Αναδημοσίευση http://antispe-gr.blogspot.com/
Κυριακή 30 Μαΐου 2010
Σάββατο 29 Μαΐου 2010
Ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχετικά με τις συνθήκες εκτροφής ζώων στη χώρα μας
Ερώτηση προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή σχετικά με τις συνθήκες εκτροφής ζώων στη χώρα μας απηύθυνε ο Θόδωρος Σκυλακάκης, μετά από πρόσφατη επιθεώρηση του Γραφείου Τροφίμων και Κτηνιατρικών Θεμάτων της Γενικής Διεύθυνσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Υγεία και την Πολιτική των Καταναλωτών.
Το Γραφείο Τροφίμων και Κτηνιατρικών Θεμάτων που ελέγχει μεταξύ άλλων τη συμμόρφωση προς τις απαιτήσεις της νομοθεσίας της ΕΕ σχετικά με την ασφάλεια και την ποιότητα των τροφίμων και τον κτηνιατρικό και φυτοϋγειονομικό τομέα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πραγματοποίησε τον Νοέμβριο του 2009 επιθεώρηση σε φάρμες εκτροφής ζώων (χοίρους και πουλερικά) στην Ελλάδα.
Σχετικά με την κατάσταση των ορνιθοτροφείων, η επιθεώρηση απέδειξε ότι οι εγκαταστάσεις λειτουργούσαν παραβλέποντας τα προβλεπόμενα όρια χωρητικότητας (η αντίστοιχη οδηγία προβλέπει ότι οι ωοπαραγωγές όρνιθες πρέπει να διαθέτουν επιφάνεια κλωβού τουλάχιστον 550 cm2 ανά όρνιθα, δηλαδή λιγότερο από μια σελίδα Α4). Όλες οι εγκαταστάσεις που επιθεωρήθηκαν βρέθηκαν να υπολείπονται των ελάχιστων ορίων σε ποσοστό 6-32%.
Σε αντίθεση με την κοινοτική νομοθεσία η οποία απαγορεύει να τίθενται σε λειτουργία μη διευθετημένοι κλωβοί(1) από την 1.1.2003 και προβλέπει την απαγόρευση από 1.1.2012 της εκτροφής ορνίθων σε μη διευθετημένους κλωβούς, στην Ελλάδα δεν υπάρχει σχέδιο απόσυρσής τους (83,94% των ορνίθων ωοπαραγωγής εκτρέφονται σε μη διευθετημένους κλωβούς και 148 από τις 188 εγκαταστάσεις της Δυτικής Αττικής που αντιπροσωπεύουν το 45% όλων των εγκαταστάσεων στην Ελλάδα, έχουν μονάχα μη διευθετημένους).
Σχετικά με τα χοιροστάσια, η έκθεση συμπεραίνει ότι σημαντικές απαιτήσεις της νομοθεσίας δεν τηρήθηκαν επαρκώς, όπως μέτρα για την αποφυγή ακρωτηριασμών ρουτίνας, η συντήρηση μητρώου θνησιμότητας και οι διατάξεις για τις επί τόπου σφαγιάσεις άρρωστων ή τραυματισμένων ζώων. Για ορισμένες ελλείψεις μάλιστα, ενώ είχαν σημειωθεί στο παρελθόν, δε ζητήθηκαν από τις αρμόδιες αρχές επανορθωτικά μέτρα.
Ο Θ. Σκυλακάκης, ρώτησε την Επιτροπή για την προθεσμία που έχει η Ελλάδα να συμμορφωθεί με τις οδηγίες και τί επανορθωτικά μέτρα προβλέπονται και δήλωσε ότι “για την Ελλάδα, μία χώρα με σημαντική κτηνοτροφία και ορνιθοτροφία, είναι σημαντικό να διασφαλίζουμε υψηλά επίπεδα ευημερίας των ζώων που είναι βέβαιο ότι σχετίζονται άμεσα με την ποιότητα της διατροφής μας και άρα με την υγεία των πολιτών και την ποιότητα των εξαγωγών μας”.
