάζω για τον αποτροπιασμό «φιλόζωων» και γενικά ευαίσθητων συμπολιτών μας για περιστατικά όπως η πρόσφατη ομαδική δηλητηρίαση-δολοφονία αδέσποτων σκυλιών και γατιών στα Χανιά και αλλού (αμέτρητες, δυστυχώς, οι περιπτώσεις στη χώρα μας) ή για τις από τηλεοράσεως προβαλλόμενες θηριωδίες κατά των άλλων όντων του πλανήτη – κυνήγι των φαλαινών, ετήσια σφαγή των δελφινιών στα Νησιά Φερόε, το πρόσφατο πνίξιμο σε ποτάμι της Βοσνίας 6 κουταβιών από μια έφηβη που βιντεοσκόπησε το κατόρθωμά της κλπ… Κι όμως οι ίδιοι κλείνουν τα μάτια στην εξόντωση με οδυνηρό τρόπο (πολλές φορές τα γδέρνουν μισο-ζωντανά, με πλήρεις τις αισθήσεις τους) χιλιάδων γουνοφόρων ζώων που ζουν μια σύντομη, φρικτή ζωή αιχμαλωσίας στα όσα εκτροφεία έχουν απομείνει στη χώρα μας κι αλλού (ευτυχώς, η μείωση στη ζήτηση της γούνας τα τελευταία χρόνια, που οφείλεται στους αγώνες δεκαετιών των μαχητών για τα δικαιώματα των ζώων και την ολοένα αυξανόμενη περιβαλλοντική συνειδητοποίηση, έχει οδηγήσει στη συρρίκνωση αλλά όχι στην οριστική εξάλειψη αυτής της αποτρόπαιης επιχειρηματικής δραστηριότητας).

Επανέρχομαι: η πρόσφατη απελευθέρωση των δύστυχων μινκ στη Βόρεια Ελλάδα είναι στην ουσία της μια καθαρά πολιτική πράξη. Πρόκειται για πολιτικό μαχητικό ακτιβισμό, όπως η απελευθέρωση αιχμαλώτων πολέμου από στρατόπεδα συγκέντρωσης, ή η απελευθέρωση σκλάβων στον αμερικανικό νότο πριν την κατάργηση της δουλείας – πράξεις εξίσου παράνομες στην εποχή τους και στο συγκεκριμένο κοινωνικο-οικονομικό πλαίσιο όπου τελέστηκαν.
Δεν πρόκειται λοιπόν για έγκλημα κατά της ιδιοκτησίας, όπως παρουσιάζεται από τη μεριά των επιχειρηματικών συμφερόντων και μερίδας των ΜΜΕ που τα υπηρετεί (ή ακόμη και από άγνοια και αδιαφορία για τις πραγματικές διαστάσεις του ζητήματος) αλλά για πράξη υπεράσπισης του πιο σημαντικού δικαιώματος: του δικαιώματος στη ζωή του κάθε όντος. Σαν τέτοια οφείλει να την κρίνει ο οποιοσδήποτε – και πολύ περισσότερο όποιος θέλει να λογίζει εαυτόν Πράσινο και Αριστερό.
Το επιχείρημα ότι απελευθερώνοντάς τα, οι πολιτικοί ακτιβιστές τα οδήγησαν σε σίγουρο θάνατο, λόγω της αδυναμίας των ζώων να επιβιώσουν σε ένα άξενο γι’ αυτά οικοσύστημα, είναι κενό και εκ του πονηρού. Αν τα άφηναν δηλαδή να σφαγούν και να γίνουν αντικείμενο στυγνής οικονομικής εκμετάλλευσης από τους επιχειρηματίες, θα ήταν καλύτερα; Τουλάχιστον τους χάρισαν μια ψευδαίσθηση ελεύθερης ζωής, έστω και για λίγο. Και το σημαντικότερο: επέφεραν βαρύτατο οικονομικό πλήγμα στον εχθρό –έχουμε πόλεμο, μην τον ξεχνάμε–, καθιστώντας τον πιθανότατα ανίκανο να συνεχίσει την «ευγενή» επιχειρηματική του δραστηριότητα της θανάτωσης και εκδοράς αθώων πλασμάτων που το μόνο τους έγκλημα είναι ότι γεννήθηκαν με γούνα.
Μακάρι να ζούσαμε σε έναν κόσμο όπου κανείς δεν θα αγόραζε γούνες, όπου κανείς δεν θα ζητούσε προϊόντα που είναι απόρροια βασανισμού και, εξευτελιστικής της περισσότερες φορές, θανάτωσης άλλων πλασμάτων που μαζί τους μοιραζόμαστε τον πλανήτη μας. (Σκεφτείτε, αλήθεια, να έγδερναν το σκυλάκι σας ή τη γάτα σας για να πάρουν τη γούνα του ή για να τα μαγειρέψουν στο φούρνο – μην χασκογελάτε, στην Κίνα είναι γνωστά delicatessen, πράγμα που αποδεικνύει ότι είναι απλά και μόνο θέμα κοινωνικών ταμπού και συγκυριακών αντιλήψεων της κάθε κοινωνίας). Όμως δυστυχώς, αυτός ο κόσμος φαίνεται πως αργεί ακόμη.
Μέχρι τότε, πράξεις όπως αυτή της απελευθέρωσης των αιχμάλωτων, καταδικασμένων σε οδυνηρό θάνατο μινκ, πρέπει να αντιμετωπίζονται ως πράξεις πολιτικές, απέναντι στις οποίες καλούμαστε να πάρουμε ο καθένας θέση.Προσωπικά, χαιρετίζω κάθε πολιτικό ακτιβισμό που είναι υπέρ της ζωής στην όποια της μορφή, όσο παράνομος κι αν κρίνεται με καθεστωτικά, συγκυριακά κριτήρια και νόμους, με τη βεβαιότητα ότι ο κόσμος θα αλλάξει μόνο αν αλλάξουμε κι εμείς οι ίδιοι – πράγμα που ισχύει και με το παραπάνω για την Αριστερά μας για την οποία θέλουμε να είμαστε υπερήφανοι.

