Τελικά η κρεοφαγία πειράζει?

Eating matters

Τυφώνες ξεσπούν με μανία, καταρρακτώδεις βροχές και βιβλικές πλημμύρες καλύπτουν ολόκληρες πόλεις και καταστρέφουν μεγάλο μέρος προμηθειών καλαμποκιού και σόγιας. Η φοβερή ερήμωση από την ακραία αλλαγής κλίματος είναι δύσκολο να αγνοηθεί.
Οι επιστήμονες προειδοποιούν η παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου επηρεάζει τη θερμοκρασία των ωκεανών, και οι τυφώνες είναι πιθανό να χτυπούν με μεγαλύτερη δύναμη και συχνότητα.
Και με αυτή να είναι η πιο θανάσιμη εποχή για τους ανεμοστρόβιλους συνδεόμενη με συνθήκες ξηρασίας και τις πυρκαγιές στη δύση, το ζήτημα της αλλαγής κλίματος είναι δύσκολο να αγνοηθεί.
Ένας από τους κύριους συνεισφέροντες στην παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας είναι η βιομηχανία κρέατος, η οποία εκπέμπει περίπου σαράντα τοις εκατό περισσότερα αέρια του θερμοκηπίου από όλα τα αεροπλάνα, τα αυτοκίνητα, τα φορτηγά, τα σκάφη, και κάθε άλλη μορφή μεταφοράς μαζί, σύμφωνα με μια έκθεση 408 σελίδων των Ηνωμένων Εθνών(Η.Ε) τη Livestock's Long Shadow.
Αλλά και στο χώρο της υγείας, τα στοιχεία σε πολλές πρόσφατες ιατρικές έρευνες δείχνουν ότι μια διατροφή πλούσια σε ζωική πρωτεΐνη είναι πολύ πιθανό να προκαλέσει καρκίνο, καρδιακές παθήσεις, και ένα πλήθος άλλων εκφυλιστικών ασθενειών.
Αυτές οι ασθένειες και οι επιπλοκές της παχυσαρκίας έχουν πάρει επιδημικές διαστάσεις.
Η αυξανόμενη κατανάλωση κρέατος αφορά και το όλο και περισσότερο κρίσιμο ζήτημα της παγκόσμιας πείνας. Πράγματι, ένα μεγάλο μέρος του σιταριού που παράγεται στις αναπτυσσόμενες χώρες εκτρέπεται από την ανθρώπινη κατανάλωση για να γίνει τροφή για τα ζώα, έτσι ώστε εμείς στον αναπτυγμένο κόσμο να μπορούμε να φάμε ζωικά προϊόντα.
Ακόμη και ο Jean Ziegler, ειδικός εισηγητής των Η.Ε στο δικαίωμα στα τρόφιμα, που αποκαλούσε τη χρησιμοποίηση καλλιεργήσιμων εκτάσεων για βιολογικά καύσιμα «ένα έγκλημα ενάντια σε ανθρωπότητα,» περισσότερο από επτά φορές τώρα, καλαμπόκι και σιτάρι χρησιμοποιείται ως τροφή για τα εκτρεφόμενα ζώα.
Το να κλέβεις τρόφιμα από τα στόματα των φτωχών του κόσμου, διοχετεύοντας τις συγκομιδές στα κοτόπουλα, στους χοίρους, και στα άλλα ζώα έτσι ώστε να μπορούμε να φάμε τη σάρκα και τα αυγά τους ή να πιούμε το γάλα τους δεν έχει νόημα σε έναν κόσμο όπου οι πόροι γίνονται όλο και περισσότερο ακριβοί. Οι περισσότερες από τις θερμίδες που λαμβάνονται από τα ζώα πηγαίνουν προς απλά να κρατήσουν τα ζώα ζωντανά, και μόνο ένα μικρό ποσοστό μετατρέπεται στο κρέας, τα αυγά, ή τα γαλακτοκομικά προϊόντα για την ανθρώπινη κατανάλωση.
Και τελικά, τα ζώα σκοτώνονται με τέτοιους φοβερούς τρόπους, τώρα περισσότερο από ποτέ, ώστε η ίδια η ταυτότητά μας ως ανθρωπιστικός και λογικός πολιτισμός είναι στον κίνδυνο.
Το κύριο σημείο είναι αυτό: σαν κοινωνία, δεν ζούμε πλέον κάτω από την παραίσθηση ότι η κυβέρνηση μπορεί να (ή θα) λύσει όλα τα προβλήματά μας, ότι οι εταιρίες θα είναι δίκαιες, ή ότι η ευπρέπεια θα επικρατήσει έναντι του κέρδους. Υπάρχουν πάρα πολλά περιπλεκόμενα ζητήματα: λόμπι βιομηχανίας, προσδοκίες μετόχων, και παγκόσμιος ανταγωνισμός αμοιβών και των πόρων, για να αναφέρουμε μερικά.
Αλλά υπάρχει ένας μηχανισμός επιβίωσης κοινής λογικής που λέει: εάν θέλουμε την αλλαγή, εάν θέλουμε να ζήσουμε σε έναν ασφαλή και σταθερό κόσμο που ξεπερνά τους παλαιούς και πρωτόγονους τρόπους μας, αυτό θα πρέπει να αρχίσει με τις προσωπικές αποφάσεις μας. Εάν πρόκειται να σταθεροποιήσουμε το περιβάλλον, να έχουμε καλύτερη υγεία, και να δούμε λιγότερη πείνα στον κόσμο, μπορούμε να κάνουμε τουλάχιστον μια μικρή αλλαγή που θα έχει επιπτώσεις σε όλα: ας υιοθετήσουμε μια περισσότερο φυτική διατροφή. Αν κάνουμε αυτή την στροφή μέσα στις οικογένειές μας και στον εργασιακό μας χώρο, ο πολιτισμός θα αλλάξει.
Οι κυβερνήσεις και οι εταιρίες ακολουθούν τη θέληση της μεταβαλλόμενης κοινωνικής συνείδησης -- δεν συμβαίνει το ανάποδο.
Επιλέγοντας να φάμε περισσότερο φυτικά προϊόντα μπορεί να φανεί ότι είναι ένα μικρό βήμα, αλλά τα αποτελέσματα είναι τεράστια και πολυδιάστατα. Αυτές οι μετατοπίσεις στις προσωπικές επιλογές μπορούν να δημιουργήσουν τις κοινωνικές μετατοπίσεις που οι κυβερνήσεις και οι αγορές θα πρέπει να υποστηρίξουν.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία: έχουμε τη δυνατότητα να αλλάξουμε τον τρόπο που ο κόσμος λειτουργεί, ένα βήμα κάθε φορά.
http://www.huffingtonpost.com/kathy-freston/eating-matters_b_123079.html