Τετάρτη 10 Ιουλίου 2013

ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ: Όχι στην επαναφορά των παραστάσεων και των θεαμάτων στους ζωολογικούς κήπους!

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Όχι στην επαναφορά των παραστάσεων και των θεαμάτων στους ζωολογικούς κήπους!

Στις αρχές του 2012 ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ, φιλοζωικές οργανώσεις, ευαισθητοποιημένοι πολίτες και ομάδες πανηγύρισαν την ψήφιση του νόμου 4039/2012 ο οποίος απαγόρευσε τη λειτουργία τσίρκων με ζώα καθώς και κάθε είδους παραστάσεις με ζώα. 

Ήταν το επιστέγασμα χρόνιων προσπαθειών που καθιστούσε την Ελλάδα την πρώτη χώρα στην Ευρώπη και δεύτερη στον κόσμο με τσίρκο χωρίς κανένα είδος ζώου και τέταρτη χώρα στην Ευρώπη χωρίς τσίρκο με άγρια ζώα.

Με έκπληξη διαπιστώνουμε πως με το υπό ψήφιση σχέδιο νόμου με τίτλο: «Διοικητικά μέτρα, διαδικασίες και κυρώσεις στους τομείς των τροφίμων, των ζωοτροφών και της υγείας και προστασίας των ζώων και λοιπές διατάξεις και αρμοδιότητες του ΥΠΑΑΤ» δρομολογείται τροποποίηση του νόμου με στόχο την επαναφορά των παραστάσεων και των θεαμάτων στους ζωολογικούς κήπους!

Χωρίς καμία διαδικασία διαβούλευσης επιχειρείται η επιστροφή στο προηγούμενο καθεστώς που είχε ως αποτέλεσμα την κακοποίηση ζώων κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής τους για την πραγματοποίηση ζωντανών παραστάσεων.

Ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ με επιστολή του προς τον αρμόδιο Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, κ. Αθανάσιο Τσαυτάρη και τον Αναπληρωτή Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων κ. Μάξιμο Χαρακόπουλο απευθύνει το παρακάτω εύλογο ερώτημα:

Τι μεσολάβησε μέσα σε διάστημα ενός χρόνου και οδήγησε σε αυτήν την τροποποίηση και στην αλλαγή της κυβερνητικής πολιτικής για την προστασία των ζώων στην Ελλάδα; 

Ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ προσυπογράφει την επιστολή της Πρωτοβουλίας Κατά της Αιχμαλωσίας των Κητωδών, της Πανελλαδικής Φιλοζωϊκής Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας, τη Δράσης για την Άγρια Ζωή και του Ινστιτούτου Κητολογικών Ερευνών «Πέλαγος» με την οποία συμφωνούμε σε όλες τις θέσεις της.

Καλούμε τον αρμόδιο Υπουργό όχι μόνο να μην αλλάξει το σχετικό άρθρο για τις παραστάσεις των ζώων, οι οποίες δεν έχουν κανένα επιστημονικό και παιδαγωγικό έρεισμα σε σχέση με τον εκπαιδευτικό χαρακτήρα τους, αλλά άμεσα να σταματήσουν οι παράνομες παραστάσεις με δελφίνια στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο. 

Επιπλέον, ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ επισημαίνει δύο σημαντικές τροποποιήσεις στο ίδιο σχέδιο νόμου:

Α) Την υποχρεωτική ηλεκτρονική σήμανση των ποιμενικών σκύλων, τροποποίηση την οποία επικροτούμε και η οποία δικαιώνει τις θέσεις μας και τις προτάσεις μας και 