Θέμης Δημητρακόπουλος
Μέλος της Πανελλαδικής Πολιτικής Επιτροπής της Δημοκρατικής Αριστεράς



Αναδημοσίευση

Δευτέρα 30 Αυγούστου 2010

ΑΝΑΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙΣ ΓΟΥΝΟΦΟΡΩΝ

Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΕΥΘΥΝΗΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΕΙΣ ΓΟΥΝΟΦΟΡΩΝ ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΣΙΑΤΙΣΤΑ ΟΠΩΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΣΤΟ BITE BACK

"26.08.2010 - Heliodendro, Kastoria (Greece)One of the biggest greek mink farms has been hit in our first night of action. All the cages imprisoning animals in 37 sheds of the farm were opened and machinery sabotaged. To let the animals out part of the fence was cut and both gates opened smashing the locks (using the farmer's tools). Two hours and half of work and we could run away along with thousands of minks (according to media 50.000 were released).
27.08.2010 - Kaloneri, Siatista (Greece)Another mink farm was our target for a second night of action, this time near the town of Kaloneri, on a road where 10 farms can be easily seen. 8 sheds full of animals had their cages opened in just ten minutes. Before leaving we opened a gate to let the animals run towards freedom (according to media 2.000 were released).
In both cases we had checked carefully the farms to know how to organize a faster and more secure action.With these actions we decided to hit the fur industry and especially the disgusting 'fur towns' of Siatista and Kastoria, plagued with hundreds of fur stores. Liberating animals from cages is a way to put our ideas into practice. We oppose the oppression, exploitation and imprisonment that this civilization has created for any living being, regardless of species, race, gender or sexual preferences.
In these desperate days we still strive for freedom. Eat vegan on the barricades!
A।L.F."

Greek media has reported that as many as 50,000 mink were released from cages. In an article in the Makedonia newspaper, the president of a Greek fur breeders association said that it was a "black day" for the industry. The owner of one of the targeted farms estimated his losses at 1 million Euros and said that his farm had been ruined.

Σάββατο 28 Αυγούστου 2010

ΝΕΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΓΟΥΝΟΦΟΡΩΝ ΣΤΗΝ ΚΑΣΤΟΡΙΑ!!!!

Από φάρμα εκτροφής γουνοφόρων ζώων, στην περιοχή της Αγίας Τριάδας και συγκεκριμένα μεταξύ των δημοτικών διαμερισμάτων Χιλιοδέντρου, Ποριάς, Αυγής, υπερασπιστές των ζώων, απελευθέρωσαν χθες, χιλιάδες ζώα προκαλώντας οικονομική ζημιά στον επιχειρηματία ΒΑΣΑΝΙΣΤΗ-ΔΟΛΟΦΟΝΟ ζώων। Οι εκτιμήσεις για τον αριθμό των ζώων που διέφυγε μιλούν για 50.000 χιλιάδες γουνοφόρα ζώα. Η απελευθέρωση, εκτιμάται ότι έγινε περίπου στις 3 μετά τα μεσάνυχτα।
Με την ευχή κάποια στιγμή όλα τα ζώα να ζούν ελεύθερα στο φυσικό τους περιβάλλον, δηλώνουμε τη συμπαράστασή μας στους ακτιβιστές!

Σάββατο 21 Αυγούστου 2010

Deep Trouble!! Σκοτώνουμε τις φάλαινες όχι με καμάκια, αλλά τρώγοντας το φαγητό τους!

Οι ωκεανοί είναι σε Deep Trouble!! Οδηγούμε τη θαλάσσια ζωή σε λοιμοκτονία.
Αδειάζουμε τους ωκεανούς και η πιο ισχυρή απόδειξη είναι ότι οι φάλαινες πεθαίνουν από την πείνα!

Όταν αυτά τα γιγαντιαία θηλαστικά εκβράζονται στις ακτές μας, αναλύονται τα στομάχια τους, και ανακαλύπτονται σαφή σημάδια υποσιτισμού.
Θαλάσσιος βιολόγος Steve O'Shea λέει ότι τρώμε, αυτό που θα έπρεπε να τρώνε οι φάλαινες. Εμείς μπορεί να πιστεύουμε ότι οι Ιάπωνες είναι σκληροί για το κυνήγι των φαλαινών, αλλά η αλήθεια είναι ότι όλοι είμαστε συνένοχοι για τη σφαγή τους ...
Οι επιστήμονες εξάλλου το έχουν προβλέψει και τα στοιχεία το επιβεβαιώνουν. Μέχρι το 2048 οι θάλλασες θα έχουν αδειάσει. Εμείς θα τις έχουμε αδειάσει!

Όσο ακόμη είναι καιρός σταματήστε να καταναλώνετε ψάρια. Αφήστε τη θάλασσα να ζήσει! GO VEGAN!!

