ΔΕΛΦΙΝΑΡΙΟ: Το θράσος κάποιων επιχειρήσεων πηγάζει από την ανοχή του κράτους

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

ΤΗΣ ΠΑΝΕΛΛΑΔΙΚΗΣ ΦΙΛΟΖΩΪΚΗΣ & ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ

ΚΑΙ

ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑΣ ΤΩΝ ΚΗΤΩΔΩΝ

Αθήνα, 31 Ιανουαρίου 2013

ΔΕΛΦΙΝΑΡΙΟ: Το θράσος κάποιων επιχειρήσεων πηγάζει από την ανοχή του κράτους

 

Με αφορμή τη δημοσίευση της απάντησης του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου (http://www.mesogianews.gr/nature/7436/I_apantisi_tou_Attikou_Zoologikou_Parkou.htm) στην επιστολή της Πανελλαδικής Φιλοζωϊκής και Περιβαλλοντικής Ομοσπονδίας προς το Δήμαρχο Σπατών (http://www.mesogianews.gr/nature/ 7397/Kataggelia_gia_to_ delfinario_sta_Spata.htm), τις εν γένει ψευδείς ανακοινώσεις του σχετικά με τη λειτουργία του δελφινάριου και προς ενημέρωση του αναγνωστικού κοινού, το οποίο πιθανώς πέφτει θύμα παραπλανητικών δηλώσεων, θα θέλαμε να διευκρινίσουμε τα παρακάτω:

Σύμφωνα με το άρθρο 12 του Ν. 4039/2012, ''απαγορεύεται η χρησιμοποίηση κάθε είδους ζώου σε κάθε είδους θεάματα και άλλες συναφείς δραστηριότητες'', ενώ με το άρθρο 13, ΔΕΝ εξαιρούνται τα ζωολογικά πάρκα, αφού αναφέρεται ρητώς ότι και στους χώρους αυτών απαγορεύεται η διεξαγωγή παραστάσεων με τη συμμετοχή ζώων. Παραθέτουμε το άρθρο 13 όπως ακριβώς είναι διατυπωμένο στο σχετικό ΦΕΚ: «Από τις απαγορεύσεις που προβλέπονται στο άρθρο 12, παράγραφοι 1 και 2, εξαιρούνται οι νομίμως λειτουργούντες ζωολογικοί κήποι, τα ενυδρεία, τα καταστήματα πώλησης ζώων, τα κέντρα περίθαλψης ειδών άγριας πανίδας και τα εκτροφεία θηραμάτων, που διέπονται από ειδικές διατάξεις, υπό την προϋπόθεση ότι και στους παραπάνω χώρους δεν διεξάγονται κάθε είδους παραστάσεις με τη συμμετοχή ζώων».

Θέλουμε επίσης να καταστεί σαφές, ότι, όπως προκύπτει από τα σχετικά πιστοποιητικά των δελφινιών, ΔΕΝ είναι όλα γεννημένα σε καθεστώς αιχμαλωσίας, όπως η εν λόγω επιχείρηση σε ανακοινώσεις της ψευδώς και διαρκώς ισχυρίζεται και διαδίδει. Προφανές είναι επίσης  ότι η αναφορά (ομολογία) της εν λόγω επιχείρησης στις ενέργειές της να ενταχθεί στο νόμο περί αυθαιρέτων κτισμάτων, απλώς επιβεβαιώνει τις κατηγορίες για αυθαίρετες κατασκευές, τις οποίες έως σήμερα είχε το θράσος να χαρακτηρίζει "ανακριβείς κατηγορίες περί δήθεν παράνομων εγκαταστάσεών μας"! Στο σημείο αυτό θέλουμε να τονίσουμε ότι δια του με αριθ. πρωτ. 5308/15.7.2010 εγγράφου της, η Δ/νση Τεχνικών Υπηρεσιών του Δήμου Σπάτων είχε εκφράσει από τότε την αδυναμία της να αποφανθεί σχετικά με την ασφάλεια για το κοινό των ανωτέρω εγκαταστάσεων, δεδομένου ότι δεν είχε κατατεθεί σχετική οικοδομική άδεια ούτε και οι απαιτούμενες μελέτες, γεγονός για το οποίο αναρωτιόμαστε αν ποτέ θορυβήθηκε η Δημοτική Αρχή.