(1) Από την 1η Ιανουαρίου 2002, όλοι οι διευθετημένοι κλωβοί πληρούν τουλάχιστον τις ακόλουθες απαιτήσεις: κάθε όρνιθα διαθέτει τουλάχιστον 750 cm2 της επιφάνειας του κλωβού, μια φωλιά, μια στρωμνή στην οποία να μπορεί να ραμφίζει και να σκαλίζει, μία κατάλληλη κούρνια τουλάχιστον 15 εκ। • προβλέπεται ταΐστρα για χρήση χωρίς περιορισμούς• Το ελάχιστο μήκος της πρέπει να είναι 12 εκ। για κάθε όρνιθα του κλωβού• κάθε κλωβός πρέπει να περιλαμβάνει κατάλληλο σύστημα ποτίσματος• οι σειρές των κλωβών πρέπει να χωρίζονται από διαδρόμους πλάτους τουλάχιστον 90 εκ।, ενώ προβλέπεται χώρος τουλάχιστον 35 εκ. μεταξύ του δαπέδου και των κατώτερων σειρών• οι κλωβοί πρέπει να διαθέτουν κατάλληλες διατάξεις ξυσίματος των νυχιών.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
ΤΩΡΑ ΜΑΛΙΣΤΑ!!! ΟΙ ΟΡΝΙΘΕΣ ΘΑ ΚΑΛΟΠΕΡΝΑΝΕ!!!!
5 Ιουνίου - Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Σπισισμού
World Day Against Speciesism: June 5, 2010
Κακομεταχειριζόμαστε και σκοτώνουμε εκατομμύρια ζώα κάθε μέρα. Για να το δικαιολογήσουμε αυτό, έχουμε πείσει τον εαυτό μας ότι οι ζωές και τα μαρτύριά τους δεν έχουν μεγάλη αξία: "είναι μόνο ζώα!"
Όμως, τα ζώα είναι συναισθανόμενα όντα, που δε θέλουν να υποφέρουν και που επιθυμούν να χαίρονται τη ζωή τους. Ακριβώς όπως και οι άνθρωποι.
Ο σπισισμός είναι για τα είδη, ότι ο ρατσισμός είναι για τις φυλές, δηλαδή η θέληση να αγνοήσουμε τα συμφέροντα ορισμένων ατόμων, ώστε να δώσουμε πλεονέκτημα σε άλλους, υπό αυθαίρετες δικαιολογίες. Προβάλλεται μία σειρά (υφιστάμενων ή φανταστικών), διαφορών που δεν έχουν καμία λογική σχέση με αυτό που πρέπει να νομιμοποιήσουν. Το αν έχουν υψηλό ή λιγότερο υψηλό επίπεδο νοημοσύνης, το αν ανήκουν ή όχι στο ανθρώπινο είδος, δεν αποτελεί ορθολογικό κριτήριο για διάκριση. Η σπισιστική διάκριση είναι επομένως αδικαιολόγητη.
Ο σπισισμός είναι μια παράλογη ιδεολογία, και η κοινωνία στο σύνολό της πρέπει να λάβει θέση, εναντίον της εντελώς αθέμιτης πρακτικής που αυτή συνεπάγεται.
Στην πράξη, ο σπισισμός είναι μια ιδεολογία που δικαιολογεί τη χρήση των ζώων από τον άνθρωπο, με τρόπους που θα ήταν απαράδεκτοι αν τα θύματα ήταν άνθρωποι.
Τα ζώα εκτρέφονται και σφάζονται για το κρέας τους, το γάλα τους, τα αυγά τους, τα δέρματά τους (δέρμα, γούνα), το μετάξι τους. Αλιεύονται για ανθρώπινη κατανάλωση. Χρησιμοποιούνται σε επιστημονικά πειράματα. Θηρεύονται για διασκέδαση. Φυλακίζονται για ολόκληρη τη ζωή τους σε ζωολογικούς κήπους και δελφινάρια. Εκπαιδεύονται για να τα εκμεταλλευτούν στο τσίρκο, σκοτώνονται σε θεάματα (όπως ταυρομαχίες), κλπ.
Ο αγώνας ενάντια σε αυτές τις πρακτικές και της υποκείμενης ιδεολογία τους, είναι το καθήκον του κινήματος ενάντια στο σπισισμό.
Η Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Σπισισμού διοργανώνεται στις 5 Ιουνίου 2010, για τρίτη συνεχόμενη χρονιά.