Δείτε το video

Σχετικές αναρτήσεις
http://animalsfree.blogspot.com/2009/07/blog-post_30.html

http://animalsfree.blogspot.com/2010/03/blog-post.html

Σάββατο 14 Αυγούστου 2010

The Performance





Κατά τη διάρκεια του 2009 και του 2010, ο David Neale διευθυντής για την καλή μεταχείριση των ζώων και μια ομάδα κινέζων ερευνητών, διενήργησαν έρευνα σε ζωολογικούς κήπους σε ολόκληρη την Κίνα με σκοπό να καταγράψουν τη σκληρή μεταχείριση των ζώων κατά τη διάρκεια αυτών των παραστάσεων, αλλά και να αποκαλύψουν τις άθλιες συνθήκες στις οποίες διαβιούν τα ζώα.
Κατά τη διάρκεια της έρευνας βρέθηκαν τίγρεις και λιοντάρια στα οποία είχαν αφαιρεθεί τα δόντια και τα νύχια τους, αρκούδες με μεταλλικούς κρίκους στη μύτη, πίθηκοι, λύκοι, ελέφαντες, φάλαινες, δελφίνια να εξαναγκάζονται να εκτελούν ταπεινωτικά κόλπα, αρκούδες να εξαναγκάζονται να περπατήσουν στα πίσω πόδια τους, να εκτελούν ακροβατικά ενώ τις χτυπούσαν με ραβδιά και τις γρονθοκοπούσαν αλλά διαπιστώθηκαν και πολλές άλλες περιπτώσεις κακοποίησης। Ελέφαντες εξαναγκάζονταν να σταθούν στα κεφάλια τους και να περπατούν στα πίσω πόδια τους, τίγρεις να ιππεύουν στην πλάτη αλόγων, πίθηκοι να ισορροπούν σε ποδήλατα και πολλά άλλα.
Μετά την παράσταση η σκληρότητα συνεχίζεται με τα ζώα να φυλακίζονται σε μικροσκοπικά κλουβιά μόνα τους στο σκοτάδι, με λίγο φαγητό και νερό ενώ η εκπαίδευση συνεχίζεται για να τελειοποιήσουν νέα κόλπα.
Το Animals Asia συνεργάστηκε με την ανεξάρτητη εταιρία παραγωγής, Environment Films , για την παραγωγή του“The Performance”, μία δυνατή και συγκινητική ταινία που αποκαλύπτει την πραγματικότητα πίσω από τις παραστάσεις των ζώων। Με αφήγηση από τον Terry Waite και μουσική του Moby, αυτή η ταινία δείχνει την ταπείνωση και τη βάναυση μεταχείριση των ζώων, καθώς και τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στις οποίες είναι καταδικασμένα για όλη τη μίζερη ζωή τους.
Για να δείτε την ταινία κάντε κλικ εδώ.
Περισσότερες πληροφορίες και videos εδώ

Τετάρτη 28 Ιουλίου 2010

ΝΙΚΗ ΓΙΑ ΤΑ ΖΩΑ!! Η ΚΑΤΑΛΟΝΙΑ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕ ΤΙΣ ΤΑΥΡΟΜΑΧΙΕΣ!!

Η Καταλονία απαγόρευσε τις ταυρομαχίες!!! Η απαγόρευση θα ισχύσει από τον Ιανουάριο του 2012. Δεν αποδεχόμαστε παραδόσεις που σχετίζονται με βασανισμό ζώων!! Ας το καταλάβουν όλοι αυτό!

Μπράβο σε όσους υποστήριξαν τον αγώνα των φιλοζωικών οργανώσεων! Οι υπογραφές δεν πήγαν χαμένες!

"Υπάρχουν κάποιες παραδόσει που δε μπορούν να μένουν αμετάβλητες καθώς η κοινωνία εξελίσσεται", δήλωσε ο Jose Rull, μέλος του Καταλανικού Εθνικιστικού Κόμματος.

http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=160281&cid=5

http://www.elpais.com/articulo/espana/Cataluna/prohibe/toros/elpepuespcat/20100728elpepunac_1/Tes

http://english.aljazeera.net/news/europe/2010/07/201072894620802382.html

http://www.bbc.co.uk/news/world-europe-10784611

Ο αγώνας συνεχίζεται!!!

Πέμπτη 8 Ιουλίου 2010

ΓΙΑΤΙ?

Η μεγαλύτερη έρευνα για την εκμετάλλευση των ζώων που έχει γίνει ποτέ στην Ισπανία, αποκαλύπτει την τραγική ζωή στην οποία καταδικάζουμε τα ζώα και τα μαρτύρια στα οποία τα υποβάλλουμε κατά δισεκατομμύρια κάθε χρόνο για κάτι που απλά ΔΕ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ. Βλέποντας το video μόνο ντροπή μπορεί να νιώσει κάποιος και απορία, πως υπάρχουν ακόμη άνθρωποι που καταναλώνουν ζωϊκά προιόντα!


Pig Farms | An Animal Equality Documentary (English) from Igualdad Animal on Vimeo.

Τετάρτη 23 Ιουνίου 2010

Νέα έρευνα για την εκτροφή κοτόπουλων

Μία έρευνα σε έναν από τους μεγαλύτερους παραγωγούς κρέατος κοτόπουλου της Αυστραλίας που προμηθεύει μεγάλα καταστήματα λιανικής πώλησης, αποκαλύπτει συγκλονιστική κακοποίηση ζώων σε καθημερινή βάση. Κάθε χρόνο στην Αυστραλία 488 εκατομμύρια κοτόπουλα ζουν μία σύντομη και αναμφισβήτητα σκληρή ζωή μέσα στις εργοστασιακές μονάδες. Το video δείχνει μωρά πουλιά που πάσχουν από καρδιακή νόσο, χωλότητα, υποφέρουν από δίψα και πείνα, ενώ ποδοπατά το ένα το άλλο, στριμωγμένα μέσα σε ένα υπόστεγο με πάνω από 40.000 πουλιά.
Ανησυχώντας για το αυξανόμενο ενδιαφέρον σχετικά με την καλή διαβίωση των ζώων, οι μεγαλύτεροι παραγωγοί κοτόπουλου Αυστραλίας προσπαθούν να παραπλανήσουν τον καταναλωτή με όρους που δημιουργούν σύγχυση όπως «χωρίς κλουβιά» και «ελεύθερα να κινηθούν» - παρά το γεγονός ότι κλουβιά δεν χρησιμοποιούνται ποτέ στις εγκαταστάσεις πάχυνσης. Η πραγματικότητα είναι ότι το κρέας κοτόπουλου που προέρχεται από όλες τις μεγάλες εταιρείες, εκτρέφονται σε εργοστασιακές φάρμες.
Πηγή
Ο μόνος τρόπος για να βοηθήσουμε πραγματικά τα ζώα είναι ΕΝΑΣ!
ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΝΟΥΜΕ!