Παραπλανητική είναι επίσης κάθε δήλωση σχετικά με τον εκπαιδευτικό χαρακτήρα των παραστάσεων με δελφίνια, καθώς σύμφωνα με τους επιστήμονες "δεν υπάρχει κανένα αδιάσειστο στοιχείο μέχρι σήμερα που να αποδεικνύει ότι οι ζωολογικοί κήποι και τα ενυδρεία προωθούν αλλαγή στάσης ή ότι εκπαιδεύουν τους επισκέπτες, παρά τους ισχυρισμούς για το αντίθετο''. Παρόλα αυτά, η διεύθυνση του Αττικού Πάρκου, προκειμένου να αποφύγει τις συνέπειες του νόμου, χαρακτηρίζει κατ' ευφημισμό τις παραστάσεις των δελφινιών ως «εκπαιδευτικές», παραπλανώντας το κοινό, και χύνει κροκοδείλια δάκρυα για την άδικη και παράλογη επίθεση που δέχεται από τις φιλοζωικές οργανώσεις! Κάθε εχέφρων άνθρωπος, ωστόσο, μπορεί να αντιληφθεί ότι οι δεξαμενές των δελφιναρίων αδυνατούν εκ φύσεως να προσομοιάσουν το φυσικό περιβάλλον των κητωδών, με αποτέλεσμα αυτά να βασανίζονται ή/και να πεθαίνουν πρόωρα. Η αιχμαλωσία οποιουδήποτε ζώου, εκτός των άλλων, το στερεί από τη φυσική και κοινωνική του ζωή και από τα φυσικά ερεθίσματα που είναι απαραίτητα για την ευζωϊα του. Όσον αφορά δε την «εκπαιδευτικότητα» των θεαμάτων αυτών, διερωτιόμαστε πόσο εκπαιδευτική μπορεί να είναι μία παράσταση όταν εξαναγκάζει ζώα που γεννήθηκαν με τη φυσιολογική δυνατότητα να διασχίζουν πελάγη και ωκεανούς, να εκτελούν τις οποιεσδήποτε εντολές προς εντυπωσιασμό του κοινού, εγκλωβισμένα μέσα σε μια δεξαμενή. Τέτοιες παραστάσεις μόνο ένα μήνυμα μπορούν να μεταδώσουν: Ότι τα ζώα μπορούν να διαβιούν σε συνθήκες αιχμαλωσίας εφόσον εξυπηρετούν τις ανθρωποκεντρικές μας ανάγκες.

Καθώς οι αντιδράσεις εναντίον των δελφιναρίων σε παγκόσμιο επίπεδο συνεχώς αυξάνονται, οι ζωολογικοί κήποι και τα θαλάσσια πάρκα, βλέποντας το κοινό να ενημερώνεται και να ευαισθητοποιείται όλο και περισσότερο για τη φύση και την άγρια ζωή, προσπαθούν απεγνωσμένα και ανεπιτυχώς να μάς πείσουν ότι συμβάλλουν στην εκπαίδευση και ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης, δικαιολογώντας με αυτόν τον τρόπο την εκμετάλλευση των ζώων και παρουσιάζοντας την αιχμαλωσία ως αναγκαία για την διατήρηση των ειδών.

Όμως, οι ισχυρισμοί αυτοί στερούνται επιστημονικής εγκυρότητας καθώς τα ζώα σε αιχμαλωσία που χρησιμοποιούνται σε τέτοιου είδους παραστάσεις, προσφέρουν ως επί το πλείστον μόνο διασκέδαση στους θεατές και ελάχιστες πληροφορίες για τη διατήρηση και την προστασία των φυσικών τους ενδιαιτημάτων. Επιπλέον, σύμφωνα με τους επιστήμονες, δημιουργούν έναν ψευδή εφησυχασμό για την επιβίωση και την ευημερία της άγριας ζωής, ενώ η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική και ο κάθε ευαισθητοποιημένος και ενημερωμένος πολίτης αλλά και οι περιβαλλοντικές και φιλοζωϊκές οργανώσεις καταδικάζουν απερίφραστα τέτοιου είδους θεάματα.