Β) Την υποχρεωτική συνταγογράφηση της διάθεσης φυτοφαρμάκων η οποία όμως αφορά μόνο τους επαγγελματίες χρήστες. Σε πρόσφατο υπόμνημα της Εθνικής Ομάδας για την αντιμετώπιση των δηλητηριασμένων δολωμάτων στη Ελλάδα, επισημαίνουμε ότι: «Η συνταγογράφηση και η επώνυμη αγορά των φυτοφαρμάκων ακόμα και στους μη επαγγελματίες προτείνεται ως σημαντικό μέτρο για την προώθηση της υπεύθυνης και συνετής χρήσης τους». Θεωρούμε πάρα πολύ σημαντικό και προτείνουμε να ενταχθούν και οι μη επαγγελματίες χρήστες σε καθεστώς υποχρεωτικής επώνυμης αγοράς και συνταγογράφησης καθώς: α) η υπεύθυνη και συνετή χρήση των φυτοφαρμάκων πρέπει να αφορά όλους τους χρήστες ανεξάρτητα από την προμηθευόμενη ποσότητα και β) οι ποσότητες των φυτοφαρμάκων που χρησιμοποιούνται για τη δημιουργία δηλητηριασμένων δολωμάτων* είναι πάρα πολύ μικρές, άρα και οι ελάχιστες πρέπει να δηλώνονται και να χρησιμοποιούνται υπεύθυνα.

* Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε στο Κείμενο εργασίας Προτάσεις περιβαλλοντικών οργανώσεων και φορέων για την αντιμετώπιση της παράνομης χρήσης δηλητηριασμένων δολωμάτων στην Ελλάδα στη διεύθυνση http://www.arcturos.gr/el/images/stories//protaseis%20gia%20dilitiriasmena%20dolwmata.pdf

Πηγή

Επιστρέφει Σιωπηρά το Τσίρκο με Ζώα στην Ελλάδα;