Κυριακή 20 Ιουνίου 2010

Οι παρενέργειες από τα φάρμακα σκοτώνουν ३ ανθρώπους την ημέρα στη Βρετανία

Νέα στοιχεία αποκαλύπτουν ότι τρία άτομα την ημέρα πεθαίνουν από τις παρενέργειες των φαρμάκων που συνταγογραφούνται στη Βρετανία. Περισσότεροι από 12 ασθενείς την ημέρα καταλήγουν στο νοσοκομείο εξαιτίας των ανεπιθύμητων ενεργειών (Adverse Drug Reactions - ADRs). Οι παρενέργειες των φαρμάκων αντιπροσωπεύουν τη μία στις 16 εισαγωγές στα νοσοκομεία, και το κόστος στο εθνικό σύστημα υγείας κατ 'εκτίμηση 466 εκατομμύρια λίρες ετησίως. Η βλάβη που προκαλούν τα φάρμακα σε εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, αποτελεί μία ακόμη απόδειξη ότι τα πειράματα σε ζώα δεν προβλέπουν με αξιοπιστία τις αντιδράσεις σε ανθρώπους.
Τα φάρμακα επιδρούν στα ζώα διαφορετικά από ότι σε εμάς, για παράδειγμα, η ασπιρίνη και η παρακεταμόλη είναι εξαιρετικά δηλητηριώδεις για τις γάτες, και η πενικιλίνη είναι θανατηφόρα για τα χάμστερ και τα ινδικά χοιρίδια. Επιπλέον, οι παρενέργειες συνήθως δεν μπορούν να προβλεφθούν από τα πειράματα σε ζώα, επειδή συχνές ανεπιθύμητες ενέργειες όπως πονοκέφαλοι, οπτική διαταραχή, ζαλάδα και ναυτία είναι δύσκολο να ανιχνευθούν στα ζώα. Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας είναι, ότι η διάρκεια ζωής του ανθρώπου είναι 4,4 έως 66 φορές μεγαλύτερη από των ζώων που χρησιμοποιούνται συνήθως για τα πειράματα. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει πολύ περισσότερος διαθέσιμος χρόνος για να εκδηλωθούν ή να αναπτυχθούν τοξικές επιδράσεις σε ανθρώπους.
Προκειμένου να αναπτυχθούν φάρμακα που να είναι ασφαλή και αποτελεσματικά, πρέπει να εγκαταλείψουμε τα αναξιόπιστα πειράματα σε ζώα και αντ 'αυτού να χρησιμοποιήσουμε μεθόδους έρευνας χωρίς χρήση ζώων, που μπορούν να μας δώσουν ικανοποιητικάδεδομένα σχετικά με τους ανθρώπους, χωρίς να προκαλούμε πόνο σε άλλα πλάσματα।

Πέμπτη 17 Ιουνίου 2010

Σήμανση σε vegetarian και vegan προϊόντα

Το ευρωκοινοβούλιο ενέκρινε πρόταση νομοθεσίας για τη σήμανση των τροφίμων, δηλ για τις πληροφορίες που θα παρέχονται στον καταναλωτή πάνω στη συσκευασία. Μεταξύ άλλων αναφέρονται οι όροι vegetarian και vegan:

" The term 'vegetarian' should not be applied to foods that are, or are made from or with the aid of products derived from animals that have died, have been slaughtered, or animals that die as a result of being eaten. The term 'vegan' should not be applied to foods that are, or are made from or with the aid of, animals or animal products (including products from living animals). "
Δείτε το στα ελληνικά
(Tροπολογία 175)
6α. Οι όροι "φυτοφάγος/ φυτοφαγικός" ή "χορτοφάγος/ χορτοφαγικός" δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται προκειμένου για τρόφιμα που παρασκευάζονται από προϊόντα ή με τη βοήθεια προϊόντων που προέρχονται από ζώα που έχουν πεθάνει, σφαγεί ή έχουν θανατωθεί προκειμένου να γίνουν τροφή. Ο όρος "vegan" (αυστηρά χορτοφαγικός) δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σε τρόφιμα που είναι ζώα ή ζωικά προϊόντα ή παρασκευάστηκαν από αυτά ή με τη βοήθεια αυτών (συμπεριλαμβανομένων των προϊόντων από ζώντα ζώα).

Επίσης για το κρέας θα πρέπει να σημειώνεται ο τόπος γέννησης, ανάπτυξης και σφαγής του ζώου (που μπορεί να μη συμπίπτουν), Τροπολογίες 101 και 328
ενώ θα πρέπει επίσης να σημειώνεται αν στη σφαγή το ζώο ήταν αναισθητοποιημένο ή όχι. (Τροπολογία 205)
1α. Προϊόντα κρέατος ειδικής σφαγής
1α.1. Κρέας ή προϊόντα κρέατος που προέρχονται από ζώα τα οποία δεν έχουν υποστεί αναισθητοποίηση πριν από τη σφαγή, π.χ. έχουν σφαγεί σύμφωνα με τελετουργικά έθιμα.
«κρέας από σφαγή ζώου χωρίς αναισθητοποίηση»

Επιλέγουμε τα προϊόντα vegan.

Ποιος επιβάλλει τελικά τις απόψεις του?

Ακούμε συχνά τους παμφάγους να ισχυρίζονται ότι οι χορτοφάγοι προσπαθούν να επιβάλλουν τις απόψεις τους στους άλλους, αλλά οι παμφάγοι είναι εκείνοι που επιβάλλουν τις απόψεις τους σε αθώα θύματα κάθε μέρα.