Σε όλο τον κόσμο διοργανώνονται διάφορες δράσεις, με σκοπό τη διαμαρτυρία ενάντια σε μια ιδεολογία η οποία είναι τόσο κατακριτέα όσο ο ρατσισμός ή ο σεξισμός, και η οποία προκαλεί αμέτρητα θύματα τα οποία υποβάλλονται σε άθλιες ζωές και θανάτους.
Η κατανάλωση κρέατος είναι ο κύριος λόγος για μια τέτοια τραγωδία:
58 δισεκατομμύρια σπονδυλωτά της ξηράς και ακόμα περισσότερα ψάρια και μαλακόστρακα (144 εκατ. τόνοι), σκοτώνονται κάθε χρόνο στον κόσμο, για αυτό μόνο το λόγο, για τη γευστική απόλαυση της κατανάλωσης σάρκας.
Ο σπισισμός δεν μπορεί να δικαιολογηθεί, ούτε και η καταδυνάστευση που προκύπτει από αυτόν!
Ας καταργήσουμε το κρέας και όλες τις άλλες μορφές εκμετάλλευσης των ζώων!
Σχετικά με τον σπισισμό :
Γιατί είναι απαραίτητο να αμφισβητεί κανείς την έννοια του σπισισμού; Επειδή είναι η γενεσιουργός ιδεολογία, τόσο για τους νόμους που αρνούνται δικαιώματα στα ζώα, αλλά και για τις πρακτικές που προκύπτουν από αυτούς.
Εδώ είναι μερικά παραδείγματα από την εμπειρία μας ως ακτιβιστές:
Όσον αφορά τις επικρίσεις εις βάρος ορισμένων πρακτικών:
- Πώς μπορεί κανείς να θέσει σοβαρά στο ίδιο επίπεδο, από τη μία πλευρά, τα θεμελιώδη συμφέροντα των ζώων να μη θανατώνονται και από την άλλη πλευρά, το ανθρώπινο ενδιαφέρον να τα φάνε, το οποίο δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μία ιδιοτροπία; Αυτό είναι σπισισμός.
- Εάν είναι παράνομη η χρήση ανθρώπινων όντων στη ζωοτομία, γιατί χρησιμοποιούμε ζώα άλλου είδους; Δεν είναι μόνο λόγω σπισισμού;
- Αν δεν θέλουμε να μας φυλακίζουν, να μας ακρωτηριάζουν και να μας σκοτώνουν, πώς μπορούμε να δικαιολογήσουμε το γεγονός ότι αυτά τα κάνουμε σε άλλα όντα, που υποφέρουν από αυτές τις πρακτικές ακριβώς όπως και εμείς; Αυτό είναι σπισισμός.
- Γιατί αμφισβητούμε τα δικαιώματα των ζώων; Είναι αποκλειστικά και μόνο, λόγω του γεγονότος ότι "είναι μόνο ζώα"; Αυτό είναι σπισισμός.
Η έννοια του σπισισμού είναι επίσης σημαντική διότι:
- ο σπισισμός έχει την ίδια ιδεολογική βάση με τις ρατσιστικές ή σεξιστικές διακρίσεις που χρησιμοποιούν «τη φύση», προκειμένου να δικαιολογήσουν την κατωτερότητα ορισμένων ατόμων. Η "φύση" των ζώων θεωρείται κατώτερη, λέμε συχνά: είναι «ζώο», «λειτουργεί ενστικτωδώς», «είναι προγραμματισμένο» ενώ η «φύση» των ανθρώπων θεωρείται ανώτερη, λέμε: ο άνθρωπος είναι «ελεύθερος», «ορθολογικός» ή «πνευματικός». Αυτές οι «κατώτερες» και «ανώτερες» «φύσεις» υποτίθεται ότι πρέπει να νομιμοποιήσουν την κυριαρχία του ανθρώπου σε σχέση με άλλα συναισθανόμενα όντα.
- Εξ ορισμού, η έννοια της ισότητας δεν μπορεί να στηριχθεί σε αυθαίρετα κριτήρια. Αλλιώς δεν είναι πλέον ισότητα, αλλά αδικία και ανισότητα. Αυτή η έννοια πρέπει να αγκαλιάσει όλα τα όντα που έχουν συμφέροντα να υπερασπίσουν, ώστε αυτά να υποστηριχθούν, με άλλα λόγια: όλα τα συναισθανόμενα όντα. Δεν πρέπει να υπάρχουν πρότυπα διπλής ηθικής: από τη μία ισότητα μεταξύ των ανθρώπων, και από την άλλη, υπεροψία και αδικία προς τους άλλους.