Επιστρέφει το Τσίρκο με Ζώα στην Ελλάδα;
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Τη νομιμοποίηση των παραστάσεων με ζώα επιχειρεί να επαναφέρει εντελώς αιφνιδιαστικά και σχεδόν σιωπηρά η κυβέρνηση, χωρίς καμία δημόσια διαβούλευση και καμία συζήτηση με τις φιλοζωικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις που επί σειρά ετών αγωνίστηκαν για την κατάργησή τους, με το υπό ψήφιση σχέδιο νόμου με τίτλο:«Διοικητικά μέτρα, διαδικασίες και κυρώσεις στους τομείς των τροφίμων, των ζωοτροφών και της υγείας και προστασίας των ζώων και λοιπές διατάξεις και αρμοδιότητες του ΥΠΑΑΤ» (άρθρο 13, σελ. 96). 
Και ενώ, πριν από ένα περίπου χρόνο, με τον Νόμο 4039/12 (άρθρα 12 και 13), η πολιτεία έδειξε ότι αντιλαμβάνεται τις αυξανόμενες ανησυχίες των πολιτών για μια ορθότερη αντιμετώπιση των ζώων, και αναγνώρισε το γεγονός ότι η χρησιμοποίησή τους σε παραστάσεις συνιστά κακοποίηση, το υπό ψήφιση σχέδιο νόμου ξαφνικά ανοίγει και πάλι το παράθυρο για τη διεξαγωγή παραστάσεων, υπό τον όρο ότι αυτές θα διεξάγονται «εντός των νομίμως λειτουργούντων ζωολογικών κήπων».
Με κοινή επιστολή προς το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και τους αρμόδιους βουλευτές, η ομάδα πολιτών «Πρωτοβουλία Κατά της Αιχμαλωσίας των Κητωδών», η Πανελλαδική Φιλοζωική και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία, η οργάνωση «Δράση για την Άγρια Ζωή», και το Ινστιτούτο Κητολογικών Ερευνών «Πέλαγος», εκφράζουν την εντονότατη αντίθεσή τους στο υπό ψήφιση νομοσχέδιο. Στην επιστολή τους αναφέρουν τα εξής:
«Η κατάργηση των παραστάσεων με ζώα στην Ελλάδα, χαιρετίστηκε από ολόκληρο τον κόσμο και συνέβαλε στην αναβάθμιση της εικόνας της χώρας μας προς το εξωτερικό, ως δείγμα υψηλού πολιτιστικού επιπέδου. Η εξαίρεση όμως που προτείνεται τώρα, μας πάει βήματα πίσω, καθώς όλα αυτά τα οποία καταδικάστηκαν και πολύ σωστά καταργήθηκαν με το άρθρο 12 του Νόμου 4039/12, επιτρέπονται και πάλι μέσα στις εγκαταστάσεις κάποιων συγκεκριμένων επιχειρήσεων, και συγκεκριμένα των ζωολογικών κήπων. Έτσι λοιπόν, μέσα σε ένα ζωολογικό κήπο, άγρια ζώα όπως λιοντάρια, τίγρεις, δελφίνια, αρκούδες κ.λπ, όχι μόνο θα μπορούν νομίμως πλέον να συμμετέχουν σε παραστάσεις, αλλά οι παραστάσεις θα χαρακτηρίζονται επιπλέον ως «εκπαιδευτικές» ή «προγράμματα ευαισθητοποίησης».
Σχετικά με τη δήθεν «εκπαιδευτική» αξία των οποιωνδήποτε παραστάσεων με ζώα, θα θέλαμε να επισημάνουμε τα εξής: Οι σύγχρονοι ζωολογικοί κήποι, βλέποντας το κοινό να αντιδρά όλο και περισσότερο στην κακοποίηση των ζώων και την αδικαιολόγητη αιχμαλωσία τους, προσπαθούν να παρουσιαστούν ως παράγοντες εκπαίδευσης και ευαισθητοποίησης των επισκεπτών τους σχετικά με τη φύση και την άγρια ζωή, παρά το γεγονός ότι έγκυρες επιστημονικές μελέτες αποδεικνύουν εντελώς το αντίθετο.
Η αλήθεια είναι ότι δεν υπάρχει καμία απολύτως επιστημονικά τεκμηριωμένη εκπαιδευτική διάσταση στις παραστάσεις με ζώα, δεδομένου ότι, οι παραστάσεις δεν έχουν να εμφανίσουν τίποτα από την αληθινή εικόνα των ζώων, εκτός από την εξωτερική τους εμφάνιση, και αυτή όχι πάντοτε αναλλοίωτη. Αντιθέτως μάλιστα παρουσιάζουν μία ψευδή εικόνα, δημιουργώντας έτσι ψευδείς και απατηλές εντυπώσεις για την κατά φύσιν συμπεριφορά τους. Επίσης, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει ότι οι παραστάσεις με αιχμάλωτα ζώα έχουν συμβάλλει στην ευαισθητοποίηση του κοινού ή στην ανάπτυξη υπεύθυνης περιβαλλοντικής συνείδησης, ενώ διακεκριμένοι επιστήμονες, ενημερωμένοι σε θέματα περιβάλλοντος πολίτες, καθώς και οι μεγαλύτερες φιλοζωικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις του πολιτισμένου κόσμου, καταδικάζουν τέτοιου είδους θεάματα.