Αν κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν ότι οι υπερασπιστές των ζώων θα πρέπει να κρατήσουν τις απόψεις τους για τον εαυτό τους, γιατί επιβάλλουν τις δικές τους στις αγελάδες, τα γουρούνια και τα κοτόπουλα που τρώνε καθημερινά? Βλέπουν τα ζώα ως κατώτερα που δεν αξίζουν δικαιώματα και επιβάλλουν τις απόψεις τους σε αυτά σκοτώνοντάς τα, τρώγοντάς τα, φορώντας το δέρμα τους, κυνηγώντας και ψαρεύοντας αλλά και φυλακίζοντάς τα σε ζωολογικούς κήπους και τσίρκα.

Αν πιστεύουν πραγματικά ότι δεν πρέπει να επιβάλλουμε τις απόψεις μας σε άλλους, καλά θα κάνουν να σταματήσουν να τις επιβάλλουν σε αθώα θύματα।

Τρίτη 15 Ιουνίου 2010

Ο ταυρομάχος το 'σκασε!

Πρόστιμο επιβλήθηκε σε ταυρομάχο όταν εγκατέλειψε τρέχοντας την αρένα και πήδηξε πάνω από τον προστατευτικό τοίχο για να σωθεί από την επίθεση του ταύρου। Ο Christian Hernandez συνελήφθη μετά την πράξη του αυτή για παραβίαση συμβολαίου। Αφέθηκε ελεύθερος μετά την καταβολή προστίμου. "Δεν είχα τη δυνατότητα, δεν είχα τα κότσια, δεν είναι αυτό για μένα", δήλωσε λίγο μετά. Το πλήθος τον αποδοκίμαζε. Αρκετούς μήνες πριν, ένας άλλος ταύρος είχε τραυματίσει σοβαρά τον Hernandez στο πόδι. Ο Christian είπε ότι θα αποσυρθεί από τις ταυρομαχίες.

Με το καλό και γρήγορα!!




Περισσότερα εδώ

Σάββατο 12 Ιουνίου 2010

Η αλήθεια για τα δελφινάρια

Με αφορμή το δελφινάριο που σχεδιάζεται να ανοίξει στο Αττικό Πάρκο στα Σπάτα। Το παρακάτω άρθρο μπορείτε να το κατεβάσετε και από εδώ.

Μπορεί μία επίσκεψη στο δελφινάριο να ακούγεται διασκεδαστική εμπειρία, αλλά η αιχμαλωσία είναι ένα μαρτύριο για τα ζώα που κανονικά θα είχαν χιλιάδες τετραγωνικά μίλια ωκεανού για να κολυμπήσουν.
Το να διατηρούμε τα δελφίνια σε δεξαμενές που συχνά δεν είναι μεγαλύτερες από μία πισίνα και να τους στερούμε οποιοδήποτε από τα φυσικά ερεθίσματα που θα βίωναν στη φύση μπορεί να θεωρηθεί μόνο "απάνθρωπο σε σχεδόν αδιανόητο επίπεδο!

Τα δελφινάρια δεν μπορούν να προσφέρουν το χώρο, τα κοινωνικά δίκτυα και τις φυσικές συνθήκες που χρειάζονται τα ζώα, με αποτέλεσμα να υποφέρουν, να εξαντλούνται από τις συνθήκες αιχμαλωσίας και να πεθαίνουν πρόωρα.
Για ένα δελφίνι, η πισίνα είναι ένα κλουβί. Αυτά τα γρήγορα ζώα, τα οποία όταν είναι ελεύθερα σχηματίζουν πολύπλοκες κοινωνικές ομάδες, δεν μπορούν να συμπεριφέρονται φυσιολογικά όταν βρίσκονται σε αιχμαλωσία. Τα ποσοστά θνησιμότητας και η αφύσικη συμπεριφορά των αιχμάλωτων δελφινιών, αποδεικνύουν ότι η έλλειψη διέγερσης τους προκαλεί τρομερό στρες. Το κολύμπι αδιάκοπα σε κύκλους είναι μία μόνο ένδειξη της πλήξης και του ψυχολογικού άγχους.
Τα δελφίνια στο φυσικό περιβάλλον μπορεί να κολυμπήσουν μέχρι 40 μίλια την ημέρα. Σύμφωνα με την Humane Society των ΗΠΑ, οι φάλαινες και τα δελφίνια στη θάλασσα δαπανούν μόνον το 10% έως 20% του χρόνου τους στην επιφάνεια, αλλά σε μια ρηχή δεξαμενή, περνούν τον περισσότερο χρόνο τους στην επιφάνεια, πράγμα το οποίο μπορεί να τους προκαλέσει δερματικά προβλήματα.
Τα περισσότερα αιχμάλωτα δελφίνια περιορίζονται σε μικρές δεξαμενές που περιέχουν τεχνητό θαλασσινό νερό επεξεργασμένο με χημικά. Τα δελφίνια σε μια δεξαμενή δε μπορούν να χρησιμοποιήσουν το ιδιαίτερα αναπτυγμένη σόναρ τους και αυτό είναι μία από τις πιο καταστροφικές πτυχές της αιχμαλωσίας τους.