- Η έννοια της σπισιστικής ιδεολογίας, τονίζει την ύπαρξη μίας δομημένης θεώρησης του κόσμου, που οδηγεί στην κατωτεροποίηση και την έλλειψη σεβασμού των ζώων.
Εδώ είναι μερικά αποτελέσματα αυτής της ιδεολογίας, μεταξύ άλλων:
- Τα ζώα γενικά δεν παρουσιάζονται ως άτομα, αλλά γίνονται αντιληπτά ως αδιαφοροποίητα δείγματα από τα είδη τους...
- Μια σύγχυση που γίνεται συχνά, είναι μεταξύ του αγώνα για την αναγνώριση των ατομικών τους συμφερόντων και του αγώνα για τη διατήρηση των ειδών ...
Εμείς λέμε ξεκάθαρα, ότι ενδιαφερόμαστε για τα συναισθανόμενα όντα ως άτομα!
- Ακριβώς όπως ο ρατσισμός και ο σεξισμός είναι πολιτικές έννοιες, ο σπισισμός είναι μια πολιτική έννοια που μας δίνει τη δυνατότητα να κάνουμε μία κοινωνική ανάλυση για το θέμα των δικαιωμάτων των ζώων. Μας επιτρέπει να δούμε τον αγώνα ως πολιτικό και να τον τοποθετήσουμε παράλληλα με όλους τους αγώνες για απελευθέρωση που προηγούνται αυτού, και να σκεφτούμε ενέργειες με βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη βάση (π.χ. το αίτημα για την κατάργηση του κρέατος). Συγκρίνοντάς τον σπισισμό με ρατσιστικές και σεξιστικές ιδεολογίες και κοινωνικά συστήματα, κάνουμε τους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν ότι η εκτροφή, η θήρα, η αλιεία και άλλες πρακτικές εκμετάλλευσης και καταδυνάστευσης των ζώων δεν είναι "φυσικές", αλλά ότι έχουν κοινωνική σύσταση, έχουν εδραιωθεί ιστορικά, είναι ηθικά κατακριτέες και ότι μπορούν να καταπολεμηθούν σε πολιτικό επίπεδο.
-Εφιστώντας την προσοχή στο σπισισμό, την Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Σπισισμού, μας δίνεται η ευκαιρία να προβάλουμε το γεγονός ότι η καταδυνάστευση των ζώων, όπως και αυτή των ανθρώπων, δεν είναι θέμα προσωπικής επιλογής. Με τον ίδιο τρόπο, όπως η θανάτωση ή η κακομεταχείριση των ανθρώπων δεν είναι θέμα προσωπικής ελευθερίας, αλλά είναι μια αδικία που πρέπει να καταπολεμηθεί, το θέμα των δικαιωμάτων των ζώων, πρέπει να αντιμετωπιστεί ως ένα ηθικό, κοινωνικό και πολιτικό ζήτημα που αφορά τους πάντες και το οποίο η κοινωνία πρέπει επειγόντως να αποδεχτεί να συζητήσει.
Μπορείτε να ανακοινώσετε τη δράση σας για την Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Σπισισμού εδώ:
http://www.reseau-antispeciste.org/
Κακομεταχειριζόμαστε και σκοτώνουμε εκατομμύρια ζώα κάθε μέρα. Για να το δικαιολογήσουμε αυτό, έχουμε πείσει τον εαυτό μας ότι οι ζωές και τα μαρτύριά τους δεν έχουν μεγάλη αξία: "είναι μόνο ζώα!"
Όμως, τα ζώα είναι συναισθανόμενα όντα, που δε θέλουν να υποφέρουν και που επιθυμούν να χαίρονται τη ζωή τους. Ακριβώς όπως και οι άνθρωποι.