Τα τελευταία χρόνια, τόσο η νομική επιστήμη όσο και η επιστήμη της ψυχοβιολογίας και της συμπεριφοράς εκδηλώνουν σε παγκόσμιο επίπεδο ένα συνεχώς αυξανόμενο ενδιαφέρον για την προστασία των δελφινιών και των φαλαινών και σε όλο τον κόσμο τα δελφινάρια κλείνουν το ένα μετά το άλλο, έπειτα από αντιδράσεις της κοινής γνώμης, ενώ χώρες προχωρούν σε απαγορεύσεις διατήρησης κητωδών σε αιχμαλωσία. Στη Γερμανία τα δελφινάρια κλείνουν το ένα κατόπιν του άλλου, η Ελβετία απαγόρευσε την εισαγωγή νέων κητωδών, ενώ στη μακρινή Ινδία, πολύ πρόσφατα απαγόρευσαν τα δελφινάρια, καθώς έκριναν ότι οι παραστάσεις κητωδών αποτελούν κακοποίηση των ζώων αυτών και θέτουν σε σοβαρό κίνδυνο την υγεία αλλά και την ίδια τους την επιβίωση, αφού τέτοιες εγκαταστάσεις συνδέονται με υψηλά ποσοστά νοσηρότητας και θνησιμότητας. Επίσης, λαμβανομένης υπόψιν της ιδιαιτερότητας αυτών των ειδών, διαπίστωσαν ότι οι παραστάσεις με δελφίνια δεν διαφέρουν από τα τσίρκο, ενώ δεν υπάρχει επιστημονική τεκμηρίωση ότι συμβάλλουν στην ευαισθητοποίηση του κοινού για τη θαλάσσια ζωή και το περιβάλλον.

Τα δελφίνια σε καμία περίπτωση δεν θα έπρεπε να παρουσιάζονται στα διάφορα θεάματα που διοργανώνουν για το κοινό οι επιχειρήσεις των ζωολογικών κήπων, και φυσικά δεν ανήκουν στις πισίνες των θαλάσσιων πάρκων. Τα δελφίνια είναι άγρια ζώα, ιδιαιτέρως χαρισματικά, με εξαιρετικά υψηλό επίπεδο νοημοσύνης, πλασμένα για να ζούν κολυμπώντας δεκάδες χιλιόμετρα κάθε μέρα, που αναπτύσσουν ισχυρούς κοινωνικούς δεσμούς, επικοινωνούν μεταξύ τους με πολυσύνθετες γλώσσες αλλά και διαλέκτους, και αναγνωρίζονται ως οντότητες εξαιρετικά εξελιγμένες όχι μόνον από φυσιολογική άποψη αλλά και από ψυχοδιανοητική. Μελέτες στην ανοικτή θάλασσα με τα σύγχροντα μέσα της τεχνολογίας αναδεικνύουν όλο και περισσότερες ομοιότητες μεταξύ των ανθρώπων και των κητωδών και όλο και περισσότεροι επιστήμονες συμφωνούν ότι τα κητώδη πρέπει να αναγνωριστούν ως «μη ανθρώπινα όντα», ενώ εργάζονται για να κατοχυρωθούν δια νόμου τα δικαιώματά τους και θεωρούν ηθικά απαράδεκτο τον εγκλεισμό τους σε ψυχαγωγικά πάρκα. Ακόμη και οι πλέον αδαείς δεν μπορεί παρά να εντυπωσιαστούν από το γεγονός ότι ο μεγαλύτερος επιστημονικός οργανισμός του κόσμου, η American Association for the Advancement of Science, έχει «ανοίξει συζήτηση» για την αναγνώριση της «μη ανθρώπινης προσωπικότητας» και νοημοσύνης των δελφινιών και φαλαινών, που η σοφία των αρχαίων Ελλήνων είχε από τα χρόνια εκείνα ονομάσει «λαό της θάλασσας».

Τέλος, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση τριών μεγάλων παγκοσμίου κύρους οργανώσεων, στα δελφινάρια της ΕΕ κανένα κητώδες σε αιχμαλωσία δεν έχει τη δυνατότητα να εκδηλώσει φυσιολογική συμπεριφορά, η απουσία ή η ύπαρξη της οποίας αποτελεί βασικό κριτήριο για τον έλεγχο της ευζωϊας. Το άγχος (που είναι πλέον γνωστό ότι στα δελφινάρια δεν μπορει να αντιμετωπιστεί χωρίς φάρμακα) και η στερεοτυπική συμπεριφορά είναι συνηθέστατες παθολογικές καταστάσεις για τα κητώδη που βρίσκονται σε αιχμαλωσία, ενώ τα δελφινάρια δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να ικανοποιήσουν ούτε κατά προσέγγιση τις κατά φύσιν ανάγκες που ορίζει το είδος του καθενός από αυτά.