Σύλληψη

Η σύλληψη είναι μια επικίνδυνη και τραυματική εμπειρία για τα δελφίνια και μπορεί να οδηγήσει στον τραυματισμό ή και το θάνατό τους. Η βάναυση διαδικασία επιλογής, προκαλεί σε πολλά από αυτά τα ιδιαίτερα ευφυή θαλάσσια θηλαστικά θάνατο από σοκ ή πνιγμό. Ο αριθμός των δελφινιών που πεθαίνουν κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων αλίευσης ή λίγο μετά, δεν αποκαλύπτεται ποτέ από τα δελφινάρια. Αλλά και τα δελφίνια που ζουν στην αιχμαλωσία, υποφέρουν και πεθαίνουν από ασθένειες που σχετίζονται με το άγχος και τη δηλητηρίαση από το χλώριο.
Ο Ric O'Barry πρώην εκπαιδευτής δελφινιών (αυτός εκπαίδευσε τα δελφίνια που έπαιξαν τον Flipper ), και ένας από τους συντελεστές της ταινίας «The Cove» που κέρδισε το βραβείο Όσκαρ και ανέδειξε το θέμα της βάρβαρης σφαγής δελφινιών στην Ιαπωνία, λέει ότι το αιματηρό αυτό θέαμα που η Ιαπωνία προσπαθεί να κρατήσει μακριά από τα βλέμματα του κόσμου, τροφοδοτείται από την επικερδή βιομηχανία αιχμαλωσίας και εκμετάλλευσης των δελφινιών στα δελφινάρια.
Τα δελφινάρια δημιουργούν μία ζήτηση για ζωντανά δελφίνια τα οποία συλλαμβάνονται από ελεύθερους πληθυσμούς κατά τη διάρκεια αιματηρών κυνηγιών. Όσα δεν επιλέγονται για τα δελφινάρια, σφάζονται για το κρέας τους. Η πρωταρχική οικονομική κινητήρια δύναμη όμως για τη σφαγή των δελφινιών, είναι τα πολλά εκατομμύρια που προσφέρουν τα θαλάσσια πάρκα, γεγονός που παρέχει στους αλιείς τους πόρους για να πραγματοποιήσουν και τη σφαγή για το κρέας τους. «Αυτή είναι η οικονομική υποστήριξη της σφαγής. Αυτή είναι η αμοιβή τους». Οι ιδιοκτήτες των ενυδρείων, πληρώνουν μέχρι και $ 150.000 ανά ζώο.

Τα δελφινάρια θέλουν να πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει τίποτε κακό στο να χρησιμοποιούν ζώα που γεννήθηκαν σε αιχμαλωσία. Είναι επιτακτική ανάγκη όμως να εξετάσουμε την ηθική και εκπαιδευτική αξία της αναπαραγωγής των δελφινιών σε αιχμαλωσία. Αυτά τα ζώα φυλακίζονται για όλη τους τη ζωή μέσα στις ίδιες πληκτικές δεξαμενές. Χωρίς να έχουν βιώσει ποτέ τα βασικά στοιχεία της φύσης, Δεν έχουν νιώσει ποτέ τα κύματα της θάλασσας, τον ήλιο και τη βροχή, τα φυσικά ένστικτά τους να επικοινωνήσουν, να καταδυθούν και να αναζητήσουν την τροφή τους καταπιέζονται και οδηγούνται σε συμπεριφορές όμοιες με αυτών που αιχμαλωτίστηκαν. Δεν πρόκειται ποτέ να κολυμπήσουν σε μια ευθεία γραμμή για όσο διάστημα επιθυμούν, ούτε θα είναι ποτέ σε θέση να χρησιμοποιήσουν την ταχύτητά τους, την ευφυΐα, το σόναρ, και την αίσθηση της συνεργασίας για την αναζήτηση της τροφής τους. Είναι κάποια πλάσματα που έχουμε δημιουργήσει για τη δική μας διασκέδαση, και δεν έχουν καμία θετική εκπαιδευτική αξία.

Υποστηρίζοντας κάθε είδους ζωολογικών κήπων, τσίρκων ή ενυδρείων ενθαρρύνουμε τη σύλληψη ή την αναπαραγωγή σε αιχμαλωσία ελεύθερων ζώων τα οποία παραμένουν φυλακισμένα το υπόλοιπο της ζωής τους.

Ο μύθος της ευαισθητοποίησης και της δελφινοθεραπείας

Καθώς το κοινό ευαισθητοποιείται όλο και περισσότερο για ζητήματα καλής διαβίωσης των ζώων, οι ζωολογικοί κήποι και τα ενυδρεία προσπαθούν απεγνωσμένα να δικαιολογήσουν την εκμετάλλευση των ζώων σε δημόσιες εμφανίσεις και προσπαθούν να παραπλανήσουν τον κόσμο, υποστηρίζοντας ότι στοχεύουν στην εκπαίδευση του κοινού, την ευαισθητοποίηση ή ότι η επαφή με τα δελφίνια ή αλλιώς δελφινοθεραπεία (Dolphin-Assisted Therapy - DAT) έχει θετικά αποτελέσματα σε άτομα με νοητικές ή σωματικές δυσκολίες, τα οποία όμως αποδεικνύονται εντελώς ανυπόστατα.
Η πλειοψηφία των ζώων σε αιχμαλωσία που χρησιμοποιούνται σε τέτοιου είδους παραστάσεις, προσφέρουν περισσότερο διασκέδαση στους θεατές και ελάχιστες πληροφορίες σχετικά με την καταγωγή, τη βιολογία, την οικολογία και τη διατήρηση των ζώων, εμφανίζοντάς τα σε αφύσικες συνθήκες να κάνουν κόλπα για το κοινό. Αντί να παρέχουν εκπαίδευση, τα προγράμματα αυτά διδάσκουν το κοινό ότι είναι αποδεκτό να κρατάμε άγρια ζώα σε αιχμαλωσία για τη δική μας διασκέδαση.

Η Dr. Lori Marino, νευροεπιστήμονας που έχει ασχοληθεί με τα δελφίνια, σε πρόσφατη μελέτη της αναφέρει ότι "δεν υπάρχει κανένα αδιάσειστο στοιχείο μέχρι σήμερα που να αποδεικνύει ότι οι ζωολογικοί κήποι και τα ενυδρεία προωθούν αλλαγή στάσης ή ότι εκπαιδεύουν τους επισκέπτες, παρά τους ισχυρισμούς για το αντίθετο".

Οι επιστήμονες δηλώνουν επίσης ότι δεν υπάρχει καμία αποδεδειγμένη επιστημονική εγκυρότητα στην δελφινοθεραπεία. "Παρά την εντατική προώθηση της δελφινοθεραπείας προς το ευρύ κοινό, τα αποδεικτικά στοιχεία ότι επιφέρει βελτιώσεις στα βασικά συμπτώματα κάθε ψυχολογικής διαταραχής είναι μηδενικά’’.