Ο σπισισμός είναι για τα είδη, ότι ο ρατσισμός είναι για τις φυλές, δηλαδή η θέληση να αγνοήσουμε τα συμφέροντα ορισμένων ατόμων, ώστε να δώσουμε πλεονέκτημα σε άλλους, υπό αυθαίρετες δικαιολογίες. Προβάλλεται μία σειρά (υφιστάμενων ή φανταστικών), διαφορών που δεν έχουν καμία λογική σχέση με αυτό που πρέπει να νομιμοποιήσουν. Το αν έχουν υψηλό ή λιγότερο υψηλό επίπεδο νοημοσύνης, το αν ανήκουν ή όχι στο ανθρώπινο είδος, δεν αποτελεί ορθολογικό κριτήριο για διάκριση. Η σπισιστική διάκριση είναι επομένως αδικαιολόγητη.
Ο σπισισμός είναι μια παράλογη ιδεολογία, και η κοινωνία στο σύνολό της πρέπει να λάβει θέση, εναντίον της εντελώς αθέμιτης πρακτικής που αυτή συνεπάγεται.
Στην πράξη, ο σπισισμός είναι μια ιδεολογία που δικαιολογεί τη χρήση των ζώων από τον άνθρωπο, με τρόπους που θα ήταν απαράδεκτοι αν τα θύματα ήταν άνθρωποι.
Τα ζώα εκτρέφονται και σφάζονται για το κρέας τους, το γάλα τους, τα αυγά τους, τα δέρματά τους (δέρμα, γούνα), το μετάξι τους. Αλιεύονται για ανθρώπινη κατανάλωση. Χρησιμοποιούνται σε επιστημονικά πειράματα. Θηρεύονται για διασκέδαση. Φυλακίζονται για ολόκληρη τη ζωή τους σε ζωολογικούς κήπους και δελφινάρια. Εκπαιδεύονται για να τα εκμεταλλευτούν στο τσίρκο, σκοτώνονται σε θεάματα (όπως ταυρομαχίες), κλπ.
Ο αγώνας ενάντια σε αυτές τις πρακτικές και της υποκείμενης ιδεολογία τους, είναι το καθήκον του κινήματος ενάντια στο σπισισμό.
Η Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Σπισισμού διοργανώνεται στις 5 Ιουνίου 2010, για τρίτη συνεχόμενη χρονιά.
Σε όλο τον κόσμο διοργανώνονται διάφορες δράσεις, με σκοπό τη διαμαρτυρία ενάντια σε μια ιδεολογία η οποία είναι τόσο κατακριτέα όσο ο ρατσισμός ή ο σεξισμός, και η οποία προκαλεί αμέτρητα θύματα τα οποία υποβάλλονται σε άθλιες ζωές και θανάτους.
Η κατανάλωση κρέατος είναι ο κύριος λόγος για μια τέτοια τραγωδία:
58 δισεκατομμύρια σπονδυλωτά της ξηράς και ακόμα περισσότερα ψάρια και μαλακόστρακα (144 εκατ. τόνοι), σκοτώνονται κάθε χρόνο στον κόσμο, για αυτό μόνο το λόγο, για τη γευστική απόλαυση της κατανάλωσης σάρκας.
Ο σπισισμός δεν μπορεί να δικαιολογηθεί, ούτε και η καταδυνάστευση που προκύπτει από αυτόν!
Ας καταργήσουμε το κρέας και όλες τις άλλες μορφές εκμετάλλευσης των ζώων!
Σχετικά με τον σπισισμό :
Γιατί είναι απαραίτητο να αμφισβητεί κανείς την έννοια του σπισισμού; Επειδή είναι η γενεσιουργός ιδεολογία, τόσο για τους νόμους που αρνούνται δικαιώματα στα ζώα, αλλά και για τις πρακτικές που προκύπτουν από αυτούς.
Εδώ είναι μερικά παραδείγματα από την εμπειρία μας ως ακτιβιστές:
Όσον αφορά τις επικρίσεις εις βάρος ορισμένων πρακτικών:
- Πώς μπορεί κανείς να θέσει σοβαρά στο ίδιο επίπεδο, από τη μία πλευρά, τα θεμελιώδη συμφέροντα των ζώων να μη θανατώνονται και από την άλλη πλευρά, το ανθρώπινο ενδιαφέρον να τα φάνε, το οποίο δεν είναι τίποτε άλλο, παρά μία ιδιοτροπία; Αυτό είναι σπισισμός.