Όσον αφορά την άποψη των μαθητών σχετικά με το ζήτημα της αιχμαλωσίας και της εκμετάλλευσης των δελφινιών, όποιος θέλει μπορεί να τουςρωτήσει ο ίδιος, αρκεί να είναι έτοιμος να ακούσει την απάντηση.

Σχετικά με τη νομιμότητα τόσο της επιχείρησης όσο και της διακίνησης των ζώων που επικαλείται το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο, προς ενημέρωση του αναγνωστικού κοινού, θα θέλαμε να αναφερθούμε εν συντομία στα παρακάτω: Όπως προκύπτει από τα σχετικά έγγραφα τα οποία είναι στη διάθεση των αρμοδίων αρχών, οι αρμόδιες υπηρεσίες για την εφαρμογή και την επιβολή της Σύμβασης CITES, κατόπιν ελέγχου που διενήργησαν για τα θαλάσσια θηλαστικά στις εγκαταστάσεις του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου Α.Ε., διαπίστωσαν ότι η ενδοκοινοτική διακίνηση έντεκα ρινοδέλφινων που πραγματοποιήθηκε από το Θαλάσσιο Μουσείο της Λιθουανίας στο Αττικό Ζωολογικό Πάρκο Α.Ε., έγινε χωρίς αυτά να συνοδεύονται από τα προβλεπόμενα από την κοινοτική και εθνική νομοθεσία πιστοποιητικά, αλλά και χωρίς ο χώρος προορισμού και φύλαξής τους να διαθέτει την προβλεπόμενη από την εθνική νομοθεσία άδεια ίδρυσης και λειτουργίας γι’ αυτό και προέβησαν στην επιβολή των προβλεπόμενων από το νόμο διοικητικών και ποινικών κυρώσεων.

Στο πλαίσιο των διοικητικών αυτών κυρώσεων, η Περιφερειακή Διαχειριστική Αρχή CITES δια του Δασαρχείου Πεντέλης ως αρμόδια αρχή επιβολής της CITES, κατάσχεσε τα 11 ρινοδέλφινα και λόγω του ότι δεν υπάρχουν στη χώρα μας κατάλληλοι χώροι υποδοχής δελφινιών, ορίστηκε ότι τα δελφίνια πρέπει να παραμείνουν στις εγκαταστάσεις του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου Α.Ε., με την προϋπόθεση όμως ότι δεν θα συμμετέχουν σε παραστάσεις προς το κοινό και δεν θα αποτελούν αντικείμενο οικονομικής εκμετάλλευσης. Στο πλαίσιο των ανωτέρω κυρώσεων, με σκοπό την αποτροπή των παραστάσεων συντάχθηκαν τα κατασχετήρια των 11 δελφινιών ενώ το Δασαρχείο Πεντέλης υπέβαλε προς την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών μηνύσεις κατά του νομίμου εκπροσώπου του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου Α.Ε. κ. Ζαν Ζακ Λεσουέρ (την τελευταία τον Φεβρουάριο του 2011) για παράνομη εμπορική - οικονομική εκμετάλλευση και έκθεση κατασχεθέντων δελφινιών. Όμως όλα αυτά δεν στάθηκαν ικανά να σταματήσουν τη λειτουργία του δελφινάριου. Η ανοχή της πολιτείας και η αδιαφορία της δημοτικής αρχής επιτρέπουν σε μία ιδιωτική επιχείριση να περιφρονεί τις αποφάσεις των αρχών και τους νόμους του κράτους, ενώ η έμπρακτη περιφρόνηση των νόμων αποδεικνύεται και εκ μέρους της δημοτικής αρχής.

Καλούμε τον Δήμαρχο Σπάτων-Αρτέμιδος να προχωρήσει άμεσα στις απαραίτητες ενέργειες, ώστε να διακοπούν οι παράνομες παραστάσεις στο δελφινάριο και να εφαρμοστεί επιτέλους ο νόμος. Διαφορετικά θα πρέπει να γνωρίζει ότι όποιος επιλέγει τη Σιωπή και την Αδράνεια, επιλέγει ταυτόχρονα και τη Συνενοχή.

Πανελλαδική Φιλοζωϊκή και Περιβαλλοντική Ομοσπονδία

 
Πρωτοβουλία Κατά Της Αιχμαλωσίας Των Κητωδών