«Οι υποστηρικτές της δελφινοθεραπείας (Dolphin-Assisted Therapy - DAT) υποστηρίζουν την αποτελεσματικότητά στη θεραπεία ασθενών με κλινικές διαταραχές και ασθένειες που κυμαίνονται από αυτισμό και επιληψία μέχρι καρκίνο και AIDS. Ωστόσο, δεν υπάρχουν επιστημονικά στοιχεία που να τεκμηριώνουν τους ισχυρισμούς αυτούς. Αντιθέτως επιστημονικά στοιχεία δείχνουν ότι η δελφινοθεραπεία (DAT) σχετίζεται με ενδεχόμενους κινδύνους για τον άνθρωπο και τα δελφίνια. Η ανθρώπινη βλάβη μπορεί να περιλαμβάνει άμεση ζημία από την επιθετική συμπεριφορά έως αυξημένη πιθανότητα βακτηριακής, ιογενούς, μυκητιασικής λοίμωξης. Η βλάβη στα δελφίνια περιλαμβάνει τη σύλληψη από τη φύση, το χωρισμό από τις οικογένειές τους, και τον εγκλεισμό, τα οποία μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρό στρες ή και προδιάθεση να δράσουν επιθετικά.»
http://www.delphinschutz.org/dokus/Marino_Lilenfeld_Discussion_paper_on_DAT.pdf
Πολλοί άνθρωποι έχουν υποστεί δαγκώματα, μώλωπες, εκδορές, γδαρσίματα και σπασμένα οστά ως αποτέλεσμα της κολύμβησης με δελφίνια. Δεν είναι λίγες οι φορές που ζώα σε θαλάσσια πάρκα παρουσίασαν ταραγμένες και επιθετικές συμπεριφορές υπό τις αγχώδεις συνθήκες αιχμαλωσίας και της αναγκαστικής αλληλεπίδρασης με τους ανθρώπους.

Αλλά το πιο εκπληκτικό και πιο δριμύ κατηγορητήριο της δελφινοθεραπείας προέρχεται από το ίδιο το πρόσωπο που την ανέπτυξε. Η Dr Betsy Smith, η οποία κάποτε πίστευε ότι τα δελφίνια μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τη θεραπεία παιδιών με ειδικές ανάγκες, αναθεώρησε τις απόψεις της δηλώνοντας: «Πρόκειται για μάλλον παραπλανητικές πρακτικές από ιδιοκτήτες δελφινάριων και προγραμμάτων κολύμβησης με δελφίνια. Στο επίκεντρο όλων αυτών των προγραμμάτων θεραπείας είναι η εκμετάλλευση ευάλωτων ατόμων και ευάλωτων δελφινιών.»

Το 2003 η Dr Betsy Smith έγραψε ότι, "Αυτό που έγινε σαφές ήταν το αν αυτό που κάναμε δικαιολογεί την αιχμαλωσία των δελφινιών» ενώ σε μία άλλη δημοσίευση αναφέρεται:"To πρωταρχικό κίνητρο όλων των προγραμμάτων αιχμαλωσίας δελφινιών είναι οικονομικό".

Συνοπτικά λοιπόν, τόσο η πιο πρόσφατη επιστημονική διερεύνηση αλλά και η ιδρύτρια της δελφινοθεραπείας καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχουν στοιχεία που να δείχνουν ότι η δελφινοθεραπεία παρέχει επιπλέον πλεονέκτημα από κάθε άλλου είδους «ευχάριστης» εμπειρίας. Ακόμη όμως επιχειρήσεις συνεχίζουν να φυλακίζουν δελφίνια και να ισχυρίζονται την αποτελεσματικότητα αυτής της αποκαλούμενης «θεραπείας» απευθυνόμενοι σε απελπισμένους γονείς.

Παρόλο που δεν υπάρχουν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η δελφινοθεραπεία παρέχει κάποιο σημαντικό όφελος για τους ανθρώπους, υπάρχει πλούτος αποδεικτικών στοιχείων για τη ζημία που επιφέρει στα δελφίνια η αιχμαλωσία τους.

Εκπαίδευση
Η εκπαίδευση των δελφινιών συχνά διαστρεβλώνεται εσκεμμένα από τη βιομηχανία θαλάσσιων πάρκων καθώς ισχυρίζονται ότι τα δελφίνια εκτελούν την παράσταση επειδή τους αρέσει. Αφήνοντας νηστικά τα δελφίνια μερικοί εκπαιδευτές τα εξαναγκάζουν σε αφύσικη συμπεριφορά, εκτελώντας «κόλπα» για το κοινό.
Ο Ric O’ Barry μας αποκαλύπτει τα μυστικά της εκπαίδευσης: «Όταν βλέπουμε ένα δελφίνι έτοιμο να ευχαριστήσει και να κάνει ότι του ζητήσει ο εκπαιδευτής, δεν είναι επειδή το θέλει. Είναι επειδή πεινάει. Ναι, τα δελφίνια εκτελούν κόλπα επειδή έτσι τρέφονται. Ένα από τα πρώτα πράγματα που μαθαίνει ένας εκπαιδευτής για τα δελφίνια είναι ότι δεν εκτελούν αμέσως τα κόλπα αν δεν είναι πεινασμένα. Αυτός είναι ο λόγος που τρέφονται κατά τη διάρκεια του σόου. Οι εκπαιδευτές σφυρίζουν και τους πετούν ένα ψάρι κάθε φορά που κάνουν κάτι σωστά. Και ξέρουν τι πρέπει να κάνουν, διότι έχουν εκπαιδευτεί ότι έτσι θα φάνε. Στην πραγματικότητα, συχνά ξεκινούν την παράσταση μόνα τους όταν πεινάνε. Οι εκπαιδευτές αποκαλούν τη μέθοδο αυτή "θετική εκπαίδευση’’ ή ΄΄ανταμοιβή." Από την πλευρά των δελφινιών όμως, αυτό είναι στέρηση τροφής. Εάν τα δελφίνια κάνουν κάτι λάθος δε θα υπάρξει ‘’ανταμοιβή’’ ψαριών.»
Οι επισκέπτες δεν συνειδητοποιούν ότι το πολυδιαφημιζόμενο χαμόγελο των δελφινιών «δεν αντικατοπτρίζει τη συναισθηματική τους κατάσταση». Είναι απλά το σχήμα του στόματός τους.