- Εάν είναι παράνομη η χρήση ανθρώπινων όντων στη ζωοτομία, γιατί χρησιμοποιούμε ζώα άλλου είδους; Δεν είναι μόνο λόγω σπισισμού;
- Αν δεν θέλουμε να μας φυλακίζουν, να μας ακρωτηριάζουν και να μας σκοτώνουν, πώς μπορούμε να δικαιολογήσουμε το γεγονός ότι αυτά τα κάνουμε σε άλλα όντα, που υποφέρουν από αυτές τις πρακτικές ακριβώς όπως και εμείς; Αυτό είναι σπισισμός.
- Γιατί αμφισβητούμε τα δικαιώματα των ζώων; Είναι αποκλειστικά και μόνο, λόγω του γεγονότος ότι "είναι μόνο ζώα"; Αυτό είναι σπισισμός.
Η έννοια του σπισισμού είναι επίσης σημαντική διότι:
- ο σπισισμός έχει την ίδια ιδεολογική βάση με τις ρατσιστικές ή σεξιστικές διακρίσεις που χρησιμοποιούν «τη φύση», προκειμένου να δικαιολογήσουν την κατωτερότητα ορισμένων ατόμων. Η "φύση" των ζώων θεωρείται κατώτερη, λέμε συχνά: είναι «ζώο», «λειτουργεί ενστικτωδώς», «είναι προγραμματισμένο» ενώ η «φύση» των ανθρώπων θεωρείται ανώτερη, λέμε: ο άνθρωπος είναι «ελεύθερος», «ορθολογικός» ή «πνευματικός». Αυτές οι «κατώτερες» και «ανώτερες» «φύσεις» υποτίθεται ότι πρέπει να νομιμοποιήσουν την κυριαρχία του ανθρώπου σε σχέση με άλλα συναισθανόμενα όντα.
- Εξ ορισμού, η έννοια της ισότητας δεν μπορεί να στηριχθεί σε αυθαίρετα κριτήρια. Αλλιώς δεν είναι πλέον ισότητα, αλλά αδικία και ανισότητα. Αυτή η έννοια πρέπει να αγκαλιάσει όλα τα όντα που έχουν συμφέροντα να υπερασπίσουν, ώστε αυτά να υποστηριχθούν, με άλλα λόγια: όλα τα συναισθανόμενα όντα. Δεν πρέπει να υπάρχουν πρότυπα διπλής ηθικής: από τη μία ισότητα μεταξύ των ανθρώπων, και από την άλλη, υπεροψία και αδικία προς τους άλλους.
- Η έννοια της σπισιστικής ιδεολογίας, τονίζει την ύπαρξη μίας δομημένης θεώρησης του κόσμου, που οδηγεί στην κατωτεροποίηση και την έλλειψη σεβασμού των ζώων.
Εδώ είναι μερικά αποτελέσματα αυτής της ιδεολογίας, μεταξύ άλλων:
- Τα ζώα γενικά δεν παρουσιάζονται ως άτομα, αλλά γίνονται αντιληπτά ως αδιαφοροποίητα δείγματα από τα είδη τους...
- Μια σύγχυση που γίνεται συχνά, είναι μεταξύ του αγώνα για την αναγνώριση των ατομικών τους συμφερόντων και του αγώνα για τη διατήρηση των ειδών ...
Εμείς λέμε ξεκάθαρα, ότι ενδιαφερόμαστε για τα συναισθανόμενα όντα ως άτομα!
- Ακριβώς όπως ο ρατσισμός και ο σεξισμός είναι πολιτικές έννοιες, ο σπισισμός είναι μια πολιτική έννοια που μας δίνει τη δυνατότητα να κάνουμε μία κοινωνική ανάλυση για το θέμα των δικαιωμάτων των ζώων. Μας επιτρέπει να δούμε τον αγώνα ως πολιτικό και να τον τοποθετήσουμε παράλληλα με όλους τους αγώνες για απελευθέρωση που προηγούνται αυτού, και να σκεφτούμε ενέργειες με βραχυπρόθεσμη και μακροπρόθεσμη βάση (π.χ. το αίτημα για την κατάργηση του κρέατος). Συγκρίνοντάς τον σπισισμό με ρατσιστικές και σεξιστικές ιδεολογίες και κοινωνικά συστήματα, κάνουμε τους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν ότι η εκτροφή, η θήρα, η αλιεία και άλλες πρακτικές εκμετάλλευσης και καταδυνάστευσης των ζώων δεν είναι "φυσικές", αλλά ότι έχουν κοινωνική σύσταση, έχουν εδραιωθεί ιστορικά, είναι ηθικά κατακριτέες και ότι μπορούν να καταπολεμηθούν σε πολιτικό επίπεδο.
