Μία νέα επιχείρηση κακοποίησης ζώων αναπτύσσεται σε όλο τον κόσμο

Αν κάποιος σκέφτεται ότι η κατανάλωση κρέατος από ζώα ελευθέρας βοσκής είναι μία ηθικά αποδεκτή εναλλακτική λύση έναντι της βιομηχανοποιημένης κτηνοτροφίας, πρέπει να δει το νέο βίντεο από μία μυστική έρευνα σε δύο αγροκτήματα στη Φλόριντα. Η έρευνα αυτή οδήγησε την Animal Legal Defense Fund (ALDF) να καταθέσει αγωγή στο 13ο Περιφερειακό Δικαστήριο της Φλόριντα στις 4 Δεκέμβρη του 2012, κατά των δύο εκτροφείων για ποινικές παραβιάσεις. http://aldf.org/article.php?id=2237

 

 

Η εκτεταμένη έρευνα της ALDF αποκαλύπτει σοκαριστική κακοποίηση των ζώων κατά τη διάρκεια της σφαγής τους στις ‘πίσω αυλές’ των αγροκτημάτων. Τα ζώα βασανίζονται, ξυλοφορτώνονται, και λιμοκτονούν. Επίσης παιδιά είναι παρόντα κατά τον σφαγιασμό των ζώων. Σε μία περίπτωση, οι κατηγορούμενοι μαχαιρώνουν έναν χοίρο και τον σέρνουν με ένα τσιγκέλι, ενώ αυτός είναι ακόμη ζωντανός και παλεύει. Σε μία άλλη περίπτωση, οι σφαγείς κατακρεουργούν έναν ζωντανό τράγο. Αφού τον μαχαιρώνουν, του ανοίγουν με ένα μαχαίρι τρύπες στα πίσω πόδια έτσι ώστε να μπορεί να κρεμαστεί από τα τσιγκέλια, κόβουν τα νεύρα στο λαιμό του και τον χτυπούν με έναν μπαλτά ενώ είναι ακόμη ζωντανός.

 

Η τρομακτική αυτή κακοποίηση που καταγράφεται από τον ερευνητή δεν αποτελεί εξαίρεση. Μία νέα επιχείρηση κακοποίησης ζώων αναπτύσσεται σε όλο τον κόσμο στο όνομα της διατροφικής αυτονομίας, της αειφορίας, της ασφάλειας των τροφίμων και όλων των σχετικών. Για την ώρα, το μέλλον για τα ζώα σε έναν πλανήτη που έχουν καταλάβει οι άνθρωποι είναι εντελώς δυσοίωνο. Και είναι κακό το ότι η βιολογική ή η οικιακή εκτροφή ζώων επωφελείται από το "Πράσινο / Τοπικό" κίνημα για να ικανοποιήσει την επιθυμία μας να κυριαρχήσουμε και να υποδουλώσουμε τα ζώα και να τα βασανίσουμε μέχρι θανάτου.

 

Και η αρωγή από μεγάλες οργανώσεις για την ‘’προστασία’’ των ζώων συμβάλλει στη δυσοίωνη αυτή προοπτική. Οι ομάδες αυτές προσφέρουν βοήθεια σε ένα σύστημα εκμετάλλευσης ζώων χρησιμοποιώντας την ίδια γλώσσα που όλοι οι εκμεταλλευτές ζώων και οι κυβερνητικοί οργανισμοί χρησιμοποιούν για να προωθήσουν και να αποκρύψουν τις δραστηριότητές τους αντί να προωθούν την ανάπτυξη μίας αειφόρου φυτικής παραγωγής.

 

Σύμφωνα με την Erika Abrams, συνιδρύτρια της Animal Aid στην Ινδία, “Αντί της προώθησης του μοντέλου της οικογενειακής φάρμας, η οποία μόνο διασπά την αγριότητα της βιομηχανοποιημένης κτηνοτροφίας σε μικρότερες μονάδες, οι οργανώσεις προστασίας των ζώων θα πρέπει να λάβουν μια θετική προσέγγιση περιορίζοντας τα επιχειρήματά τους στο να εξηγήσουν τη σκληρότητα που υφίστανται τα ζώα, την περιβαλλοντική καταστροφή που προέρχεται από την αφύσικη αναπαραγωγή ζώων, τους κινδύνους για την ανάπτυξη νόσων από τη διατήρηση μεγάλου αριθμού ζώων σε συνθήκες εντατικές εκτροφής και να εξηγήσουν τις αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία των ανθρώπων από την κατανάλωση κρέατος και ζωικών προϊόντων. "

 

Με τον ανθρώπινο πληθυσμό να αναμένεται να αυξηθεί σε 9 δισεκατομμύρια έως το 2050, ποιος μπορεί να σκεφτεί ότι τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια ζώα που καταναλώνονται από τον άνθρωπο κάθε χρόνο θα "εκτραφούν και θα σφαγούν ανώδυνα"; Ακόμη και όταν υπήρχαν λιγότερο από ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι, τα ζώα μεταχειρίζονταν με τρομακτικά βάρβαρο τρόπο.

 

Για να πάρετε μια ιδέα για το πώς τα κοτόπουλα και άλλα εκτρεφόμενα ζώα μεταχειρίζονται και σφάζονται στα παραδοσιακή Ρωσικά χωριά, διαβάστε τη συλλογή ιστοριών του Isaac Bashevis Singer, ξεκινώντας με «Τον Σφαγέα», στην οποία ένας σφαγέας τελετουργικών σφαγών που αναγκάζεται να αναλάβει αυτή τη δουλειά θεωρείται παράφρων από τους κατοίκους του χωριού για την ευαισθησία του προς στα ζώα και στο τέλος τρελαίνεται. – Ο Singer περιγράφει από τη δική του παιδική ηλικία, πως οι νοικοκυρές ξεπουπούλιαζαν τα κοτόπουλα, ενώ ήταν ακόμα ζωντανά και αιμορραγούσαν. Όλες οι ωμότητες της σύγχρονης κτηνοτροφίας, συμπεριλαμβανομένου του βιασμού των γαλοπούλων, των αγελάδων και των κατσικών από τους κτηνοτρόφους (όπως έλεγαν παλιά «η πρώτη φιλενάδα ενός κτηνοτρόφου είναι ένα μουλάρι»), έχουν τις ρίζες τους σε παραδοσιακές γεωργικές πρακτικές και νοοτροπίες.

 

Δεν υπάρχει Χρυσή Εποχή στην εκτροφή ζώων στην οποία μπορούμε να προσβλέπουμε και να ελπίζουμε ότι θα επιστρέψει. Πώς μπορεί οποιοσδήποτε υπέρμαχος των ζώων να κάνει λιγότερα για τα ζώα από το να προωθεί τη φυτική διατροφή;

Πηγή