Επιπροσθέτως, όπως αποδεικνύει τριετής έρευνα για τους ζωολογικούς κήπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που διενήργησε η Born Free Foundation και το Πανευρωπαϊκό Δίκτυο Οργανώσεων για τον Τερματισμό της Αιχμαλωσίας των Άγριων Ζώων (ENDCAP) σε συνεργασία με τον ΑΡΚΤΟΥΡΟ, οι ζωολογικοί κήποι δεν κατορθώνουν να διασφαλίσουν ένα βιώσιμο περιβάλλον για τα άγρια ζώα που φιλοξενούν, ενώ τόσο η νομοθεσία όσο και η εφαρμογή της είναι εξαιρετικά ανεπαρκής. Αυτό έχει σαν αποτέλεσµα να λειτουργούν και στην Ελλάδα χώροι οι οποίοι φιλοξενούν άγρια ζώα για επίδειξη στο κοινό, χωρίς να διαθέτουν τις απαραίτητες άδειες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το δελφινάριο του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου και οι παρανομίες του, για το οποίο οι σχετικοί νόμοι δεν εφαρμόσθηκαν ποτέ, ούτε μετά από την διαπίστωση της έλλειψης σχετικών αδειών (πολεοδομικής και άδειας ίδρυσης και λειτουργίας) και της σωρείας παραβάσεων κατά την εισαγωγή των ζώων, ούτε μετά από τις σχετικές αποφάσεις για την κατάσχεση των δελφινιών, ούτε ακόμα και όταν ο Νόμος 4039/12 τέθηκε σε ισχύ.
Ειδικότερα για τα δελφίνια, όπως όλα τα κητώδη, είναι ζώα ιδιαιτέρως χαρισματικά, και αναγνωρίζονται από τους ειδικούς επιστήμονες ως οντότητες εξαιρετικά εξελιγμένες. Νέες μελέτες αναδεικνύουν όλο και περισσότερες ομοιότητες μεταξύ ανθρώπων και κητωδών, όλο και περισσότεροι επιστήμονες συμφωνούν ότι τα κητώδη πρέπει να αναγνωριστούν ως «μη ανθρώπινα πρόσωπα», ενώ εργάζονται για να κατοχυρωθούν δια νόμου τα δικαιώματάτους. Θεωρούν δε ηθικά απαράδεκτο τον εγκλεισμό τους σε δελφινάρια, την παρουσιάσή τους υπό μορφήν εκθέματος στο κοινό, και τη χρησιμοποίησή τους σε παραστάσεις με ή χωρίς το πρόσχημα της εκπαίδευσης. Τα επιστημονικά δεδομένα και η έγκυρη πληροφόρηση έχουν ως αποτέλεσμα να αυξάνονται συνεχώς οι αντιδράσεις των πολιτών όλου του κόσμου για την εκμετάλλευση και την αιχμαλωσία των δελφινιών, και τα δελφινάρια να κλείνουν το ένα μετά το άλλο. Δεκατρία κράτη - μέλη της ΕΕ (Αυστρία, Κύπρος, Τσεχική Δημοκρατία, Εσθονία, Ουγγαρία, Λετονία, Λουξεμβούργο, Πολωνία, Δημοκρατία της Ιρλανδίας, Ρουμανία, Σλοβακία, Σλοβενία και Ηνωμένο Βασίλειο) δεν έχουν δελφινάρια. Πολλές χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο, όπως ηΚροατία, η Κύπρος, και η Σλοβενία, έχουν προχωρήσει ή προχωρούν σε νομοθετικές ρυθμίσεις για την απαγόρευση της λειτουργίας των δελφιναρίων, ενώ η απαγόρευση της αιχμαλωσίας των κητωδών θεσμοθετήθηκε προσφάτως και στην Ινδία. Στην Ελβετία, απαγορεύτηκαν οι εισαγωγές νέων αιχμάλωτων δελφινιών, ενώ στην Αμερικανική Μιννεσότα, ο ζωολογικός κήπος, μετά από 34 χρόνια, αποφάσισε να μη συνεχίσει τη λειτουργία δελφιναρίου στο χώρο του. Τα δελφινάρια στην Τουρκία βάλλονται συνεχώς από τις αντιδράσεις ενημερωμένων πολιτών, στη Γερμανία, οι 7 από τις 9 εγκαταστάσεις με αιχμάλωτα δελφίνια αναγκάστηκαν να κλείσουν, στην Πράγα, η ίδρυση δελφιναρίου ακυρώθηκε, κ.ά.
Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση τριών παγκοσμίου κύρους οργανώσεων, τα δελφινάρια της ΕΕ αποτυγχάνουν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Οδηγίας 1999/22/ΕΚ για τους ζωολογικούς κήπους. Στην εν λόγω έκθεση επισημαίνεται ότι η ευζωϊα των κητωδών στην αιχμαλωσία είναι εκ των πραγμάτων εξαιρετικά προβληματική έως αδύνατη, ενώ η κακοποίηση αναπόφευκτη, τόσο για τα δελφίνια που έχουν αιχμαλωτιστεί από τη θάλασσα, όσο και γι’ αυτά που έχουν γεννηθεί στις δεξαμενές των δελφιναρίων. (βλ. DOLPHINARIA A review of the keeping of whales and dolphins in captivity in the European Union and EC Directive 1999/22 relating to the keeping of wild animals in zoos.http://www.wdcs.org/submissions_bin/Eu_Dolphinaria_Report.pdf). Τα δελφίνια στην αιχμαλωσία δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να εκδηλώσουν φυσιολογική συμπεριφορά, ενώ παρουσιάζουν διάφορες σωματικές και ψυχοδιανοητικές διαταραχές που δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν χωρίς φάρμακα (αντιβιοτικά, αντιόξινα, αντικαταθλιπτικά κλπ).
Υπό το φως όλων αυτών των διαπιστώσεων, είναι αδικαιολόγητο, αναχρονιστικό, ακόμη και δόλιο, να θεωρήσει κανείς ότι οι παραστάσεις με ζώα αποκτούν εκπαιδευτική αξία όταν διεξάγονται μέσα στους ζωολογικούς κήπους. Ντοκιμαντέρ, τηλεοπτικά προγράμματα και βιβλία που παρουσιάζουν τα άγρια ζώα στο φυσικό τους περιβάλλον να εκδηλώνουν φυσιολογική συμπεριφορά, καταδεικνύοντας παράλληλα τις πολυσύνθετες αλληλεπιδράσεις που παρατηρούνται μεταξύ των διαφόρων ειδών στους διάφορους φυσικούς βιότοπους, είναι πολύ πιο ενδιαφέροντα και ασυγκρίτως πιο εκπαιδευτικά από μία αρκούδα που χορεύει ή από ένα δελφίνι που χαιρετάει με την ουρά του.
Για όλα αυτά, και σταθμίζοντας την ανάγκη και το δικαίωμα να ζούμε σε μια σωστή και δίκαιη κοινωνία που σέβεται τη φύση και τη ζωή και προωθεί την υπευθυνότητα και την περιβαλλοντική συνείδηση των μελών της, αιτούμεθα τα εξής:
1) Την απαγόρευση διατήρησης κητωδών σε αιχμαλωσία, και
2) τη διαγραφή ολόκληρης της πρότασης εξαίρεσης: «Εξαιρούνται επίσης, οι νομίμως λειτουργούντες ζωολογικοί κήποι, στις εγκαταστάσεις των οποίων διεξάγονται εκπαιδευτικές παραστάσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα ευαισθητοποίησης» από το άρθρο 13, του Ν. 4039/2012, ούτως ώστε το άρθρο 12 του ιδίου Νόμου να συνεχίσει να απαγορεύει ρητώς ΚΑΘΕ παράσταση με ζώα στην Ελλάδα και ΣΕ ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΧΩΡΟ, όπως όταν αρχικά διατυπώθηκε.
Ελπίζουμε με λογική και αντικειμενική σκέψη των αρμοδίων να γίνει άμεσα η επανόρθωση της διατύπωσης του νόμου. Σε διαφορετική περίπτωση, θα θεωρηθεί από Έλληνες και ξένους παρατηρητές ότι το πνεύμα του νόμου και η πρόθεση του νομοθέτη δεν αποσκοπούσε στην πραγματική κατάργηση των τσίρκο και των παραστάσεων με ζώα, αλλά στη μετακόμισή τους στο χώρο των ούτως ή άλλως αμφιλεγόμενων ζωολογικών κήπων. 
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑΣ ΤΩΝ ΚΗΤΩΔΩΝ
ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗ ΦΙΛΟΖΩΙΚΗ & ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ
ΔΡΑΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΖΩΗ
ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΚΗΤΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΡΕΥΝΩΝ «ΠΕΛΑΓΟΣ»