-Εφιστώντας την προσοχή στο σπισισμό, την Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Σπισισμού, μας δίνεται η ευκαιρία να προβάλουμε το γεγονός ότι η καταδυνάστευση των ζώων, όπως και αυτή των ανθρώπων, δεν είναι θέμα προσωπικής επιλογής. Με τον ίδιο τρόπο, όπως η θανάτωση ή η κακομεταχείριση των ανθρώπων δεν είναι θέμα προσωπικής ελευθερίας, αλλά είναι μια αδικία που πρέπει να καταπολεμηθεί, το θέμα των δικαιωμάτων των ζώων, πρέπει να αντιμετωπιστεί ως ένα ηθικό, κοινωνικό και πολιτικό ζήτημα που αφορά τους πάντες και το οποίο η κοινωνία πρέπει επειγόντως να αποδεχτεί να συζητήσει.
Μπορείτε να ανακοινώσετε τη δράση σας για την Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Σπισισμού εδώ:
http://www.reseau-antispeciste.org/
Τετάρτη 26 Μαΐου 2010
Νέο video κακοποίησης σε γαλακτοπαραγωγικές μονάδες από τη Mercy For Animals
Σε νέα μυστική έρευνα της Mercy For Animals καταγράφονται σκηνές όπου εργαζόμενοι σε γαλακτοπαραγωγικές μονάδες κακοποιούν σαδιστικά αγελάδες και νεαρά μοσχαράκια.
Κατά τη διάρκεια μιας έρευνας τεσσάρων εβδομάδων μεταξύ Απριλίου και Μαΐου, ο ερευνητής της Mercy For Animals κατέγραψε εργαζόμενους:
Να γρονθοκοπούν βίαια στο πρόσωπο νεαρά μοσχαράκια, να τα χτυπούν και να τα κλωτσούν, να τα τραβούν βίαια από τα αυτιά και να τα ρίχνουν στο έδαφος.
Να καρφώνουν με δίκρανα (πηρούνες), σχεδόν καθημερινά αγελάδες στο πρόσωπο, τα πόδια και το στομάχι.
Να κλωτσούν στο πρόσωπο και το λαιμό αγελάδες οι οποίες ήταν τόσο άρρωστες ή τραυματισμένες ώστε δε μπορούσαν ούτε να σταθούν (downers),- και για όλα αυτά να ενθαρρύνονται από τον ιδιοκτήτη της επιχείρησης.
Η έρευνα κατέγραψε επίσης εργαζόμενους:
Να κτυπούν αγελάδες στο πρόσωπο με λοστούς – ορισμένες φορές με περισσότερα από 40 χτυπήματα στο κεφάλι.
Να στρίβουν τις ουρές αγελάδων "μέχρι να σπάσουν τα κόκαλα.
Να κτυπούν τους μαστούς των αγελάδων, να τις πυροβολούν και να τις ξυλοφορτώνουν μέχρι θανάτου.
Μετά την προβολή των βίντεο, ο Δρ Bernard Rollin, καθηγητής ζωικής επιστήμης στο Colorado State University, δήλωσε: "Τα βίντεο απεικονίζουν προμελετημένη, σκόπιμη σκληρότητα, δεν στηρίζεται σε στιγμιαία οργή, αλλά στην ευχαρίστηση που λαμβάνεται, προκαλώντας πόνο στις ανυπεράσπιστες αγελάδες και τα μοσχαράκια. "
Η MFA πιέζει για την ποινική δίωξη των εργαζόμενων λόγω κακοποίησης ζώων.
Αν θέλουμε να σταματήσει αυτή η απάνθρωπη εκμετάλλευση των ζώων, θα πρέπει να σταματήσουμε την άμεση οικονομική υποστήριξη της εκμετάλλευσής τους.
Ακολουθείστε μία συμπονετική vegan διατροφή.
ΚΑΛΗ ΔΙΑΒΙΩΣΗ ΣΤΗΝ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Αναρτήσεις