Όταν η Κάθυ, ένα από τα δελφίνια που έπαιζε τον Flipper πέθανε στα χέρια του O’ Barry (εκείνος πιστεύει ότι αυτοκτόνησε), τότε συνειδητοποίησε ότι η αιχμαλωσία και η εκπαίδευση των δελφινιών για να κάνουν ανόητα κόλπα είναι λάθος και έκανε σκοπό της ζωής του να σταματήσει τη σφαγή και την αιχμαλωσία τους.
«Πολλοί λίγοι άνθρωποι βλέπουν την αιχμαλωσία ως πρόβλημα» λέει ο O'Barry. «Τα δελφίνια δείχνουν να γελούν, η μουσική παίζει, ο ήλιος λάμπει, όλοι φαίνεται να περνούν καλά. Αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι έτσι».
Αναγκάζουμε τα δελφίνια να κάνουν ανόητα πράγματα, που ποτέ δεν θα έκαναν στη φύση, γιατί διασκεδάζουμε να κυριαρχούμε στα ανυπεράσπιστα μέλη ενός άλλου είδους. Το χειρότερο όμως είναι, ότι διδάσκουμε στα παιδιά ότι είναι εντάξει να μη σεβόμαστε και να κοροϊδεύουμε ένα από τα πιο καταπληκτικά πλάσματα. Ο νόμος το επιτρέπει αυτό, επειδή υποτίθεται ότι έχει εκπαιδευτικό χαρακτήρα. Αυτό όμως είναι αστείο! Αλλά το αστείο είναι για εμάς. Αυτά τα αξιολύπητα δελφίνια σε αιχμαλωσία, φορώντας αστεία καπέλα και πηδώντας μέσα από στεφάνια, δεν έχουν καμιά σχέση με τα δελφίνια σε ελεύθερη κατάσταση.
Και το πιο θλιβερό είναι ότι επιτρέπουμε στη βιομηχανία της ψυχαγωγίας, όχι μόνο να μετατρέπει ένα πανέμορφο πλάσμα σε παρωδία, αλλά τους επιτρέπουμε να κερδίζουν από αυτό.
Τι συμβαίνει με τα δελφίνια, όταν το σόου τελειώνει και όλοι φεύγουν; Τα περισσότερα δελφίνια δεν κάνουν τίποτα. Απλά μαραζώνουν στα δεξαμενή και να περιμένουν για το επόμενο σόου, την επόμενη φορά που θα φάνε.

Η νοημοσύνη των δελφινιών

Οι επιστήμονες που μελετούν την υψηλή νοημοσύνη των δελφινιών, ισχυρίζονται ότι τα δελφίνια είναι τα δεύτερα πιο έξυπνα πλάσματα στον κόσμο μετά τον άνθρωπο, ώστε ότι θα πρέπει να αντιμετωπίζονται ως "μη ανθρώπινα πρόσωπα’’, ενώ θεωρούν ηθικά απαράδεκτο να τα φυλακίζουμε σε ψυχαγωγικά πάρκα ή να τα σκοτώνουμε για τροφή. Έρευνες δείχνουν ότι οι εγκέφαλοι των δελφινιών έχουν πολλά βασικά χαρακτηριστικά που συνδέονται με την υψηλή νοημοσύνη. Τα δελφίνια έχουν διαφορετικές προσωπικότητες, ισχυρή αίσθηση του «εγώ» και μπορούν να σκεφτούν το μέλλον. Έχει επίσης καταστεί σαφές ότι είναι «πολιτιστικά» ζώα, πράγμα που σημαίνει ότι νέες μορφές συμπεριφοράς, μπορεί γρήγορα να αντιγράψει το ένα δελφίνι από τον άλλο.

Τα δελφίνια δεν ήρθαν εθελοντές κλόουν στον κόσμο μας. Αιχμαλωτίστηκαν με βία και βρέθηκαν σε μια βιομηχανία όπου πρέπει να κάνουν ανόητα κόλπα για να διασκεδάζουν οι άνθρωποι, ώστε να μπορέσουν να παραμείνουν ζωντανά.

Η βιομηχανία θαλάσσιων πάρκων πρέπει να πάψει να παραπλανεί το κοινό και να εκμεταλλεύεται απελπισμένους και ευάλωτους γονείς παιδιών με ασθένειες, υποστηρίζοντας ότι η επαφή με τα δελφίνια έχει θεραπευτικές ή εκπαιδευτικές ιδιότητες θέλοντας να δικαιολογήσει την αιχμαλωσία των δελφινιών.
Είναι σαφές ότι δεν υπάρχουν ισχυρές επιστημονικές αποδείξεις για να τεκμηριώσουν τον ισχυρισμό αυτό αλλά ακόμη και αν υπήρχαν, θα μπορούσε αυτό να δικαιολογήσει το πραγματικά υψηλό τίμημα που πληρώνουν τα δελφίνια για την επιθυμία μας να είμαστε κοντά σε αυτά; Θα ήταν ηθικά αποδεκτό να φυλακίζουμε τα δελφίνια καταστρέφοντας έτσι τη ζωή τους, σε μια προσπάθεια να βελτιώσουμε τη δική μας;
Φιλοζωικές οργανώσεις έστειλαν επιστολή διαμαρτυρίας για το δελφινάριο στους αρμόδιους φορείς। Μπορείτε να τη δείτε εδώ.

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ

Αν θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί μας θα μας βρείτε εδώ:
animalsplace@gmail.com