Κυριακή 7 Ιουλίου 2013

Με κομμένα φτερα! Ξέρετε γιατί τα πανέμορφα φλαμίνγκο στο Αττικό Πάρκο δεν φεύγουν;

Με κομμένα φτερα! Ξέρετε γιατί τα πανέμορφα φλαμίνγκο στο Αττικό Πάρκο δεν φεύγουν;






https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10151550013719751&set=a.430065149750.230143.56167704750&type=1&theater

Δεν είναι επειδή ‘’δεν θα βρουν καλύτερα’’, αλλά επειδή δεν μπορούν να πετάξουν. Και δεν μπορούν να πετάξουν  γιατί είναι ακρωτηριασμένα. Οι ζωολογικοί κήποι ακρωτηριάζουν τα πουλιά έτσι ώστε αυτά να μην μπορούν να πετάξουν, αφαιρώντας χειρουργικά το τελευταίο τμήμα της φτερούγας που αντιστοιχεί σχεδόν σε ολόκληρη την ανθρώπινη παλάμη και φιλοξενεί εντελώς απαραίτητα για την πτήση φτερά, καθιστώντας τα έτσι μονίμως ανάπηρα αφού μετά τον ακρωτηριασμό τα απαραίτητα αυτά φτερά δεν ξαναβγαίνουν ποτέ. Η πρακτική αυτή ονομάζεται pioning και είναι κάτι που ο κόσμος δεν γνωρίζει.
Ένα ακρωτηριασμένο πουλί δεν μπορεί να πετάξει και φυσικά δεν μπορεί να απελευθερωθεί ποτέ. Οι ζωολογικοί κήποι προτιμούν να ακρωτηριάζουν τα πουλιά αντί να περιφράσουν μεγάλους χώρους, λόγω χαμηλότερου κόστους αλλά και για λόγους αισθητικής. Η απουσία περίφραξης δίνει στους επισκέπτες την αίσθηση μίας υποτιθέμενης ελευθερίας των πουλιών και επίσης τη δυνατοτητα στους επισκέπτες να έχουν μία πιο άμεση επαφή με τα πουλιά.
Τα φλαμίνγκο είναι αποδημητικά πουλιά που διανύουν μεγάλες αποστάσεις και πετούν έως και 600 χιλιόμετρα μέσα σε μία μέρα. Αναπτύσσουν ταχύτητες  έως 60 χιλιόμετρα την ώρα και μπορουν να φτάσουν σε μεγάλα ύψη.
Για να απογειωθεί ένα φλαμίνγκο τρέχει αρκετά βήματα χτυπώντας τα φτερά του για να πάρει φόρα, που σημαίνει ότι χρειάζονται  χώρο με αρκετές δεκάδες μέτρα μήκος. O εγκλεισμός τους σε  χώρους χωρίς το απαραίτητο μήκος  τα εμποδίζει να πάρουν τη φόρα που χρειάζονται για πετάξουν και αυτό είναι μία ακόμη πρακτική που εφαρμόζουν οι ζωολογικοί κήποι για να τα κρατούν αιχμάλωτα.

Στην Ελλάδα μπορεί να απολαύσει κάποιος τα υπέροχα αυτά πτηνά ελεύθερα σε αρκετές περιοχές και να θαυμάσει το πανέμορφο πέταγμά τους. Είναι απαράδεκτο να τα ακρωτηριάζουμε και να τα φυλακίζουμε στους ζωολογικούς κήπους. 

http://www.bornfree.org.uk/blog/2013/pinioning-as-free-as-a-bird/

Τρίτη 2 Ιουλίου 2013

Αιγύπτιος κτηνίατρος μιλά για την κακοποίηση των ΄΄παραγωγικών'' ζώων




Αιγύπτιος κτηνίατρος μιλά για τη φρίκη που βιώνουν τα ζώα που εκτρέφουμε και σφάζουμε για να γίνουν τροφή. Για να τα βλέπουν οι δικοί μας κτηνίατροι και όχι μόνο.

Egyptian vet speaks out against cruelty #BanLiveExport

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΑΖΙ ΜΑΣ

Αν θέλετε να επικοινωνήσετε μαζί μας θα μας βρείτε εδώ:
animalsplace@gmail.com